مكانیزاسیون برنج، بازگشت سرمایه به دنبال دارد
رئیس گروه مكانیزاسیون زراعت مركز توسعه مكانیزاسیون وزارت جهاد كشاورزی، گفت: از 300 هزار تراكتور موجود كشور، 88 درصد با قدرت متوسط ساخته شدهاند كه مناسب كشاورزی برنج نمیباشند؛ درحالی كه تراكتورهای سبك و كوچك مناسب زراعت برنج است.
رئیس گروه مكانیزاسیون زراعت مركز توسعه مكانیزاسیون وزارت جهاد كشاورزی، گفت: مكانیزاسیون در زراعت برنج كشور كمترین سهم را دارد و باید این تركیب اصلاح شود.
دكتر كامبیز عباسی روز چهارشنبه در سیزدهمین همایش ملی برنج در رشت در گفتوگو با خبرگزاری ایرنا، افزود: كمتر از هزار تراكتور مناسب شالیزار در كشور ما وجود دارد و عملیات مكانیزاسیون كاشت برنج با چهار درصد، شامل سطحی كمتر از 30 هكتار شالیزار است.
وی، اضافه كرد: زراعت برنج در عملیات تهیه بستر تا برداشت، با مشكل مواجه است كه باید طرح مكانیزاسیون برنج با جدیت بیشتری در كشور ادامه پیدا كند.
به گفته وی، طرح مكانیزاسیون برنج در حال حاضر با اجرای برخی سیاستها با كندی مواجه شده است.
وی با اشاره به اینكه طرح مكانیزاسیون برنج در اولویت برنامههای وزارت جهاد كشاورزی قرار دارد، اظهار داشت: طرحی درخصوص مكانیزاسیون برنج در دست اجراست كه در صورت تأمین منابع مالی، سالیانه 30 هزار هكتار از اراضی شالیزاری كشور نوسازی و مكانیزه خواهد شد.
عباسی، گفت: سالانه یك هزار و 500 تراكتور برنج و تأمین یك هزار و 500 نشاءكاری برنج در این طرح دیده شده است كه برای مكانیزهكردن 30 هزار هكتار شالیزار نیاز است.
وی، تصریح كرد: با توجه به یارانههای پرداختی به ماشینآلات كشاورزی در سالهای 1385 و 1386، هر كشاورز باید 28 تن شالی خود را بفروشد تا یك تراكتور خریداری نماید.
وی، تأكید كرد: در برنامهها باید پرداخت یارانهها به گونهای باشد كه نرخ مبادله ماشین و محصول متعادل باشد تا كشاورز بتواند به راحتی ماشینآلات مورد نیاز را فراهم كند.
رئیس گروه مكانیزاسیون زراعت برنج كشور، سرمایهگذاری در بخش كشاورزی برنج را به راحتی برگشتپذیر دانست و گفت: با 20 تا 25 میلیون ریال سرمایهگذاری برای هر هكتار جهت توسعه مكانیزاسیون، سالانه 15 میلیون ریال عایدی نصیب كشاورزان میشود.
وی، خاطرنشان كرد: با توجه به عمر مفید هشت سال برای ماشینآلات زراعی، طی این مدت معادل 120 میلیون ریال در هر هكتار ناشی از بهكارگیری مكانیزاسیون، كشاورزان كسب میكنند.
وی، اظهار داشت: برای مكانیزاسیون بخش شالیكاری 765 میلیارد ریال سرمایهگذاری نیاز است كه كمتر از دو سال برگشت سرمایه خواهد داشت.
عباسی، گفت: علاوه بر كاهش هزینه بین شش تا هفت میلیون ریالی در هر هكتار با احتساب عمر مفید ماشینآلات كشاورزی در هشت سال، در این مدت سه هزار و 600 میلیارد ریال عاید كشاورزان خواهد شد.
وی، افزود: یكی از برنامههای مهم در وزارت جهاد كشاورزی برای خودكفایی برنج، توسعه مكانیزاسیون برنج در اراضی شالیزار، بهویژه در اراضی تجهیز و نوسازی است.
وی، اظهار داشت: از 300 هزار تراكتور موجود كشور، 88 درصد با قدرت متوسط ساخته شدهاند كه مناسب كشاورزی برنج نمیباشند؛ درحالی كه تراكتورهای سبك و كوچك مناسب زراعت برنج است.
