چای قاچاق بزك‌شده به‌راحتی وارد سبد خانوار ايرانی می‌شود
رئيس هيأت مديره اتحاديه چايكاران ايران آسيب‌هاي جبران‌ناپذير واردات بر كشاورزي پررونق محصولات شمال كشور را تشريح كرد و گفت: طرح عرضه رايگان چاي ايراني به خانوارها، اين محصول را از هم اكنون نيز بياعتبارتر خواهد كرد.
ايرج هوسمي در گفت‌وگو با خبرگزاري فارس در مورد آثار واردات بي‌رويه چاي بر كشت و صنعت چاي ايران، گفت: اولين اثري كه واردات بي‌رويه داشت، اين بود كه با تبليغات انجام شده چاي ايران را كه كاملاً طبيعي و سالم است بدنام كردند.
وي، افزود: با واردات بي‌رويه چاي بي‌كيفيت اما داراي رنگ، عطر و طعم شيميايي علاوه بر اين‌كه ذائقه ايرانيان را نسبت به چاي عوض كردند، باعث انواع سرطان‌ها شدند؛ درحالي كه چاي ايران گرچه ديردم و كمرنگ است، اما در باغهاي چاي هيچ‌گونه سم شيميايي استفاده نمي‌شود و تقريباً يك محصول ارگانيك به حساب مي‌آيد.
رئيس هيأت مديره اتحاديه چايكاران ايران، افزود: از سال 1369 تا 1379 سازمان چاي سابق تمام چاي داخلي را خريداري كرد، اما در انبارها باقي ماند. سپس براي حل موضوع بحث اختلاط چاي مطرح شد كه از سال 1379 تا 1383 اين كار انجام شد، اما از آن زمان تاكنون هنوز چايهاي ايراني در انبارها مانده و از سال 1383 به بعد امور چاي به كلي رها شده است.
هوسمي، افزود: سازمان تعاون روستايي ايران از سال 1384 اقدام به خريد تضميني برگ سبز چاي كرد، اما آن سازمان هم موفق نشد قدمي براي نجات چاي ايران بردارد. دليل آن اين است كه چايهاي خريداري شده در انبار سازمان تعاون مانده و يا در انبار كارخانه‌ها رسوب كرده است.
رئيس هیأت مدیره اتحاديه چايكاران ایران، تصريح كرد: سازمان چاي اگر مقدار اندكي نيز چاي خشك فروخته، آن را به قيمت 1750 تا 2000 تومان خريداري كرده، اما به قيمت 250 تا 280 تومان به اتحاديه‌هاي تحت پوشش خود فروخته است.
وي، افزود: متأسفانه بازار مصرف از چاي غيرقانوني و خارجي اشباع شده و چاي ايراني در بازار مطلقاً به فروش نرسيد.
هوسمي، افزود: مصيبتي كه در زمينه چاي گريبان‌گير كشور شده، نتيجه سهل‌‌انگاري مديران چاي است. در حال حاضر انبارهاي كارخانه‌هاي شمال مملو از چاي ايراني است، نه خريدار سراغ آن مي‌رود و نه صادر مي‌شود.
وي، افزود: البته كشاورز هم در برداشت برگ سبز چاي و كارخانه در تبديل برگ سبز به چاي خشك دقت لازم را به خرج نداد و هر نوع محصول بي‌كيفيت را به نام چاي ايراني توليد كرد و هرچه سر و صدا مي‌‌كنيم، كسي گوش شنوا ندارد.
رئيس هیأت مدیره اتحاديه چايكاران ايران با بيان اين‌كه دولت اخيراً پيشنهاد كرده براي هر خانوار ايراني يك كيلو چاي به صورت رايگان داده شود، گفت: متأسفانه با اين اقدام غيركارشناسي معلوم نيست چه نوع چايي به مردم داده مي‌شود و اثر مفيد آن در هاله‌اي از ابهام قرار دارد.
هوسمي، افزود: برخي از كارخانه‌هاي خصوصي چاي كه در قيد و بند دولت نيستند، خود رأساً برگ سبز چاي خريداري و تبديل به چاي خشك مي‌كنند كه آن را به قيمت كيلويي 4 تا 5 هزار تومان به فروش مي‌رسانند و با اقدام غيركارشناسي سازمان تعاون روستايي امكان دارد مردم نسبت به همين مقدار چاي كيفي ايران نيز بي‌رغبت شوند.
