کدوم عمل اخلاقی "شهروند جون"؟! لینکلن یه جنایتکاری بود که 800 هزار نفرو به کشتن داد. نژادپرست هم بود. پدرزنش بزرگترین برده‌دار کنتاکی بود. اخلاق این کجا بود؟

همشهری: دوست عزیز! کدامیک از کسانی که متهم به خرید رأی هستند، در حد ناخن انگشت کوچک لینکلن هستند؟!

حامیان دکتر روحانی در لاهیجان: نماینده شهر از انتخابات پنجم و ششم به بعد سنت‌های ناپسندی را در شهر پایه‌گذاری کردند که در انتخابات هفتم به اوجش رسید و سبب ابطال انتخابات لاهیجان توسط شورای محترم نگهبان با نامه رئیس مجلس ششم به رهبری مورد عنایت قرار گرفت و انتخابات لاهیجان با حکم حکومتی تأیید شد. وی سپس با گردشی از اصلاح‌طلبی بدلی به اصولگرایی، خواستار حضور در مجلس هشتم شد که رد صلاحیت و سپس با نزدیکی به دولت و دستیابی به کرسی معاونت آقای رحیمی و بعد وزارت صنایع در مجلس نهم تأیید صلاحیت شد. متأسفانه ایشان به کرسی هیأت نظارت شوراهای استان منصوب شد و همین سبب شد بسیاری از فرهیختگان شهر نسبت به کاندیداتوری خود دچار تردید شدند و نیامدند. اکنون شهروندان لاهیجانی باید با محوریت اعتدال و عقلانیت متحد شوند و از فرصت‌طلبی‌های فزاینده بسیاری در این شهر ممانعت کنند تا کسانی دیگر اکنون با گردش به‌سوی دولت اعتدال به اعتدال‌گرای بدلی تبدیل نشوند. اگر ما نسبت به آینده برنامه داشته باشیم، می‌توانیم شهری آباد و آدم‌های مسئولیت‌شناس را تربیت کنیم. این بار نمی‌گذاریم کسانی با فریبکاری شهر را ببلعند!!!

نادم: زبان گویا رو خوب اومدی! لینکلن و نماینده شهر لاهیجان هم عنوان خوبیه!

مسلم: واقعاً برای آقای [...] که عنوان "زبان گویا" رو هم یدک میکشن، متأسفیم.

باخبر: آن‌که با الفبای سیاست آشناست، می‌داند که لینکلن یکی از بزرگترین و مؤثرترین سیاستمداران بسط دموکراسی به گواهی علم سیاست است. از این مقوله بگذریم، به‌راستی چرا آن‌که خود را !! می‌داند، حتی حاضر به شنیدن شکایات انتخابات شورای لاهیجان نیست؟ و چرا معترضین برای شکایت باید به نماینده رشت و رودسر مراجعه کنند؟ پاسخ به این پرسش را به عاقلان منصف وا می‌گذارم.

از این‌که تعدادی از نامزدهای انتخابات شورای شهر نسبت به وضعیت انتخابات شورای شهر اعتراض دارند، کاملاً محق هستند؛ چرا اینکه هر آدم بنی بشری برایش ثابت شده است که در روز انتخابات بر لاهیجان و لاهیجانی‌های باغیرت چه گذشت؟ اما باید عرض کنم که: هرچه بگندد نمکش می‌زنند/ وای به روزی که بگندد نمک. باید اذعان نمود که این نمک از سال 1382 گندیده بود! حال این عزیزان معترض از نماینده شهرشان خواستند که از حقوق‌شان دفاع کند، غافل از این‌که شتر بر بام می‌جویند و قس علی هذا...

