دبير انجمن صنفي كارفرمايان كارخانجات چاي شمال، گفت: صنعت چاي ما صنعتي ورشكسته و رو به نابودي است، اما ميتوان با اعتماد به بخش خصوصي اين صنعت را مجدداً احياء كرد.
امير مظفر در گفتوگو با خبرگزاری ايرنا، اظهار داشت: احياي اين صنعت در گرو توجه و حمايت ارگانهاي متولي چاي از طرحهاي بخش خصوصي و ارائه تسهيلات به آنها است و نه حرفهاي غيركارشناسي و طرحهاي غيرقابل اجراي برخي مسئولان.
وی، تصريح كرد: نژاد چاي ايراني از نژاد چاي چيني است كه به دليل عطر و طعم طبيعي، بهترين نژاد چاي موجود در جهان است و با توجه به اين امتياز در صورت حمايت و توجه ويژه دولت به طرحهاي بخش خصوصي، ميتوان به احياي صنعت چاي در يك دوره زماني مشخص، اميدوار بود.
وی، افزود: انجمن صنفي كارفرمايان چاي شمال كشور با پشتيباني سنديكاي کارخانجات چاي شمال در سال 1385، طرح جامعي را براي خروج صنعت چاي از بنبست فعلي و درآوردن آن از ورشكستگي كامل به دولت ارائه داد.
مظفر، افزود: در اين طرح، سه محور عمده براي نجات چاي درنظر گرفته شده كه عبارتند از هدفمند كردن يارانههاي چاي، برنامهريزي براي چايهاي انباشتهشده در انبارها و كاهش تصديگري دولت.
وي، ادامه داد: در اين طرح، يك صندوق حمايت از توليد چاي پيشبيني شده تا تمامي درآمدهاي صنعت چاي وارد اين صندوق شده و هزينههاي اين صنعت نيز از اين صندوق برداشت شود.
مظفر، گفت: با انجام اين كار، هم از قاچاق چاي جلوگيري ميشود و هم توليد داخلي جايگاه خود را در صنعت چاي پيدا ميكند.
وي، تصريح كرد: در اين طرح، اگر دولت بهجاي هزينههاي گزاف هر ساله براي صنعت چاي، تنها يك بار ۵۰۰ميليارد ريال براي سال اول در اختيار صندوق قرار دهد، صندوق با برنامهريزيهاي خاص، صنعت چاي را احياء خواهد كرد.
مظفر، افزود: البته در اين طرح پيشبيني شده كه صندوق هر ساله ۲۵درصد پول واگذارشده از سوي دولت را به آن بازگرداند كه در اين صورت طي چهار سال تمام پول موردنظر به دولت بازپرداخت خواهد شد.
وي، متذكر شد: تاكنون هيچكدام از ارگانهاي مرتبط با چاي هيچگونه مطالعهاي بر روي اين طرح انجام ندادهاند.
مظفر، تصريح كرد: ما انتظار داشتيم كه طرح ما را الزاماً قبول كنند، اما اي كاش بهجاي حرفهاي غيركارشناسي، حداقل نگاهي به طرح بياندازند و نقاط قوت و ضعف آن را به ما گوشزد كنند.
دبير انجمن صنفي كارفرمايان كارخانجات چاي شمال، اذعان داشت: مشكلات موجود در عرصه چاي، انگيزه و رغبت لازم را از كشاورز و توليدكننده براي توليد يك محصول باكيفيت گرفته است.
وي، افزود: البته مسئولان استاني، بهويژه استاندار گیلان به شدت پيگير مسائل و مشكلات چاي هستند، اما واقعيت اين است كه حل اين مشكل از عهده تنها يك نهاد خارج بوده و بايد در سطح كلان بررسي شود.
مظفر، متذكر شد: هماكنون مصوبات بسياري در كارگروه چاي استان براي نجات آن وجود دارد، اما به دليل نبود نظارت، قوانين و دستورالعملهاي شفاف هيچكدام بهطور صحيح اجرا نميشود.
۱۸۶كارخانه چاي در شمال كشور وجود دارد كه تعداد ۱۲۴واحد تقريباً فعال هستند و به دليل مشكلات موجود در عرصه چاي، از ۱۲۴كارخانه فعال، تعداد ۳۶ واحد در خرداد امسال به دليل بدهكاري به سازمان تعاون روستايي از ادامه فعاليت بازماندند.
بر اساس آمار غيررسمي، هماكنون بيش از ۱۴۰هزار تن چاي سنواتي (مانده از سالهاي 1379تا 1382) در انبارها و حدود ۳۰هزار تن نيز در سازمان تعاون روستايي انباشته شده است.