یکی از وطایف "کشوروندی" این است که تا آنجا که در توان دارد، نسبت به مسائل کشور و جامعهای که در آن زندگی میکند، احساس مسئولیت نماید. از آنجا که هدف از وضع قوانین از سوی قانونگذاران، اجرای عدالت میباشد که توجه به این اصل مهم از مواردی است که هرگز نمیبایست از نظر هیچ قانونگذار نادیده گرفته شود، مرا بر آن داشت که روایت زیر را در راستای تحقق اعتقاد بالا به اطلاع و عرض قانونگذاران کشور برسانم و تأکید نمایم که بیان این مسأله به هیچ وجه به معنای شکایت از مقام مسئول یا رئیس اداره یا کارمند ادارهای نمیباشد، بلکه روایتی است که از نظر من توجه به آن از سوی قانونگذاران محترم لازم و خالی از فایده نخواهد بود. میدانیم که در امر پرداخت مالیات و در این مورد، مالیات مشاغل، تسلیم بهموقع اظهارنامه مالیاتی امری ضروری و قانونی بوده که اگر مالیات دهنده به آن اقدام نکند، طبق قانون نهتنها مشمول تخفیف یا عفو مالیاتی نخواهد شد، بلکه ملزم به پرداخت جریمه هم خواهد شد. طبیعی است که من هیچ ایراد و اشکالی به این امر ندارم؛ اما موردی اتفاق افتاده است که جا دارد قانونگذار نسبت به آن بیتوجه نباشد. اینجانب سالهای سال در تاریخ مقرر اظهارنامه مالیات شغلم (طبابت) را به اداره دارایی محل تسلیم میکردم و مالیات تعیین شده را برابر مقررات پرداخت مینمودم. سالهای اخیر بهعلت کاهش درآمد، از پرداخت مالیات معاف میشدم. در سال 1393 بهعلت مسافرت و تعطیل بودن مطب برای چند ماه که کتباً به اداره دارایی اعلام نمودم و در پروندهام ثبت شده است، در موقع مقرر از ارسال اظهارنامه مالیاتی غفلت نمودم. در روزهای گذشته که با برگ تشخیص مالیاتی به اداره دارایی مراجعه نمودم و مطمئن بودم که از پرداخت مالیات با توجه به درآمد تعیین شده از سوی اداره دارایی و بهخصوص مبلغی که همه ماهه در هنگام پرداخت مطالباتم از بیمههای طرف قرارداد بهعنوان مالیات کم و به حساب دارایی پرداخت میشود و با توجه به سن بالای هفتاد سال، بر طبق قانون معاف خواهم بود. متأسفانه نهتنها معاف نشدم، بلکه به میزان قریب به هشتصد هزار تومان پس از تخفیفهای درنظر گرفته، جریمه و مجبور به پرداخت بخشی از آن بهصورت نقد و باقیمانده در سه قسط یک ماهه با اخذ چک شدم! طبیعی است برای شهروندی که قریب به پنجاه سال در زادگاهش میتواند ادعا کند که به خدمت شرافتمندانه و صادقانه مشغول بوده است و هیچگاه از پرداخت مالیات بر درآمد شغلش شانه خالی نکرده است، پرداخت چنین جریمهای برای میزان درآمدی که بر طبق قانون معاف از پرداخت بوده است، از هر نظر سنگین و وجداناً ناراحت کننده است. جا دارد قانونگذاران محترم در موارد آشکاری که مالیات دهنده در کارنامه پرداخت مالیات هیچ نقطه تاریکی ندارد و در مورد اخیر، بخشی از مالیات متعلقه را از سوی سازمانهای بیمهای طرف قرارداد پرداخت نموده است، چارهای بیاندیشند. درخواست من از قانونگذاران محترم درخصوص چارهاندیشی در چنین موارد خاص، جای هیچ ایرادی نمیباشد.