"نامزد انتخابات باید با قصد خدمت وارد شود. اگر با قصد قدرتطلبى و جمع کردن پول و مسائل گوناگون و انگیزههاى ناسالم دیگر وارد شود، به کشور خدمت نمی کند." (۱۹ دی ۱۳۹۰)
این جملات تازهترین مطالبه رهبر عزیز انقلاب اسلامی از کسانی است که برای ورود به مجلس شورای اسلامی در تلاشاند و سودای وکالت از سوی مردم را در خانه ملت در سر میپرورانند. این مطالبه اصلی قدیمی در منظومه فکری ایشان است که هیچگاه کهنه نمیشود. حرف خیلی روشن و واضح است؛ کسانی که پا به عرصه سیاستمداری و قبول مسئولیت میگذارند، باید خوب بدانند که مرز قدرت و خدمت، ظریفتر و حساستر از آن چیزی است که فکر میکنند. شاید با یکبار هویپرستی، یکبار بیتقوایی و یکبار کبرورزی و عجباندیشی، در مرداب مستی و جنون قدرت که در ذات قدرت نهفته است فرو بروند و خود ندانند. همواره بدمستی و تکتازی صاحبان قدرت و چگونه تصاحب نمودن آن، موجب ترس دیگران شده است. اما در اسلام کسب قدرت به هر وسیلهای معنا ندارد و قدرت باید با لجام تقوی و بندگی خدا مهار شود تا راکبان قدرت زمینخورده چموشی این مرکب نگردند. تنها کسی میتواند بر قدرت، قدرت داشته باشد که دلیرانه جلوی طوفان سرکشی و قدرتپرستی خویش بایستد و آتش عطش قدرت را با خنکای ذلت و بندگی خدا فرو بنشاند و از پایمال شدن عقلش زیر پای قدرتش جلوگیری نماید.
اینها را امیرالمؤمنین علیه السلام هنگام راهی نمودن مالک برای تصدی حکومت مصر یادش داد تا قبل از اینکه به کرسی قدرت تکیه بزند، بداند به سوی قدرت رفتن و قدرتمندی به وسیله یک مسئولیت در اسلام چه آدابی دارد: "وَ إِذَا أَعْجَبَکَ مَا أَنْتَ فِیهِ مِنْ سُلْطَانِکَ فَحَدَثَتْ لَکَ بِهِ أُبَّهَةٌ أَوْ مَخِیلَة فَانْظُرْ إِلَى عِظَمِ مُلْکِ اللَّهِ فَوْقَکَ وَ قُدْرَتِهِ مِنْکَ عَلَى مَا لَا تَقْدِرُ عَلَیْهِ مِنْ نَفْسِکَ فَإِنَّ ذَلِکَ یُطَامِنُ إِلَیْکَ مِنْ طِمَاحِکَ وَ یَکُفُّ عَنْکَ مِنْ غَرْبِکَ وَ یَفِیءُ إِلَیْکَ مَا عَزَبَ مِنْ عَقْلِک. اگر قدرت و مقامى که به دستت رسیده برایت خودپسندى و عجب آورده و کبریا و عظمتى براى خود پنداشتى، شکوه ملک خداى را بالاى سرت بنگر، بیاندیش که (چگونه در قبضه قدرت اویى، و از خویش اختیارى ندارى و) قدرتهایى که تو در حق خود ندارى او درباره تو دارد، این فکر، کبر و سرکشى ترا فرو نشاند، حدت و تندیات را مهار کند، و عقل گمگشته را به تو بازگرداند." (عهدنامه مالک اشتر، نهج البلاغه)
این از تکالیف الهی نامزدهای انتخاباتی است که در ایام باقیمانده تا انتخابات و قبل از رسیدن به کرسی نمایندگی مجلس، آداب قدرتمداری را بیاموزند. مؤدب بودن به آداب قدرت در اسلام است که راه خدمت را هموار میکند، والا از خدمت چیزی جز شعار آلوده به قدرت باقی نخواهد ماند.
www.guilanian.ir