پایگاه خبری تحلیلی لاهیگ با افتخار همراهی بیش از یک دهه در عرصه رسانه های مجازی در استان گیلان      
کد خبر: ۳۶۳۵
تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۳۸۹ - ۱۰:۵۰
در نخستین همایش ملی توسعه پایدار شهری عنوان شد:

شهروندان باید در بهسازی محلات شهری مشاركت داشته باشند

دبیر اجرایی نخستین همایش ملی توسعه پایدار شهری گفت: با اصلاح قوانین مدیریت شهری و تأكید بر مشاركت مردم، بسترهای مناسب برای دستیابی جامعه شهری به توسعه پایدار فراهم می‌شود.

دبیر اجرایی نخستین همایش ملی توسعه پایدار شهری گفت: با اصلاح قوانین مدیریت شهری و تأكید بر مشاركت مردم، بسترهای مناسب برای دستیابی جامعه شهری به توسعه پایدار فراهم می‌شود.
به گزارش خبرگزاری فارس، اصغر شكرگزار چهارشنبه شب در نخستین همایش ملی توسعه پایدار شهری با اشاره به چالش‌های توسعه پایدار شهری در ایران اظهار داشت: در ایران مدیریت شهری سابقه بسیار طولانی دارد.
وی ادامه داد: برنامه‌ریزان شهری از صدها سال پیش تلاش داشته‌اند تا شیوه‌ای مناسب در اداره شهر و شاخص‌‌های مناسب برای زندگی در مناطق شهری را تعیین كرده و پیشنهاد كنند.
عضو هیأت علمی گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه گیلان افزود: با پیشرفت تكنولوژی و افزایش سریع جمعیت، تغییرات مهمی در اداره شهرها و شاخص‌های زندگی شهری ایجاد شد.
وی با بیان این‌كه در ایران نمی‌توان با شیوه‌های برنامه‌ریزی فعلی و نظام مدیریت شهری به توسعه پایدار شهری دست یافت، افزود: اگر در جامعه شهری ایران به تمام شاخص‌های فیزیكی و اقتصادی تعریف شده دست پیدا كنیم، در این صورت به توسعه پایدار می‌رسیم.
شكرگزار خاطرنشان كرد: با اصلاحات در قوانین مدیریت شهری، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و با تأكید بر مشاركت مردم و استفاده از فرهنگ غنی جامعه و برنامه‌ریزی‌های مناسب می‌توان بسترهای مناسب برای دستیابی جامعه شهری به توسعه پایدار را فراهم كرد.
دبیر علمی نخستین همایش ملی توسعه پایدار شهری نیز در این همایش اظهار داشت: توسعه پایدار شهری تنها با برنامه‌ریزی اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی خاص هر شهر امكان‌پذیر است.
مجید یاسوری افزود: در گذشته توسعه و برنامه‌ریزی شهری به عنوان یك مفهوم فضایی بیشتر به معنای تغییرات در كاربری زمین و سطوح تراكم، توسعه زیرساخت‌ها، مسكن، حمل و نقل، اوقات فراغت و ... بوده است.
به گفته وی، چنین توسعه‌ای زمانی پایدار است كه در طول زمان شهر بتواند از نظر زیست‌محیطی قابل سكونت و زندگی بوده و از نظر اقتصادی بادوام و به لحاظ اجتماعی دارای همبستگی باشد.
یاسوری گفت: در چنین شهری شهروندان باید بتوانند درآمدی عادلانه به‌دست آورند و سرپناه مناسب تهیه كنند و احساس راحتی داشته باشند و تلاش و وقت خود را وقف حفاظت از تصویر شهر كنند.
مدیر گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه گیلان بیان داشت: ساخت یك اقتصاد شهری قوی و قابل زندگی از نظر زیست‌محیطی باید با تلا‌ش‌هایی با هدف حفظ گروه‌های اجتماعی موجود و ارائه اشكال نوین اداره شهر و كنترل آن دست در دست هم داده تا بتوانند همبستگی و انسجام را حفظ كنند.
وی افزایش بی‌رویه جمعیت، مهاجرت‌های شتابان، اجرای برنامه‌های دستوری و عوامل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دیگر را موجب گسترش بی‌رویه شهرها و در نتیجه افزایش مشكلات شهری و ناپایدار در ابعاد مختلف ذكر كرد.
دانشیار
دانشگاه گیلان ضرورت توسعه پایدار شهری، به‌ویژه در كشورهای درحال توسعه را موجب آسیب‌پذیری و فقر اقشار كم‌درآمد جامعه عنوان كرد.
وی گیلان را دارای شرایط ویژه‌ای دانست و تصریح كرد: سیستم سكونت شهرها و روستاهای گیلان و نوع ارتباط خاصی كه دارند برنامه خاصی را طلب می‌كند.
وی خاطرنشان كرد: مراجعت از شهرهای كوچك و روستاها به رشت سبب شده است تا این شهر روزانه بیشتر از جمعیت خود را پذیرا باشد و این جمعیت فشار زیادی به سیستم ترافیك و شبكه حمل و نقل وارد می‌كند.
وی اضافه كرد: با توجه به وضعیت كالبدی شهر رشت و استقرار كاربری اساسی بازار و عملكرد اقتصادی آن در مركز شهر، شاهد حجم ترافیك بالایی در روز هستیم.