فرخ‌روز: در این‌که تخلفات وجود داره شکی نیست. از ورود بعضی از افراد معلوم‌الحال به شورا پیداست، ولی صحبت من چیز دیگری است. آیا در شأن مردم شریف لاهیجان بود؟ آیا مردمی که ادعای فرهنگ را دارند، واقعاً حق انتخاب شهروندی را فروختند؟ من فکر می‌کنم به‌جای سئوال از نماینده و ناظر و ... بیاییم ریشه‌یابی این معضل را انجام دهیم و ببینیم در شهری که ماشین‌های چند صد میلیونی و خانه‌های میلیاردی دارد و مردمش ادعاهای زیاد دارند، واقعاً چرا اقدام به فروش رأی خود نمودند؟؟؟!!!

آشنا: آقای محترم! به نظر شما ماشین گران قیمت و خانه میلیاردی، فرهنگ میاره؟؟؟ تازه وقت کردی از اونا سئوال کنی چند تاشون لاهیجانی‌اند؟؟؟!!!

هرچه بگندد نمکش می‌زنند/ وای به روزی که بگندد نمک. [...] استانی که خود با خرید آراء به کرسی [...] چسبیده، چگونه از حقوق رأی‌دهندگان و اجرای قوانین مربوط به انتخابات دفاع خواهد کرد؟

فرهنگ نمی‌آورد. منظورش این است که آن‌هایی که نیاز مالی ندارند، لنگ 50 هزار تومن پول رأی نیستند، دیگر چرا فروختندش!

آقایان! سرطان بیماری است که وقتی پدید آید، چنان ریشه می‌دواند که غنی و ضعیف نمی‌شناسد. وقتی در کشور همه دچار بیماری رشوه‌گیری و عدم رعایت قانون شده‌اند، چه انتظاری دارید که اوباش و افراد ذلیل رأی خود را نفروشند؟! وقتی آدمی را که اشتهار به فساد و اشتهار به بداخلاقی دارد، تأیید می‌شود، معلوم است با پول، رأی می‌خرد و می‌آید خلاف خود را در جامه قانون انجام می‌دهد. مردم شریف لاهیجان! آگاه باشید که دیگر شأن و منزلتی نیست، چون حضور چند آدم کوتوله در شورا، تمام آبروی ما را برده است!!!

لاهیجانی: این‌ها همه به فرهنگ و شرف یک شخص برمی‌گردد و بس. فردای‌مان چگونه خواهد بود، خدا می‌داند. گرچه برای [...] فقط میزان مشارکت مهم است و نه چیز دیگر. اگر یک آدم دزد هم بر سر کار بیاید، اصلاً مهم نیست.

صابر: لازم دیدم نکته‌ای را متذکر شوم. نگارنده محترم مطلب یک مفهوم جهانی تحت عنوان اخلاق را مطرح کرده است و بدون تعریف درستی از این واژه در اطراف آن مطالبی را بیان کرده است. نکته آن است که ایشان منفعت را با اخلاق به یک معنی فرض کرده است. اخلاق منبعث از فرهنگ و ایدئولوژی است و طیف گسترده‌ای از رحمانی تا شیطانی دارد و فی‌نفسه پاک و منزه نیست (منظور این‌جا تعریف عامیانه نیست که همواره لفظ اخلاق مثبت تلقی می‌شود). شاید عمل قوام که بدان اشاره شده، منافعی داشته است، ولی الزاماً مطابق با اخلاق تعریف شده ایرانی و اسلامی نیست. شاید شیوه اخلاقی ماکیاولی آن را تأیید کند. جمله آخر این‌که چه کسی باید عملی را و یا نتیجه عملی را صحیح و اخلاق‌مدارانه محسوب نماید و ملاک و اعتبار اعمال از کجا ناشی می‌شود؟ خطر آن‌جاست که هرکسی توجیهی پیدا کرده، عمل ناصحیحی را به زعم خود برای دستیابی به امر والاتری مباح و شاید واجب بداند. از منظر اسلامی، منشاء اخلاق درست، آیات الهی، سیره نبوی، اعمال و رفتار ائمه اطهار و بالاخره فقیهان و دین‌شناسان راستین است و جز این مسیر ره پیمودن خطر سقوط در وادی گمراهان را دارد.