چرا روحانی سخن از رفراندوم گفت؟

حسن سلیمی: کسی منکر ضعف‌های دو دولت گذشته نیست؛ اما واقع‌بینی و دیدن نکات زشت و زیبا، هنر یک فرد منصف و یک تحلیل‌گر خوب است. به‌نظر می‌رسد که اگر عمر این دولت هشتاد سال هم باشد، طرفداران دولت، مشکلات را از دوره هشت ساله دولت احمدی‌نژاد ناشی بدانند؛ غافل از این‌که گذشت زمان ثابت کننده بسیاری از مسائل است.

بله، جناب سلیمی؛ گذشت زمان ثابت کننده بسیاری از مسائل است... غارت اموال بیت‌المال، دزدی از جیب مردم، اختلاس‌های رنگارنگ، خیانت به اموال عمومی، تشدید رکود و تورم اقتصادی، عواقب سوء تزریق مالی بی حد و حساب به مسکن مهر و ... که هر روز عواقب و آثار آن‌ها بیشتر نمایان می‌شود و تا 40 سال آینده اثرات منفی آن‌ها بر اقتصاد ایران پابرجا خواهد ماند! آیا این فلاکت اقتصادی شایسته هورا کشیدن و تمجید است، که شما و همشهری حاج سلیم محله‌ای شما که با معاون اول مختلس دولت مهرورزی(!!!) و عدالت(!!!) رفاقت دیرینه داشته و الآن در لانه‌اش مخفی شده و لام تا کام سخنی نمی‌گوید، سنگ آن را بر سینه می‌زنید!؟ همو که همه جا در بوق می‌کرد: من مشاور معاون پارلمانی رئیس جمهور هستم و بعداً با جسارت به ساحت خانه ملت و کلام گهربار امام خمینی(ره)، جمله تاریخی ایشان درباره میزان رأی ملت است و مجلس در رأس امور است را زیر سئوال برد و چند روز بعد در مجلس هشتم مجبور به عذرخواهی شد!!! همو که زیاد حرف می‌زند و خودش هم نمی‌داند چه می‌گوید و فقط دهانش را باز می‌کند و حرف‌های متناقض و صدتا یک غاز می‌گوید تا بگوید من هستم!!! حتماً این دوست شفیق‌ هم‌نظرتان را می‌شناسید! نه؟ مردم دارند گرفتاری‌هایی که از دوره محمود خان مغول به ارث رسیده است را می‌بینند و لمس می‌کنند و نیازی به توجیه و ماست مالی شما و دوست دهان گویای‌تان نیست! مطمئن باشید!

لاهیجی: عمل نکردن به وعده، یکی از مهم‌ترین مصادیق دروغ‌گویی است. این نوع دروغ‌گویی از نوع فریب‌کاری است. کسانی که وعده می‌دادند با آمدن ما، تحریم برداشته خواهد شد، تورم از بین خواهد رفت، گرانی به تاریخ خواهد پیوست و مشکلات اقتصادی حل خواهد شد، کجا هستند؟ آن‌ها که اینک عرصه عمل را بسیار دشوارتر از عرصه سخنوری در مناظره‌های انتخاباتی یافته‌اند، از وعده‌های کوتاه مدت و صد روزه عدول نموده و با متهم کردن این و آن این بار وعده‌های هشت ساله می‌دهند!

حسن سلیمی: سلام به شما دوست گرامی که اسم‌تون رو نمی‌دونم. شایسته است به چند نکته اشاره کنم:
۱- شما چطوری از فامیلی اینجانب به این درک رسیدید که من از دوستان آقای نماینده هستم؛ یعنی خیل عظیم افراد لاهیجی که پسوند نام‌شان سلیمی است، باید از دوستان آقای نماینده باشند؟!
۲- به فرض، من از دوستان ایشان باشم، در کجای نظر اینجانب طرفداری یا دوستی از ایشان مشاهده شد؟!
۳- نوع شغل و دور بودن اینجانب از شهرم، امکان و اجازه دوستی با هیچ‌گونه شخص و گروه سیاسی را نمی‌دهد.
۴- در ابتدای نظرم، ضعف‌های دو دولت قبل را انکار نکردم و فقط نویسنده محترم و هم‌نظران ایشان را به دیدن خوب و بد اعمال افراد در کنار هم تشویق نمودم. بنابراین باز هم بر این نظر تأکید دارم که نباید افراد را صرفاً به‌صورت سیاه یا سفید دید، چون هیچ‌یک از ما دارای مقام عصمت نیستیم؛ لاجرم اعمال و رفتار ما ممکن است با درستی یا نادرستی توأم باشد.
۴- برای شما که طبیعتاً به اصول دموکراسی اعتقاد راسخ دارید و تنها راه نجات را پیروی کامل از این اصول می‌دانید، تاختن به شخصی که به درست یا غلط از طریق رأی اکثریت مردم، رئیس جمهور دموکراتیک‌ترین کشور دنیا شده (اگر قبول ندارید، مثال نقض بزنید) با صفت مغول، به‌دور از انصاف و توهین به هم‌میهنان محسوب نمی‌شود؟
۵- امیدوارم همه ما در نظرات و پاسخ‌های خود بر اعصاب خود مسلط باشیم تا به‌عنوان یک منتقد منصف به‌نظر برسیم، نه یک سخنگوی وابسته و صددرصد جهت‌دار!!!