نمایشگاه نقاشی استاد حسین محجوبی در خانه فرهنگ گیلان
در نکوداشت هشتاد و سومین سالروز تولد استاد حسین محجوبی، نمایشگاه نقاشی نقاش نقش بهشت با عنوان "از این پردیس" عصر روز جمعه در گالری خانه فرهنگ گیلان گشایش یافت.
نمایشگاه نقاشی استاد حسین محجوبی ـ نقاش پرآوازه لاهیجانی ـ در خانه فرهنگ گیلان برپا شد. به گزارش "لاهیگ"، در نکوداشت هشتاد و سومین سالروز تولد استاد حسین محجوبی، نمایشگاه نقاشی نقاش نقش بهشت با عنوان "از این پردیس" عصر روز جمعه در گالری خانه فرهنگ گیلان گشایش یافت. نمایشگاه "از این پردیس" از 27 اردیبهشت تا 3 خرداد ماه از ساعت 10 الی 12:30 و 16:30 الی 20 در خانه فرهنگ گیلان به نشانی رشت، ساغریسازان، روبهروی کوچه بلورچیان، بنبست سمیعی میزبان علاقهمندان به هنر این نگارگر چیرهدست لاهیجانی است. همچنین به مناسبت بیست و چهارم اردیبهشت ماه ـ زادروز استاد حسین محجوبی ـ موزه هنرهای دینی امام علی(ع) تهران با برگزاری جشن "تولد ماه" به تجلیل از این پیشکسوت عرصه هنرهای تجسمی پرداخت. در این مراسم که با همراهی هنرمندانی چون عباس مشهدیزاده، همایون سلیمی، نصرالله افجهای و ... همراه بود، دوستان و دوستدران این نقاش پیشکسوت با شاخه گل به دیدار استاد حسین محجوبی رفتند تا در فضایی صمیمی، با او درباره زندگی و آثار این هنرمند سخن بگویند. همچنین به مناسب بزرگداشت استاد حسین محجوبی، نمایشگاهی از نقاشیهای او در موزه امام علی(ع) برگزار شده است. معاون هنری سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران در این مراسم با تقدیر از مدیر موزه امام علی(ع) برای برگزاری این برنامه گفت: بسیاری از مردم دنیا ممکن است ایران را نشناسند، اما خیام و مولوی و حافظ را میشناسند. این انسانهای بزرگ سرمایههای میهن ما هستند و علاوه بر لزوم پاسداشت مقام و منزلت مشاهیر و قدمای ایران، باید از دیگر انسانهای بزرگ عصر خود، از جمله هنرمندان نیز تقدیر و تجلیل کنیم و برگزاری برنامه "هنرمند ماه" در راستای همین تکریم و تجلیل از بزرگان هنر ایران است. قاسم ناظمی افزود: تاریخ فرهنگ و هنر کشور ما بر شانههای کسانی استوار است که جهانیان، ایران را به نام آنها میشناسند و باید به آنها افتخار کنیم. نصرالله افجهای ـ هنرمند خوشنویس ـ در ادامه این مراسم پشت تریبون قرار گرفت و در وصف حسین محجوبی و آثارش، مطالبی را از روی نوشته خواند. مسعود فروتن ـ کارگردان سینما و تلویزیون ـ نیز از حاضران در این مراسم بود که در سخنانی حسین محجوبی را مردی اردیبهشتی عنوان کرد که نقاشیهایش همه اردیبهشتی است و هرچه نقاشی میکند، همه بهشتی است و بوی بهاران میدهد. او از دوستی با حسین محجوبی ابراز خرسندی کرد و گفت: خوشحالم در زمانهای زندگی میکنم که حسین محجوبی یک الگوست. فروتن همچنین از مسئولان برگزاری این برنامه برای هنرمندانی که اهل تظاهر و خودنمایی نیستند قدردانی کرد و در ادامه درباره آثار محجوبی گفت: یک بار از او پرسیدم چرا آدمها در نقاشیهایت حضور ندارند و او پاسخ داد برای آنکه آدمها طبیعتی را که من نقاشی میکنم، از بین میبرند.
