"دوواره آسمانِ دل پورابو"
پیكر استاد فریدون پوررضا با حضور بی‌شمار گیلانیان تشییع شد
استاد پوررضا در طول بیش از نیم قرن فعالیت هنری خود در عرصه موسیقی فولكلور گیلان حدود 469 ترانه فولكلور و شبه فولكلور گیلكی را با لهجه‌های شرق و غرب گیلان اجرا، بازسازی و بازخوانی كرد.
پیكر استاد فریدون پوررضا ـ صدای بی‌بدیل آوای رنج‌ها و شادی‌های مردم گیلان ـ با حضور جمع بی‌شمار مردم فرهنگ‌دوست گیلان، روز پنج‌شنبه از مقابل مجتمع فرهنگی ـ هنری خاتم‌الانبیاء رشت تشییع شد.
جمعیت بسیار بود و چهره‌اش همراه با موسیقی‌هایش از تلویزیون شهری میدان شهرداری رشت پخش می‌شد، اما پیكرش در میان علاقه‌مندانش جاری بود.
استاد همیشه خندان بود و لحن گفتارش حال و هوایی مملو از همان موسیقی برآمده از دل شالیكاران، صیادان خشنود از تور پر ماهی، هیاهوی چایكاران هنگام چینش برگ سبز بوته‌های چای و صدای شكستن كنده زیر ضربه‌های تبر جنگل نشینان را داشت.
استاد پوررضا در طول بیش از نیم قرن فعالیت هنری خود در عرصه موسیقی فولكلور گیلان حدود 469 ترانه فولكلور و شبه فولكلور گیلكی را با لهجه‌های شرق و غرب گیلان اجرا، بازسازی و بازخوانی كرد.
از میان این ترانه‌ها، 280 ترانه فولكلور را بازسازی و دوباره خوانی و ملودی یكصد ترانه را خود تنظیم نمود. این ترانه‌ها مایه‌های مختلف زندگی گیل مردان و گیل زنان از شادی و اندوه، كار و تلاش، تاریخ و حماسه، عشق و وفا و ... را منعكس كرد.
می گیلان، رعنا، سیا ابران، تی تی، بارش، بوشو بوشو، جان گیلان، ای وارون ای وارون، شالیزار، بزن چوپان، عروس گوله و چه بسیار دیگر برای همیشه نسل‌ها ماندگار شد.
صدای استاد با صدایی به غم نشسته در سریال "پس از باران" به خانه‌های تمام ایرانیان راه یافت و جامعه‌ای را با خویش همراه ساخت.
اسطوره آواز گیلان تنها به خواندن بسنده نكرد و رگه‌های موسیقی فولكلور را در ارتفاعاتی مه آلود و جنگل گون و یا در دل شالیزارهایی به وسعت گیلان یك به یك در كلبه‌ها می‌جست و ثمر تحقیقش كتابی شد با عنوان "موسیقی فولكلوریك گیلان" كه اتفاق بزرگی در عرصه پژوهش‌های موسیقی فولكلوریك ایران است.
جمعیت بسیار بود. تشویقش كردند، اما نخواند و پیكرش از مجتمع فرهنگی ـ هنری خاتم‌الانبیاء تا قطعه هنرمندان تازه آباد رشت در میان جمع قشرهای متعدد جامعه، اعم از هنرمندان، روحانیون، مدیران، نمایندگان مجلس، استادان موسیقی، جامعه پزشكی و ... همراهی و به خاك سپرده شد.
جمعیت بسیار بود و چهره‌اش همراه با موسیقی‌هایش از تلویزیون شهری میدان شهرداری رشت پخش می‌شد، اما پیكرش در میان علاقه‌مندانش جاری بود.
استاد همیشه خندان بود و لحن گفتارش حال و هوایی مملو از همان موسیقی برآمده از دل شالیكاران، صیادان خشنود از تور پر ماهی، هیاهوی چایكاران هنگام چینش برگ سبز بوته‌های چای و صدای شكستن كنده زیر ضربه‌های تبر جنگل نشینان را داشت.
استاد پوررضا در طول بیش از نیم قرن فعالیت هنری خود در عرصه موسیقی فولكلور گیلان حدود 469 ترانه فولكلور و شبه فولكلور گیلكی را با لهجه‌های شرق و غرب گیلان اجرا، بازسازی و بازخوانی كرد.
از میان این ترانه‌ها، 280 ترانه فولكلور را بازسازی و دوباره خوانی و ملودی یكصد ترانه را خود تنظیم نمود. این ترانه‌ها مایه‌های مختلف زندگی گیل مردان و گیل زنان از شادی و اندوه، كار و تلاش، تاریخ و حماسه، عشق و وفا و ... را منعكس كرد.
می گیلان، رعنا، سیا ابران، تی تی، بارش، بوشو بوشو، جان گیلان، ای وارون ای وارون، شالیزار، بزن چوپان، عروس گوله و چه بسیار دیگر برای همیشه نسل‌ها ماندگار شد.
صدای استاد با صدایی به غم نشسته در سریال "پس از باران" به خانه‌های تمام ایرانیان راه یافت و جامعه‌ای را با خویش همراه ساخت.
اسطوره آواز گیلان تنها به خواندن بسنده نكرد و رگه‌های موسیقی فولكلور را در ارتفاعاتی مه آلود و جنگل گون و یا در دل شالیزارهایی به وسعت گیلان یك به یك در كلبه‌ها می‌جست و ثمر تحقیقش كتابی شد با عنوان "موسیقی فولكلوریك گیلان" كه اتفاق بزرگی در عرصه پژوهش‌های موسیقی فولكلوریك ایران است.
جمعیت بسیار بود. تشویقش كردند، اما نخواند و پیكرش از مجتمع فرهنگی ـ هنری خاتم‌الانبیاء تا قطعه هنرمندان تازه آباد رشت در میان جمع قشرهای متعدد جامعه، اعم از هنرمندان، روحانیون، مدیران، نمایندگان مجلس، استادان موسیقی، جامعه پزشكی و ... همراهی و به خاك سپرده شد.
نظرات بینندگان