مدير روابط عمومي اداره كل حفاظت محيط زيست گيلان:
برخي از گردشگران طبيعت را با زباله‌داني اشتباه می‌گيرند
محمود فرج‌پور، گفت: بدون هيچ پرده‌پوشي از سوي گردشگران به چشم‌اندازها و مناطق طبیعی استان آسيب وارد مي‌شود و اين درحالي است كه انباشته‌شدن زباله‌ها در دامن طبيعت نيز همچنان ادامه دارد و جمع‌آوري آن نيز مسئول مشخصي ندارد.
مدير روابط عمومي اداره كل حفاظت محيط زيست گيلان، گفت: زخم‌هاي وارد شده به طبيعت، زخم جديدي نيست و متأسفانه سراسيمگي كه در حوزه گردشگري و پذيرش گردشگران وجود دارد، پتانسيل‌هاي اين اقتصاد را يا از بين برده و يا درحال از بين بردن است.
محمود فرج‌پور در گفت‌وگو با خبرگزاري ایسنا، با بيان اين مطلب كه بدون هيچ پرده‌پوشي از سوي گردشگران به چشم‌اندازها و مناطق طبیعی استان آسيب وارد مي‌شود و اين درحالي است كه انباشته‌شدن زباله‌ها در دامن طبيعت نيز همچنان ادامه دارد و جمع‌آوري آن نيز مسئول مشخصي ندارد، اظهار داشت: كانون‌هاي مختلف جمعي در حاشيه اين مناطق تنها از وجود آن‌ها بهره مي‌برند و كسي در جهت بازسازي مناطق و مناظر تخريب‌شده و همه عوارضي كه مسافران از خود برجاي مي‌گذارند، اقدام نمي‌نمايند.
وي با اشاره به اين مطلب كه در پارك جنگلي گيسوم براي يافتن منطقه‌اي براي استراحت بايد حجمي از زباله و مواد پلاستيكي را جابه‌جا كرد تا مكاني براي استراحت يافت، متذكر شد: متأسفانه از طبيعت‌گردي آن‌چه در ذهن مخاطبان برجاي مانده، فقط مصرف‌كردن است و ما در كنار مصرف بي‌رويه، مسئوليت اين عوارض را برعهده نمي‌گيريم.
فرج‌پور، افزود: طبيعت‌گردي، نوعي آموزش غيرمستقيم است كه با كسب اطلاعات و افزودن دانستني‌ها به‌وجود مي‌آيد و بدون هيچ تعارفي هواداران محيط زيست و كساني كه به ارزش واقعي طبيعت واقفند، با رويه فعلي از تجمع گردشگران در يك منطقه اصلاً خوشحال نمي‌شوند.
وي، تأكيد كرد: اگر رژيم استفاده از طبيعت تغيير نكند و توسعه گردشگري با سراسيمگي كه نزد برخي از متوليان وجود دارد ادامه يابد، نه تنها نگاه مثبتي نخواهد بود، بلكه تخريب و از دست دادن سرمايه‌هاي ملي را نيز درپي خواهد داشت.
فرج‌پور، يادآور شد: در حال حاضر هيچ چشم‌اندازي در سطح استان وجود ندارد كه از گزند ريخت و پاش‌هاي زباله مصون مانده باشد و به‌نظر مي‌رسد اين رفتارها ريشه در نوعي واگرايي اجتماعي دارد. وقتي بين انسان‌ها پيوندهاي معناگرا و مستحكمي نباشد، حقوق ديگران (بقيه انسان‌ها) مفهومش را از دست مي‌دهد؛ به‌طوري كه حقوق طبيعت نيز ناديده گرفته مي‌شود.
كارشناس محيط زيست گيلان، طبيعت‌گردان را به سه دسته تقسيم نمود و ادامه داد: دسته اول، عمدتاً نمي‌انديشند و علمي هم درخصوص عوارض برجاي مانده از فعاليت خود در طبيعت ندارند. دسته دوم، كساني هستند كه به اين عوارض واقفند و با تعبيري كه دارند، باعث آسيب‌رساندن به طبيعت مي‌شوند و معتقدند براي پخش‌نشدن زباله بايد سطل زباله‌اي در كنارش باشد.
وي، افزود: با اين تعبير، بايد مجموعه كره زمين داراي سطل زباله باشد كه در حقيقت تعبيری نادرست است. اين افراد با جمع‌آوري زباله‌ها مي‌توانند در هنگام بازگشت از طبيعت، با انتقال آن به مناطق شهري و قرار دادن در كنار سطل زباله و يا داخل آن در حفظ طبيعت سهيم باشند.
