بدون هیچ تردیدی
امروزه در جوامع درحال توسعه، حضور نخبگان در رأس امور بخشهای مختلف آن کشور
خودنمایی میکند. در این راستا توجه به ظهور افرادی نواندیش و ایدهپرداز جدید به عنوان
نخبگان نسل جدید آشنا به علوم و فنون روز امر غیرقابل انکاری است و این مسأله در بخشهای
اجتماعی، فرهنگی، علمی، هنری، ورزشی و سیاسی و ... و علیالخصوص مدیریتی نمود پیدا
میکند.
انقلاب اسلامی
ایران نیز به عنوان بزرگترین حامی عدالت و آزادیخواهی، الگوی کشورهای اسلامی در
این زمینه بوده است و با تکیه بر این نخبگان، مرزهای علم و دانش را درنوردیده و
زمینههای مختلف توانمندی خود را به دنیا نشان داده است.
ولی نکته قابل
اعتنا در سالهای اخیر، عدم توجه برخی خواص جامعه به تمامی پتانسیلهای تأثیرگذار
موجود در کشور است. این ایده که تنها نسلهای اول و دوم انقلاب توانایی حفظ و حراست
از کیان کشور را دارند و عدم توجه به ظرفیت عظیم نسل سوم برای مدیریت بخشهای
مختلف جامعه، تفکر انحصارطلبانه خطرناکی را پدید میآورد که منجر به پدیده فرار
مغزها میگردد و کشور را در آینده جهت حضور مقتدرانه در دنیا محدود میکند.
با اینکه این
مسأله بارها توسط مقام معظم رهبری گوشزد شده و از مسئولان نظام خواسته شده شایستهسالاری،
تعهد، اخلاص، علم و تخصص نسل سوم را مد نظر قرار دهند و از اتکاء به حزب سالاری و گروه
سالاری پرهیز نمایند، ولی متأسفانه هنوز شاهد عدم اعتماد به نخبگان نسل جدید و تکیه
بر علوم مدیریتی قدیمی در امور اجتماعی، اقتصادی و سیاسی هستیم. انگار یادمان رفته
است که سالها مبارزه، ایثار، شهادت و سازندگی را نخبگانی انجام دادند که در زمان
خود جوانان برومند این سرزمین بودند. آن روزها امام(ره) عرصه را برای بروز
توانمندیهای نخبگان جوان کشور در جنگ سخت تسلیحاتی، سازندگی، عمرانی و ... باز گذاشت
و به آنها اعتماد کرد و چه سرافرازانه از این امتحان بیرون آمدند. آن روز
امام(ره) فرمودند: "سربازان اصلی این انقلاب در گهوارهها هستند" و
اکنون آن کودکان، سربازان آماده نبرد و خدمت کشورند.
امروز بر مسئولان
نظام است که به هوش باشند که تمامی رشادتها و جانفشانیهای جوانان انقلابی در
نخبگان سوم و چهارم در جنگ نرم تداعی یافته است و عدم توجه به تخصص و توانمندی
آنان در جنگ فضای مجازی و دور کردن آنها از سیستم مدیریتی کشور سبب میشود دشمن
به اهداف پلید خود در این کشور نزدیک شود. مسلم است لازمه جنگ نرم، داشتن تخصص، آشنا
بودن به علم روز و داشتن روحیه و توان مبارزه است که در نخبگان جوان کشورمان وجود
دارد.
پرداختن به علوم
جدید نظیر نانوتکنولوژی، سلولهای بنیادین، انرژی هستهای، علوم ماهواره و فضا و ...
و بهکارگیری نخبگان این عرصه در دولت خدمتگزار دکتر محمود احمدینژاد نسبت به
دولتهای پیشین بسیار مشهود و قابل تقدیر است. اما عدم حضور پررنگ نخبگان در سیستم
مدیریتی، یک خلاء غیرقابل انکاری را در پیوند دو مقوله علم و عمل نشان میدهد.
مطمئناً توجه مسئولان
دلسوز نظام، بهخصوص دولت خدمتگزار به این امر در راستای آیندهنگری و بصیرت مقام
معظم رهبری در نامگذاریهای سالیانه، چون "نوآوری و شکوفایی"، "همت
و کار مضاعف"، "جهاد اقتصادی" و ... خواهد بود. امروز ما برای امر
مهمی چون "همت و کار مضاعف" نیازمند توانایی نخبگان علمی، سیاسی و ...
نسل سوم هستیم تا در جهت فتح قلههای افتخار در جنگ نرم نیز پیروز و سرافراز خارج
شویم.