نويسنده و محقق گيلاني، گفت: دو عامل مهم آزادي و استقلال از اهداف نهضت جنگل ميرزا كوچك بود.
به گزارش خبرگزاري فارس، سيدنوري كيافر عصر امروز در مراسم بزرگداشت هشتاد و هشتمين سالگرد شهادت ميرزا كوچك جنگلي در خانه ميرزا با بيان اينكه در اين دنيا هيچ چيز بهجز علم ارزشي ندارد، اظهار داشت: ما در پناه علم به آنچه كه ميخواهيم ميرسيم.
وی با اشاره به وقوع نهضت جنگل در گيلان، افزود: بيش از 94 سال يك حركتي از گوشه گيلان ايجاد شد كه در كنار مرزهاي نخستين كشور سوسياليستي جهان پديد آمد.
وي، ادامه داد: وقتي انقلاب شوروي بهوجود آمد، تمام خردمندان ميگفتند بزرگترين انقلاب پديد آمده، ولي به همان نسبت كه اين اعجاب و پديده بزرگ در تاريخ بينظير بود، فروپاشي آن نيز نوعي پديده ناميمون بود.
نويسنده گيلاني به برخي نوشتهها درباره نهضت جنگل اشاره كرد و گفت: درباره نهضت جنگل گفتهاند كه يك حركت گروههاي مذهبي براي برقراري نظام ديني بود، ولي حرکت كوچك جنگلي در وادي امر، يك اعتراض انقلابي عليه نظام سلطه بود و در اين فكر نبود كه فئوداليسم را زير سئوال ببرد.
وي با بيان اينكه تمام اهداف ميرزا دو عامل ابتدايي آزادي و استقلال بود، تصريح كرد: وقتي از آزادي سخن ميگوييم، معناي خاصي دارد و آنچه كه ضرورت جامعه ايجاب ميكند بايد انجام دهيم و ليبرالها ميگويند خلق بايد آزاد باشد و كسي جلوي او را نگيرد، ولي نهضت جنگل ميخواست آزادي داشته باشد تا مبارزه كند و آزادي هديه الهي است كه او را در سنت مذهبي آموزش دادند.
كيافر با اشاره به اينكه نهضت جنگل سه مرحله متمايز را پشت سر گذرانده است، افزود: يكی مرحله ابتدايي از اول تا اعدام دكتر حشمت و تصميم حاج احمد كسمايي، مرحله دوم حكومت شوروي تا جدايي و قهر كردن و مرحله سوم نيز آشتي سران بود كه اين سه مرحله هريك ويژگيهاي خود را داشت.
وي با اشاره به اينكه برخي شيفتگان ميرزا او را رابين هود مينامند، خاطرنشان كرد: چنين چيزي نيست و ميرزا كوچك دانشجوي علوم مذهبي سنت زمان خود بود كه وقتي نغمه آزادي را شنيد، لباس روحانيت را كنار گذاشت و تفنگ بر دست گرفت و مبارزه كرد و هفت سال جنگيد كه طي اين سالها نوسانات زيادي صورت گرفت و سرانجام غمانگيزي كه يافته بود اينكه در بوران و برف منطقه گيلوان از پاي درآمد و سرش را از تن جدا كردند.
در پايان مراسم بزرگداشت هشتاد و هشتمين سالگرد شهادت ميرزا كوچك جنگلي، از تنديس ميرزا در خانه او پردهبرداري شد و حاضران سرود "اي ايران" را بهطور دسته جمعي سر دادند.
اين تنديس هديه خانواده عشرت و حسين فرهپور به خانه ميرزا بود.