فرج‌پور اين تعبير را كه برخي از گردشگران مواد قابل جذب را در طبيعت مي‌ريزند، با اين احتمال که اگر تا پايان روز طبيعت‌گردان ديگري نيز با چنين طرز تفكري در منطقه باشند، اين زباله نيز انباشته مي‌شود، در حقيقت با تخريب چشم‌اندازها روبه‌رو مي‌شويم و با اين تعبير، چشم‌اندازها و مناطق طبيعي را با زباله‌داني اشتباه گرفته‌ایم.
وي، گفت: در مواجهه با چشم‌اندازهاي استان بايد تعارف را با جوامع كنار گذاشت. با تخريب داشته‌هاي امروز، چيزي براي نسل‌هاي آينده باقي نمي‌ماند. حلقه مفقوده‌اي اين توان را كه دانش اجتماعي را تبديل به عمل اجتماعي كنيم از ما گرفته است.
فرج‌پور دسته سوم كه كوچكترين دسته گردشگران را تشكيل مي‌دهند را كساني دانست كه براي مصرف‌كردن به طبيعت نمي‌آيند، بلكه براي آشنايي با فرهنگ به آن مناطق سفر مي‌كنند و با انتقال آن در سراسر كشور و دنيا نقش مؤثري را ايفا مي‌كنند و در نقطه مقابل، افرادي كه فقط مصرف‌كننده هستند گاهي خرده فرهنگ‌ها را نيز مورد تمسخر و تعرض قرار مي‌دهند.
مدير روابط عمومي اداره كل حفاظت محيط زيست گيلان با بيان این مطلب كه به‌جاي كشف و معرفي پديده‌هاي جديد و معرفي آن‌ها به طبيعت‌گردان آموزش‌نديده، بايد ابتدا در همين عرصه‌ها آموزش صحيح به گردشگران داده شود تا رفتار صحيح با طبيعت و چشم‌اندازها تبديل به فرهنگ عمومي گردد و سپس با معرفي پديده‌هاي جديد به توسعه صنعت گردشگري پرداخت، خاطرنشان كرد: بودجه‌هاي آموزشي بر اساس نگاهي غيركارشناسانه ارزيابي مي‌شود و كانون‌هايي كه توانايي تأثيرگذاري بر روي فرهنگ‌هاي غلط را دارند ناديده گرفته مي‌شود. بخش‌هاي آموزشي به بودجه‌هاي بيشتري براي انتقال يافته‌ها به مردم نياز دارند.
محمود فرج‌پور در گفت‌وگو با خبرگزاري ایسنا، با بيان اين مطلب كه بدون هيچ پرده‌پوشي از سوي گردشگران به چشم‌اندازها و مناطق طبیعی استان آسيب وارد مي‌شود و اين درحالي است كه انباشته‌شدن زباله‌ها در دامن طبيعت نيز همچنان ادامه دارد و جمع‌آوري آن نيز مسئول مشخصي ندارد، اظهار داشت: كانون‌هاي مختلف جمعي در حاشيه اين مناطق تنها از وجود آن‌ها بهره مي‌برند و كسي در جهت بازسازي مناطق و مناظر تخريب‌شده و همه عوارضي كه مسافران از خود برجاي مي‌گذارند، اقدام نمي‌نمايند.
وي با اشاره به اين مطلب كه در پارك جنگلي گيسوم براي يافتن منطقه‌اي براي استراحت بايد حجمي از زباله و مواد پلاستيكي را جابه‌جا كرد تا مكاني براي استراحت يافت، متذكر شد: متأسفانه از طبيعت‌گردي آن‌چه در ذهن مخاطبان برجاي مانده، فقط مصرف‌كردن است و ما در كنار مصرف بي‌رويه، مسئوليت اين عوارض را برعهده نمي‌گيريم.
فرج‌پور، افزود: طبيعت‌گردي، نوعي آموزش غيرمستقيم است كه با كسب اطلاعات و افزودن دانستني‌ها به‌وجود مي‌آيد و بدون هيچ تعارفي هواداران محيط زيست و كساني كه به ارزش واقعي طبيعت واقفند، با رويه فعلي از تجمع گردشگران در يك منطقه اصلاً خوشحال نمي‌شوند.
