باز هم خبری دردناک در گیلان پیچید و از خاموش شدن صدای شاعری که با اشعار مذهبیاش در گیلان و ایران ماندگار شد، خبر داد.
به گزارش خبرگزاری مهر، محمد موسیپور متخلص به "پشیمان گیلانی" ـ شاعر و هنرمند متعهد و چهره آشنای ادبا، شعرا و هنرمندان گیلانی و شاعر بلند اندیشه انقلاب، دفاع مقدس و اهل بیت(ع) ـ بود که با روحیه حقخواهی، عدالتطلبی و آزادگی خویش که آن را از مکتب امام و مقتدایش حضرت حسینابن علی(ع) آموخته بود، عاشقانه زیست و عاشقانه نیز در شب تاسوعای حسینی درحالی که دل و جانش مترنم به ذکر یاحسین بود، به رحمت حق شتافت.
"پشیمان گیلانی" از کودکی پس از فراگیری مقدمات علوم مذهبی به شعر و ادب روی آورد و اولین شعرش را در رثای سالار شهیدان کربلا سرود.
محمد موسیپور متخلص به "پشیمان گیلانی" در سال ۱۳۰۸هجری شمسی در روستای شرفشاده از توابع شهرستان لاهیجان چشم به جهان گشود و پس از پایان تحصیلات متوسطه، همراه با مقدمات علوم دینی و کسب فیض از محضر شادروان دکتر آیتا... ضیایی در شهرستان لنگرود اقامت دائمی گزید.
وی در سال ۱۳۴۶مجموعهای از اشعار خود را به عنوان "دیوان پشیمان" به چاپ رساند و مورد استقبال عموم مردم قرار گرفت که نمونههایی از این اشعار در کتابخانههای آستان قدس رضوی قم و کربلای معلی نگهداری میشود. از آثار دیگر وی میتوان به چاپ جلد دوم و سوم دیوان پشیمان و مجموعه غزلیات "خلوت دل" و اثر پژوهشی "فریاد خون" (بررسی قیام حجر ابن عدی) در سال 13۸۶ با همیاری حوزه هنری گیلان و انتشارات حرف نو نام برد.
محمد موسیپور شب تاسوعای حسینی جان به جان آفرین تسلیم کرد و در گلستان شهدای لنگرود به خاک سپرده شد.