واردات 2ميليون‌تن برنج، چوب‌حراج به شاليزارهای‌شمال زد
عضو هيأت مديره انجمن برنج ايران، گفت: بر اثر واردات بي‌رويه برنج و در انبار ماندن برنج ايراني، كشاورزان شمال شاليزارها را براي فروش به حراج گذاشتند.
غلامعلي قرباني در گفت‌وگو با خبرگزاري فارس با بيان اين‌كه با احتساب بالاترين سرانه مصرف، يعني 45 كيلوگرم در سال، حداكثر نياز براي واردات 700 هزار تن در سال است، گفت: بر اساس آمار رسمي گمرك، سال گذشته يك ميليون و 383 هزار تن برنج خارجي وارد شده است.
وي، افزود: اگر واردات 260 هزار تن برنج توسط مرزنشينان و نيز واردات قاچاق را حساب كنيم، بيش از 2 ميليون تن برنج خارجي وارد كشور شده است.
عضو هيأت مديره انجمن برنج ايران با بيان اين‌كه برنج از سال گذشته روي دست كشاورزان مانده و كشاورز درآمدي از شاليكاري ندارد، گفت: اگر از استان گلستان تا گيلان مسافرت كنيد، در فاصله هر 2 تا 3 كيلومتر پارچه‌‌نوشته‌هايي را مي‌بينيد كه اين زمين به فروش مي‌رسد و اين حراج شاليزارها به خاطر عدم تأمين درآمد توسط كشاورزان است.
قرباني در پاسخ به اين سئوال كه يك كشاورز از يك هكتار شاليزار چقدر درآمد در سال دارد، گفت: يك كشاورز به‌طور متوسط سالي 700 هزار تا يك ميليون تومان درآمد خالص از يك هكتار شاليكاري به‌دست مي‌آورد، زيرا از هر هكتار بين 7/3 تا 2/4 تن شلتوك برداشت مي‌كند كه به‌طور ميانگين بعد از تبديل به برنج 2 تن برنج سفيد به‌دست ميآيد.
وي، افزود: اگر كشاورز بتواند هر كيلوگرم برنج خود را 2 هزار تومان بفروشد، 4 ميليون تومان درآمد كسب مي‌كند كه با احتساب 3 ميليون تومان هزينه كاشت، داشت و برداشت در نهايت يك ميليون تومان از يك هكتار شاليكاري در سال به‌دست مي‌آورد.
مدیرعامل انجمن برنج گیلان، افزود: درحالي كه كشاورز درآمدي ندارد، اما يك تاجر براي يك كيلوگرم برنج خارجي 500 تا 600 تومان مي‌پردازد كه آن را در داخل كشور كيلويي 2 هزار و 500 تومان به فروش مي‌رساند و از هر كيلو برنج 2 هزار تومان سود خالص به‌دست مي‌آورد.
قرباني، افزود: با وجود اين‌كه از سال گذشته مقدار قابل توجهي برنج و شلتوك در انبار كارخانه‌ها و منازل كشاورزان باقي مانده و برنج جديدي برداشت مي‌شود، اما مراكز خريد تضميني برنج از سوي وزارت بازرگاني به چشم ديده نمي‌شوند.
وي با بيان اين‌كه مركز خريد تضميني برنج در منطقه لاهيجان مستقر است و تا آستانه اشرفيه 10 كيلومتر فاصله است، گفت: هنوز حتي يك مركز خريد برنج نديده‌ايم و فقط شنيده‌ايم، يك شركت تعاوني در شهر رشت نسبت به خريد برنج ايراني اقدام مي‌كند.
عضو هيأت مديره انجمن برنج ايران، افزود: يك كشاورز با وجود كمبود درآمد بايد از جيب خود هزينه كند و برنج توليدي را با صرف هزينه به رشت منتقل كند، اما نمي‌داند آيا شركت تعاوني برنج او را تحويل خواهد گرفت يا نه.