وی، گفت: متأسفانه برخي از مسئولان كه فقط شعار مي‌دهند، در عمل به توليد داخل ضربه مي‌زنند. روزگاري شمال كشور محل توليد برنج، ابريشم و چاي بود. هم‌اكنون از ابريشم خبري نيست، برنج خارجي در روستاهاي شمال به وفور پيدا مي‌شود و چاي ايراني نيز مظلومانه از سال‌هاي پيش در انبار كارخانه‌ها خاك مي‌خورد.
وي، اضافه کرد: همچنين واردات بي‌رويه شكر باعث شده چغندركاري در بسياري از مناطق فراموش شود.
هوسمي، افزود: كارخانه بزرگ ابريشم‌كشي لاهيجان حدود 15 سال پيش تعطيل شده و همچنان صنعت نوغان‌داري كه يك زمان در منطقه شلمان گيلان رونق داشت، به هيچ وجه وجود ندارد و درخت‌هاي توت از بيخ بريده شده‌اند.
رئيس هیأت مدیره اتحاديه چايكاران ایران در مورد مصرف و توليد چاي ايران، گفت: حداقل بر اساس حساب دقيق مصرف چاي كشور سالانه 125 هزار تن چاي خشك است. در بهترين شرايط، توليد 37 هزار تن است كه بيش از 250 هزار تن آن روانه انبار مي‌شود، باغهاي زيباي چاي نيمه جنگلي و مخروبه رها شده و بيش از 25 هزار تن توليد چاي از آن‌ها امكان‌پذير نيست.
هوسمي، افزود: البته برخي از مديران براي كار خود آمارنويسي انجام مي‌دهند تا از يارانه دولت استفاده كنند و آمار توليد را 37 هزار تن اعلام مي‌كنند، درحالي كه از باغهاي موجود 25 هزار تن چاي خشك بيشتر قابل توليد نيست.
وي، افزود: از اين رقم در نهايت 5 هزار تن چاي مرغوب بهاره توليد مي‌شود كه به عنوان مصرف محلي و تحفه و سوغات جابه‌جا مي‌شود و 20 هزار تن چاي روانه انبار مي‌شود.
وي، افزود: از چاي خريداري شده سازمان تعاون روستايي حتي يك كيلو وارد سبد مصرف خانوار نشده و اگر دولت بخواهد هر نوع چايي را رايگان به مردم بدهد، چاي ايران از اين‌كه هست، بياعتبارتر خواهد شد.
هوسمي، خاطرنشان كرد: ذائقه ايرانی بايد با چاي ايراني آشنا شود، اما روش آن اعطاي چاي رايگان به خانوار نيست.
وی، افزود: چايهاي خارجي از نوع پست و نامرغوب تهيه شده، اما داراي ظاهر زيبا، اسانس، طعم و رنگ شيميايي است كه مشتري‌پسند است؛ درحالي كه چاي ايراني بدون استفاده از سم شيميايي و حتي كود توليد مي‌شود.
وي، اضافه کرد: مصرف مواد شيميايي در مواد غذايي مانند چاي، باعث انواع بيماري‌ها و سرطان‌زايي شده و مشكلات فراواني براي جامعه پديد مي‌آورد.
رئيس هیأت مدیره اتحاديه چايكاران ایران، گفت: قاچاق چاي به وسيله دست‌هاي قوي انجام مي‌شود و چاي وارداتي حتي از چاي با كيفيت متوسط تهيه نشده، بلكه چاي پست با عطر و طعم شيميايي به صورت بزك شده وارد سبد خانوارهاي ايراني مي‌شود.
هوسمي، افزود: سطح باغهاي چاي قبلاً 34 هزار هكتار شامل 32 هزار هكتار در گيلان و بقيه در مازندران بود، اما در حال حاضر حداكثر 30 هزار هكتار باغ چاي وجود دارد و بقيه رها شده و مخروبه هستند كه تنها از اين رقم 20 تا 22 هزار هكتار قابل برداشت‌اند.
گفتنی است، بوته‌هاي چاي نخستين بار در سال 1286 توسط فردي به نام كاشف‌السلطنه از هند به صورت قاچاق وارد ايران شد و در نوار شمالي منطقه لاهيجان كاشته شد و هم‌اكنون كوهپايه‌هاي شمال را سرسبز كرده و بيش از 56 هزار خانوار ايراني از كشت اين محصول ارتزاق مي‌كنند.