یاسوری با بیان این‌كه این امر نیازمند یك برنامه‌ریزی خاص است، افزود: باید به‌جای بازار، به نوع ارتباط روستایی و شهری و اقتصاد روستاهای اطراف رشت فكر كرد.
وی بحث‌های محیط زیستی رشت را دارای مشكلات زیادی دانست و تصریح كرد: فاضلاب شهری، آلودگی رودخانه‌ها، فعالیت‌های صنعتی و پساب از دغدغه‌هایی است كه باید برای آن برنامه‌ریزی كرد.
عضو هیأت علمی دانشگاه گیلان اظهار داشت: شهروندان باید به حقوق شهروندی آگاه شوند و در بهسازی محلات شهری و محلات قدیمی مشاركت داشته باشند.
به گفته یاسوری، باید كمیته‌ای در استان تشكیل شود‌ تا با مدیریت عالی، مسائل روستایی و شهری را بررسی كرده و برنامه توسعه‌ای تدوین كند.
در ادامه این همایش، یک كارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه آزاد واحد تهران مركزی گفت: رشد شهرنشینی، به‌ویژه در كشورهای كمتر توسعه‌یافته نگران‌كننده است و افزایش جمعیت شهری به زیربنای شهرها فشار وارد می‌كند
.
رقیه آران با اشاره به بررسی شاخص‌های توسعه و درجه‌بندی شهرهای پایدار بر اساس تجارب كشورهای آمریكا، بریتانیا و استرالیا اظهار داشت: طبق گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، جمعیت شهرنشین جهان در سال 2007 برای نخستین بار از مرز 50 درصد فراتر رفته است.
وی ادامه داد: پیش‌بینی می‌شود كه این میزان در سال 2025 به حدود 65 درصد برسد، كه در این صورت جهان هر روز شهری‌تر می‌شود.
وی روند رو به افزایش مسائل و مشكلات ناشی از رشد شهرنشینی، به‌ویژه در كشورهای كمتر توسعه‌یافته را نگران‌كننده خواند و ادامه داد: شهرها، كانون اصلی مشكلات توسعه‌نیافتگی در كشورهای درحال توسعه هستند.
وی گفت: افزایش جمعیت شهری و مهاجرت پیوسته روستاییان به شهرهای پرجمعیت، فشارهای شدیدی به زیربناهای شهری و منابع محدود آن وارد می‌كنند و اغلب آن‌ها را از ایفای نقش مطلوب در فرآیند توسعه باز می‌دارد.
آران افزود: توسعه پایدار دارای اهداف و ابعاد متعددی بوده و محیط‌های مختلفی را دربر می‌گیرد و بر اهمیت وجود چشم‌انداز بلند مدت در مورد نتایج فعالیت‌های امروز و همكاری‌های جهانی بین كشورها برای رسیدن به راه حل‌های ماندگار تأكید می‌ورزد.
عضو هیأت علمی گروه شهرسازی دانشگاه گیلان نیز در این همایش اظهار داشت: ناپایداری دوره‌های مدیریتی در بیشتر اوقات مدیران را متمایل به انجام برنامه‌های زودبازده كرده و آن‌ها را از اعمال سیاست‌های كلان و بلندمدت در دستگاه اجرایی تحت مدیریت منصرف می‌كند.
نادر زالی افزود: با وجود بیش از 60 سال فعالیت برنامه‌ریزی در ایران، فضای جغرافیایی كشور نشانی از وجود فعالیت‌های هماهنگ، مدبرانه، برنامه‌ریزی شده و سازمان‌یافته و یا سازمان‌دهنده ندارد.
وی گفت: برنامه‌های توسعه پنج ساله كشور با تبیین سیاست‌ها و اهداف كلان، به دلیل نگاه صرف اجرایی نهایتاً منجر به انجام پروژه‌های خاصی می‌شوند كه بدون ارتباط اهداف و سیاست‌گذاری كلان، اهداف كمی خاصی را دنبال می‌كنند.
استادیار دانشگاه گیلان با اشاره به چالش‌های برنامه‌های توسعه كنونی افزود: این امر ضرورت تغییر بینش مدیریت توسعه را از پروژه محوری به مأموریت محوری تعیین می‌كند.
یک دانشجوی كارشناسی ارشد توسعه روستایی دانشگاه گیلان نیز در این همایش اظهار داشت: مهاجرت مهم‌ترین پدیده‌ای است كه با تغییر كمی و كیفی در نیروی انسانی، تولید و بهره‌وری بخش كشاورزی را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
روح‌الله نصراللهی ‌كلرود افزود: مهاجرت گسترده از روستا به شهر می‌تواند به مسائل اقتصادی مانند بیكاری بالای شهری و فقر و گسترش اشتغال كاذب شهری دامن بزند.
وی با اشاره به عدم توجه به بخش غیررسمی كه بخش مشاغل كاذب را در درون خود جای‌ می‌دهد، افزود: توجه به پدیده مهاجرت كه تمام شرایط و ویژگی‌های لازم برای پیدایش و گسترش مشاغل كاذب و غیررسمی را دارد، در واقع عدم توجه به بخشی از شهر است.

در این همایش یك‌ روزه 35 مقاله در دو نوبت صبح و عصر به صورت همزمان در قالب پنج نشست در سه سالن تالار حكمت دانشگاه گیلان ارائه شد.

نظرات بینندگان