قرباني، افزود: دستمزد كارگر براي جمع‌آوري شالي روزانه 30 هزار تومان است، زيرا بعد از بارندگي اخير و خوابيدگي شالي امكان برداشت با دروگر و يا كمباين وجود ندارد و كشاورز مجبور به برداشت به شكل سنتي و دستي است.
وي، افزود: يك كارگر قبلاً اگر 100 ساقه (برنج درز) را برداشت مي‌كرد، الآن 20 تا 25 ساقه را برداشت مي‌كند، يعني اگر در گذشته روزي 350 مترمربع شالي برداشت مي‌كرد، اكنون 125 تا 130 مترمربع برداشت مي‌كند.
عضو هيأت مديره انجمن برنج ايران، افزود: درصد قابل توجهي از برنج توليدي سال گذشته تا يك ماه قبل در انبار بود و اكنون مقداري از ذخاير انبار كاسته شده، اما هنوز برنج روي دست كشاورزان مانده است.
عضو هيأت مديره انجمن برنج ايران، افزود: قيمت وزارت بازرگاني براي خريد هر كيلوگرم برنج ايراني 1800 تومان اعلام شده كه به واسطه وجود ناخالصي قيمت آن را كاهش دهند.
قرباني با بيان اين‌كه محصول برنج با رنج و زحمت كشاورزان ايراني به‌دست ميآيد، گفت: نبايد دولت اجازه دهد بازار مصرف داخل به راحتي در اختيار دلالان واردكننده برنج خارجي قرار گيرد، درحالي كه محصول برنج ايراني از سال گذشته در انبارها خاك مي‌خورد.
وي كشاورزان را سربازان بي‌اسلحه‌اي خواند كه در مقابل سيل واردات برنج خارجي توان مقاومت ندارند و اگر اين‌گونه پيش رود، كشاورزان شاليزارها را رها كرده و روانه شهر مي‌شوند و شاليزار تبديل به بيغوله مي‌شود.
عضو هيأت مديره انجمن برنج ايران، افزود: متأسفانه وزارت بازرگاني هيچ كنترلي براي تنظيم بازار برنج ندارد و در زماني كه دلالان قيمت برنج را به صورت كاذب بالا بردند، آن موقع برنج دست دلال بود و كشاورز از اين افزايش قيمت بهره‌اي نبرد.
قرباني با تأكيد بر اين‌كه جيب كشاورز خالي شده است، گفت: بايد از توليد داخلي، به‌ويژه در توليد برنج به عنوان غذاي دوم كشور حمايت شود، وگرنه با فراموشي كاشت برنج مشكلات متعددي در آينده گريبانگير كشور مي‌شود.
وي، ادامه داد: همان‌گونه كه دلالان با تغيير ذائقه، مردم ايران را از مصرف چاي ايراني رويگردان كردند، گفت: اين بلا كم‌كم سر برنج ميآيد و بايد تا دير نشده توليد برنج ايراني را نجات دهيم.
عضو هيأت مديره انجمن برنج ايران، افزود: گيلان كه زماني سرزمين پيله ابريشم، بادام، چاي و برنج بود، كم‌كم از پيله و بادام خبري نيست و چاي و برنج نيز كم‌كم به حاشيه رانده مي‌شود.
قرباني، اظهار داشت: همان‌گونه كه پوشاك چيني بازار پوشاك كشور را تسخير كرده، متأسفانه انواع و اقسام برنج خارجي درصدد تسخير بازار كشور است، به گونه‌اي كه در روستاهاي گيلان نيز برنج خارجي بر اثر تبليغات بيش از حد تلويزيون مصرف مي‌شود.
مدیرعامل انجمن برنج گیلان، گفت: اگر كشاورز درآمد داشته باشد، هرگز حاضر نيست محيط سرسبز شاليزار را رها كرده و به حاشيه شهرها كوچ كند.
