پایگاه خبری تحلیلی لاهیگ با افتخار همراهی بیش از یک دهه در عرصه رسانه های مجازی در استان گیلان      
کد خبر: ۶۰۲۶
تاریخ انتشار: ۱۹ فروردين ۱۳۹۲ - ۰۹:۰۶

دایره دریغ

کسری نوری
چه رازی در تاریخ و سرنوشت این سرزمین نهفته است که مردمانش دائم در حسرت گذشته‌ها به‌سر می‌برند و با مرور خاطرات‌شان می‌خواهند تلخ‌کامی امروزشان را اندکی فرونشانند؟!
"هر سال دریغ از پارسال" یا "هر روز دریغ از دیروز" ترجیع‌بند گفتارشان است و آینده هراسی، همزاد و همراه‌شان.
در هر محفل و مکانی و به هر بهانه‌ای، با دریغ و افسوس از روزهایی یاد می‌شود که خودشان هم روزی نقطه عزیمت به روزهای قبل‌تر برای سر دادن آه حسرت بودند.
نگاه به افق‌های دوردست برای تجسم روزهایی دلنشین در آینده، به تخیلی گذرا می‌ماند که زیر آوار ناگهانی اخبار ناگوار که قاصد فردایی غبارآلود و پرابهام است دفن می‌شود و ذهن‌های خسته، دوباره برای تسلای خویش به گذشته‌ها پرتاب می‌شوند.
دائم می‌پرسیم چه می‌شود و چه در انتظارمان است؟ به تعداد کسانی که هر روز با آن‌ها هم‌کلام می‌شویم، این پرسش‌ها تکرار می‌شود، به این امید که شاید خبری یا حتی شایعه‌ای آرامش‌بخش برای لحظه‌هایی از تلاطم تشویش‌ها رهای‌مان کند.
شاید به همین خاطر معیشت‌مان هم با فرکانس شایعات بالا و پایین می‌شود. روزی گمانه‌زنی خوش‌بینانه یک آدم نه‌چندان مسئول قیمت دلار را 15 تومان کاهش می‌دهد و روز دیگر موضع‌گیری خصمانه امام جماعت عشایر زردکوه یا نگهبان تعمیرگاه مرکزی اداره ترابری سازمان انرژی اتمی علیه مذاکرات هسته‌ای 500 تومان روی قیمت دلار می‌گذارد!
گویی بند ناف مردم این سرزمین را با حادثه بریده‌اند. حداقل در تاریخ معاصر تعداد روزهایی که به فراز و نشیب سپری شده، به مراتب بیش از روزهایی است که زندگی بر مدار اعتدال جریان داشته است.
زندگی در شرایطی که حتی برای یک ساعت بعد هم نتوان برنامه‌ریزی کرد، شاید تخصصی باشد که از بطن سپری کردن روزگار در کوران حادثه و بحران به انحصار مردم این سرزمین درآمده است. مردمی که بسیاری از آن‌ها در خاطرات‌شان زندگی می‌کنند و شاید حالا دیگر هر ساعت‌شان دریغ از ساعت قبل باشد.
به‌راستی چه رازی در تاریخ و سرنوشت این سرزمین نهفته است؟!

• روزنامه بهار، شماره 259، 19 فروردین 1392
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۹:۲۸ - ۱۳۹۲/۰۱/۲۰
0
0
رازی نیست، چون خورشید روشن و غیرقابل انکار است. چشم تیزبین هم نمی‌خواهد. ساده و دردناک است؛ بی‌فرهنگی مزمن و توهم داشتن فرهنگی والا.
نظرات بینندگان