وي، تأكيد كرد: اگر رژيم استفاده از طبيعت تغيير نكند و توسعه گردشگري با سراسيمگي كه نزد برخي از متوليان وجود دارد ادامه يابد، نه تنها نگاه مثبتي نخواهد بود، بلكه تخريب و از دست دادن سرمايه‌هاي ملي را نيز درپي خواهد داشت.
فرج‌پور، يادآور شد: در حال حاضر هيچ چشم‌اندازي در سطح استان وجود ندارد كه از گزند ريخت و پاش‌هاي زباله مصون مانده باشد و به‌نظر مي‌رسد اين رفتارها ريشه در نوعي واگرايي اجتماعي دارد. وقتي بين انسان‌ها پيوندهاي معناگرا و مستحكمي نباشد، حقوق ديگران (بقيه انسان‌ها) مفهومش را از دست مي‌دهد؛ به‌طوري كه حقوق طبيعت نيز ناديده گرفته مي‌شود.
كارشناس محيط زيست گيلان، طبيعت‌گردان را به سه دسته تقسيم نمود و ادامه داد: دسته اول، عمدتاً نمي‌انديشند و علمي هم درخصوص عوارض برجاي مانده از فعاليت خود در طبيعت ندارند. دسته دوم، كساني هستند كه به اين عوارض واقفند و با تعبيري كه دارند، باعث آسيب‌رساندن به طبيعت مي‌شوند و معتقدند براي پخش‌نشدن زباله بايد سطل زباله‌اي در كنارش باشد.
وي، افزود: با اين تعبير، بايد مجموعه كره زمين داراي سطل زباله باشد كه در حقيقت تعبيری نادرست است. اين افراد با جمع‌آوري زباله‌ها مي‌توانند در هنگام بازگشت از طبيعت، با انتقال آن به مناطق شهري و قرار دادن در كنار سطل زباله و يا داخل آن در حفظ طبيعت سهيم باشند.
فرج‌پور اين تعبير را كه برخي از گردشگران مواد قابل جذب را در طبيعت مي‌ريزند، با اين احتمال که اگر تا پايان روز طبيعت‌گردان ديگري نيز با چنين طرز تفكري در منطقه باشند، اين زباله نيز انباشته مي‌شود، در حقيقت با تخريب چشم‌اندازها روبه‌رو مي‌شويم و با اين تعبير، چشم‌اندازها و مناطق طبيعي را با زباله‌داني اشتباه گرفته‌ایم.
وي، گفت: در مواجهه با چشم‌اندازهاي استان بايد تعارف را با جوامع كنار گذاشت. با تخريب داشته‌هاي امروز، چيزي براي نسل‌هاي آينده باقي نمي‌ماند. حلقه مفقوده‌اي اين توان را كه دانش اجتماعي را تبديل به عمل اجتماعي كنيم از ما گرفته است.
فرج‌پور دسته سوم كه كوچكترين دسته گردشگران را تشكيل مي‌دهند را كساني دانست كه براي مصرف‌كردن به طبيعت نمي‌آيند، بلكه براي آشنايي با فرهنگ به آن مناطق سفر مي‌كنند و با انتقال آن در سراسر كشور و دنيا نقش مؤثري را ايفا مي‌كنند و در نقطه مقابل، افرادي كه فقط مصرف‌كننده هستند گاهي خرده فرهنگ‌ها را نيز مورد تمسخر و تعرض قرار مي‌دهند.
مدير روابط عمومي اداره كل حفاظت محيط زيست گيلان با بيان این مطلب كه به‌جاي كشف و معرفي پديده‌هاي جديد و معرفي آن‌ها به طبيعت‌گردان آموزش‌نديده، بايد ابتدا در همين عرصه‌ها آموزش صحيح به گردشگران داده شود تا رفتار صحيح با طبيعت و چشم‌اندازها تبديل به فرهنگ عمومي گردد و سپس با معرفي پديده‌هاي جديد به توسعه صنعت گردشگري پرداخت، خاطرنشان كرد: بودجه‌هاي آموزشي بر اساس نگاهي غيركارشناسانه ارزيابي مي‌شود و كانون‌هايي كه توانايي تأثيرگذاري بر روي فرهنگ‌هاي غلط را دارند ناديده گرفته مي‌شود. بخش‌هاي آموزشي به بودجه‌هاي بيشتري براي انتقال يافته‌ها به مردم نياز دارند.
نظرات بینندگان