حكايت تازه از داستان قديمي افتتاحهاي نصفه و نيمه برخي پروژههاي ملي به آزادراهي اختصاص دارد كه در ابتداي ورود به آن، ناگهان مسير صاف و مستقيم خودروهاي عبوري مسدود ميشود تا ميانبر پيشبيني شده در آن، اجباري خودروها را به شهر "زيتون" هدايت كند. آيا آزادراه قزوين ـ رشت در زمره آن دسته از پروژههايي است كه تكميل نشده مورد بهرهبرداري قرار گرفته است؟ آزادراه قزوين ـ رشت تنها مسيري است كه طي اين چند دهه براي مسافرت به شهرهاي شمالي احداث شده، بهطوري كه در يكي دو سال اخير، علاوه بر مسافران استان گيلان، مسافران استان مازندران نيز براي در امان ماندن از بار سنگين ترافيك جادههاي هراز و چالوس و از همه مهمتر، ناامني اين دو جاده قديمي، آزادراه قزوين ـ رشت را براي عبور و مرور انتخاب ميكنند و تقريباً هر سال بر بار تردد در اين آزادراه افزوده ميشود. اما آزادراه قزوين ـ رشت كه بايد تا زمان تقريباً نامعلوم جور آزادراه درحال احداث تهران ـ شمال را هم تحمل كند، اكنون به گونهاي طراحي شده كه مزه رايج "ترافيك و حركت با سرعت دنده يك و دو" در جادههاي شمال را در خودش دارد.
در اين آزادراه، بعد از پرداخت عوارض در ابتداي مسير (رشت به قزوين) و طي مسافتي حدود 20 تا 30 كيلومتر، جلوي راه مسدود ميشود و مسير ورود به شهر رودبار به روي خودروها گشوده ميشود و بعد از عبور از داخل شهر رودبار و سپس شهر منجيل، مجدداً آزادراه باز ميشود و تا قزوين ادامه پيدا ميكند. تا قبل از افتتاح آزادراه قزوين ـ رشت، آنچه مسافرت بين تهران و رشت را براي مسافران غيرقابل تحمل ميكرد، ترافيك داخل شهر رودبار بود. علت ترافيك بهخصوص در ايام نوروز و تابستان در شهر رودبار، خريد زيتون و محصولات جانبي آن از فروشگاههاي واقع در خيابان اصلي اين شهر است كه چون اين خيابان همان شريان اتصالي بين دو تكه آزادراه قزوين ـ رشت است، عملاً "ترافيك سنگين" كماكان در نقش چاشني عبور از اين مسير، مسافران را همراهي ميكند. انتظار ميرفت با افتتاح آزادراه، اجبار به عبور از شهر زيتون از بين برود و مسير اول (آزادراه قزوين ـ رشت) بدون ورود به رودبار و منجيل، برقرار شود و مسير دوم كه همان جاده قديمي است، از همه شهرهاي موجود در حد فاصل قزوين تا رشت، بگذرد. اما آنچه در نوروز امسال در اين آزادراه پيش روي مسافران نوروزي قرار گرفت، شيوه جديدي از عبور و مرور در يك آزادراه بود، بهطوري كه جاده قديمي با آزادراه تركيب شد و نتيجه آن ساعتها اتلاف وقت در مسير را رقم زد. تردد با سرعت استاندارد 110 كيلومتر در آزادراه قزوين ـ رشت براي حدود يكي دو ساعت به رانندگي پرزحمت و خستهكننده با سرعت 20 تا 30 كيلومتر در داخل رودبار و منجيل تبديل ميشود. آيا اين وضعيت براي مسيري كه اسم "آزادراه" را يدك ميکشد، خوشايند است؟ شواهد عيني در اين آزادراه نشان ميدهد به دلايلي كه شايد يكي از آنها، "معارض" و ديگري "نبود اعتبار" باشد، تكهاي از آزادراه ساخته نشده و آزادراه در حال حاضر دو تكه است كه تكه اول از قزوين تا منجيل را دربر ميگيرد و تكه دوم از رودبار شروع و به ابتداي رشت منتهي ميشود. براي ساخت اين آزادراه بهطور قطع هزينههاي زيادي صرف شده، اما با توجه به اينكه حساسيت اين مسير و جذابيت شهرهاي شمالي براي همه مردم ايران، رتبه اين آزادراه را از درجه استاني به رديف پروژههاي ملي ارتقاء داده است، انتظار ميرود مابقي مسير آزادراه قزوين ـ رشت لااقل تا قبل از نوروز 1392 تكميل و آماده بهرهبرداري شود. وضعيت موجود اين آزادراه بهطور قطع با محتواي كارنامه كاري وزير راه و شهرسازي هماهنگي ندارد، اما ميتوان اميدوار بود پيگيريهاي بدون واسطه علي نيكزاد درباره تكتك پروژههاي حوزه راه و ترابري، به زودي نكته مغفول آزادراه قزوين ـ رشت را به سرانجام برساند.
همین اندک درآمد زیتون فروشی شهری که از صنعت پیشرفته بیبهره است را هم چشم دیدن ندارند، تهرانیهایی که میخواهند هرچه سریعتر به ویلاهای خود برسند و آب تنی کنند!!!