هاشمی ـ از دیگر دوستان حسین محجوبی ـ در سخنانش به برگزاری نخستین مراسم تجلیل و نکوداشت در تاریخ ایران اشاره کرد و گفت: اولین بار در سال 1313، برای فردوسی بزرگ مراسم نکوداشتی با حضور حدود 200 مستشرق برگزار شد و این رسم تا به امروز ادامه یافته است. من خوشحالم که امروز با وجود داشتن سالنهای فرهنگی، موزهها و محل اجتماع مردم هنردوست که فهم آنها بالاتر از گرانی گوشت و نان است، مراسمی هم برای نکوداشت هنرمندان این سرزمین برگزار میشود تا به آنها اعلام کنیم که قدر کارهای آنها را میدانیم. وی افزود: اگرچه در این مراسمها، جز سخن و حرفهای خوب، چیز دیگری برای هنرمند ندارد، اما هنرمند با همین حرفهای دلگرمکننده برای ادامه کارش امیدوار میشود و سعی میکند به چشم انتظاری و توقع مردم زمانهاش پاسخ دهد. هاشمی در بخش دیگری از سخنانش از طراحی پارک ساعی تهران بهعنوان اولین و مهمترین خدمت حسین محجوبی به شهر تهران یاد کرد و گفت: محجوبی از همان دوران جوانی که به تهران آمد، به فکر آن بود که ببیند تهران چه چیزی کم دارد و سپس طراحی پارک ساعی به او سپرده شد؛ حدود 45 سال پیش که بهخوبی از عهده آن برآمد و امروز به این زیبایی است. وی افزود: پارک ساعی دومین پارک بعد از پارک شهر است که در تهران طراحی شده است و محجوبی موفق شد که زمین خشک و برهوتی را به یک پارک بسیار زیبا تبدیل کند. او به ذکر خاطراتی از همراهی با محجوبی پرداخت و گفت: باری از او پرسیدم که چه میکنی و او پاسخ داد آنچه را که مردم تهران ندارند، به آن هدیه میکنم و آن دو چیز است: یکی فضای سبز و دیگری زیبایی حرکت اسب و به این ترتیب محجوبی با طراحی پارک ساعی و همچنین از طریق نقاشیهایش، فضای سبز و زیبایی حرکت اسبها را به خانههای مردم آورد. در ادامه این مراسم، حسین محجوبی با استقبال حاضران در سالن پشت تریبون قرار گرفت و با تشکر و قدردانی از همه حاضران گفت: من مدت 12 سال دفتر فنی پارک سنگلج را اداره میکردم و اولین آبیاری مصنوعی را در فضای چهار هزار متری پارک لاله انجام دادم و سال 1342 نیز برای طراحی پارک ساعی دعوت شدم که این پارک را در فضایی به مساحت 300 هزار متر طراحی کردم. او همچنین با تقدیر از فعالیتهای شهردار تهران گفت: اگر در آن دهه، 40 شهردار همچون آقای قالیباف داشتیم، تهران امروز به گونه دیگری بود. حسین محجوبی در خاتمه خبر خوشی را به همه هنردوستان داد و گفت: قبل از انقلاب قرار بود که موزهای از آثار هنرمندان معاصر در رشت افتتاح شود که از نظر وسعت و بزرگی بعد از موزه هنرهای معاصر تهران بود. آن زمان به همراه آقای آغداشلو و جمع دیگری از هنرمندان آثاری از 37 نقاش گیلانی را گردآوری کردیم و مقدمات افتتاح موزه را برنامهریزی میکردیم که به انقلاب اسلامی در سال 1357 برخورد و کار متوقف شد و اکنون بعد از 34 سال، روز شنبه 28 اردیبهشت ماه 1392 این موزه افتتاح خواهد شد. در خاتمه این مراسم، حسین محجوبی در کنار همسر و فرزندانش، شمع تولد 83 سالگی خود را فوت کرد و برای همگان آرزوی سلامت و سعادت کرد. همچنین هدایایی از سوی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران و موزه هنرهای دینی امام علی(ع) به حسین محجوبی اهدا شد. حسین محجوبی ـ نقاش صاحب نام معاصر ایران و از چهرههای بینالمللی هنر نقاشی ـ متولد سال 1309 در لاهیجان است. او از نوجوانی به نقاشی روی آورد. در سال ۱۳۲۹ برای ادامه تحصیلات متوسطه به دبیرستان البرز تهران رفت و سپس در رشته معماری فضای سبز از دانشکده هنرهای زیبا فارغالتحصیل شد. محجوبی و آثار نقاشی او در ایران و جهان شناخته شده هستند و از جمله کارهای ماندگار او در زمینه رشته تحصیلیاش، طراحی پارک ساعی تهران است. در نقاشیهای حسین محجوبی، صمیمیت خاصی موج میزند. او میگوید: "میخواهم چیزهایی نقاشی كنم كه جز كار خیر از آنها برنمیزند. درختان آرام نشستهاند، شرارتی هرگز كسی از آنها ندیده است. درختها از بدی بیخبرند، سراسر آرامشاند و شكوه. من میخواهم نقاش آرامش و دلنوازی آنها باشم. این خیرخواهی و آرامشجویی، مرا به طبیعت میكشاند. انسان در اصل خود از این آرامشها بهره فراوان داشته است و اكنون به علل مختلف آن را از دست داده است. من بهدنبال آرامش و طبیعت از دست رفته انسانی هستم... من تا حدودی با این رمانتیسم و رؤیا و خیال موافقم. تا حدی كه مخرب و مضر نباشد، لازم و ضروری است. انسان امروزی و خسته از ماشین و ماشینیزم همچنانكه نیاز فراوانی به آرامش طبیعت دارد، تا حدی هم نیازمند به رمانتیسم میباشد. این رمانتیسمی كه در تابلوهای من احساس میشود، مخرب و آزاردهنده نیست. پس ضروری است."