عباسی، خاطرنشان كرد: 50 درصد كاشت برنج با تیلر، 49 درصد با تراكتور متوسط و فقط یك درصد با تراكتور مناسب و سبك انجام میگیرد.
سیزدهمین همایش ملی برنج روز سهشنبه به مدت دو روز با شركت 17 استان برنجخیز در تالار حكمت دانشكده علوم انسانی دانشگاه گیلان گشایش یافت.
دكتر كامبیز عباسی روز چهارشنبه در سیزدهمین همایش ملی برنج در رشت در گفتوگو با خبرگزاری ایرنا، افزود: كمتر از هزار تراكتور مناسب شالیزار در كشور ما وجود دارد و عملیات مكانیزاسیون كاشت برنج با چهار درصد، شامل سطحی كمتر از 30 هكتار شالیزار است.
وی، اضافه كرد: زراعت برنج در عملیات تهیه بستر تا برداشت، با مشكل مواجه است كه باید طرح مكانیزاسیون برنج با جدیت بیشتری در كشور ادامه پیدا كند.
به گفته وی، طرح مكانیزاسیون برنج در حال حاضر با اجرای برخی سیاستها با كندی مواجه شده است.
وی با اشاره به اینكه طرح مكانیزاسیون برنج در اولویت برنامههای وزارت جهاد كشاورزی قرار دارد، اظهار داشت: طرحی درخصوص مكانیزاسیون برنج در دست اجراست كه در صورت تأمین منابع مالی، سالیانه 30 هزار هكتار از اراضی شالیزاری كشور نوسازی و مكانیزه خواهد شد.
عباسی، گفت: سالانه یك هزار و 500 تراكتور برنج و تأمین یك هزار و 500 نشاءكاری برنج در این طرح دیده شده است كه برای مكانیزهكردن 30 هزار هكتار شالیزار نیاز است.
وی، تصریح كرد: با توجه به یارانههای پرداختی به ماشینآلات كشاورزی در سالهای 1385 و 1386، هر كشاورز باید 28 تن شالی خود را بفروشد تا یك تراكتور خریداری نماید.
وی، تأكید كرد: در برنامهها باید پرداخت یارانهها به گونهای باشد كه نرخ مبادله ماشین و محصول متعادل باشد تا كشاورز بتواند به راحتی ماشینآلات مورد نیاز را فراهم كند.
رئیس گروه مكانیزاسیون زراعت برنج كشور، سرمایهگذاری در بخش كشاورزی برنج را به راحتی برگشتپذیر دانست و گفت: با 20 تا 25 میلیون ریال سرمایهگذاری برای هر هكتار جهت توسعه مكانیزاسیون، سالانه 15 میلیون ریال عایدی نصیب كشاورزان میشود.
وی، خاطرنشان كرد: با توجه به عمر مفید هشت سال برای ماشینآلات زراعی، طی این مدت معادل 120 میلیون ریال در هر هكتار ناشی از بهكارگیری مكانیزاسیون، كشاورزان كسب میكنند.
وی، اظهار داشت: برای مكانیزاسیون بخش شالیكاری 765 میلیارد ریال سرمایهگذاری نیاز است كه كمتر از دو سال برگشت سرمایه خواهد داشت.
عباسی، گفت: علاوه بر كاهش هزینه بین شش تا هفت میلیون ریالی در هر هكتار با احتساب عمر مفید ماشینآلات كشاورزی در هشت سال، در این مدت سه هزار و 600 میلیارد ریال عاید كشاورزان خواهد شد.
وی، افزود: یكی از برنامههای مهم در وزارت جهاد كشاورزی برای خودكفایی برنج، توسعه مكانیزاسیون برنج در اراضی شالیزار، بهویژه در اراضی تجهیز و نوسازی است.
وی، اظهار داشت: از 300 هزار تراكتور موجود كشور، 88 درصد با قدرت متوسط ساخته شدهاند كه مناسب كشاورزی برنج نمیباشند؛ درحالی كه تراكتورهای سبك و كوچك مناسب زراعت برنج است.
عباسی، خاطرنشان كرد: 50 درصد كاشت برنج با تیلر، 49 درصد با تراكتور متوسط و فقط یك درصد با تراكتور مناسب و سبك انجام میگیرد.
سیزدهمین همایش ملی برنج روز سهشنبه به مدت دو روز با شركت 17 استان برنجخیز در تالار حكمت دانشكده علوم انسانی دانشگاه گیلان گشایش یافت.
نظرات بینندگان