نامه مجمع نیروهای خط امام استان گیلان به استاندار درخصوص شیوع ویروس کرونا
متن نامه مجمع نیروهای خط امام استان گیلان به استاندار گیلان، درباره شیوع ویروس کرونا، ناکارآمدی در کنترل آن و گسترش وحشتناک این ویروس در استان گیلان خطاب به استاندار بدین شرح است :
استاندار محترم استان گیلان
جناب آقای ارسلان زارع
با سلام
حتما مستحضرید که استان گیلان بعد از قم در کشور با شدت بسیار بالا درگیر ویروس کرونا شده‌است !!؟
بر اساس بعضی آمار ارائه شده، تعداد قربانیان بیش از عدد اعلام شده است.
شیوع این ویروس خطرناک با بی‌تدبیری و سوءمدیریت مسئولین، استان گیلان را به یکی از کانون‌های بحران این ویروس در کشور تبدیل کرده‌است. لازم به یادآوری است که مردم گیلان در بارش اخیر برف نیز با بحران مواجه بودند. درحالی که از سوی سازمان‌های ذی‌ربط برف گیلان پیش‌بینی و اعلام شده بود. با بارش نیم‌متر برف بسیاری از مردم گیلان با قطع آب و برق مواجه شدند. شانس آوردند که برف بعد از یک‌روز قطع گردید.
جناب استاندار؛
متأسفانه استان سرسبز گیلان با مدیران ناکارآمد و منفعت‌طلب که در دولت‌های مختلف نیز کم و بیش حضور داشته‌اند، مواجه بوده‌است. مدیرانی که نه دغدغه منافع ملی داشته و نه به فکر توسعه استان بوده و هستند. آنان این عناوین را فقط برای بهره‌بردن از فرصت ارتقاء و منفعت‌شان استفاده کرده و می‌کنند.
اینک نیز با شیوع ویروس کرونا مردم استان گیلان ضعف، ناکارآمدی و بی‌تدبیری را در سطح استان به‌خوبی درک و لمس می‌کنند و فریادشان این روزها بر سر هر کوی و برزنی شنیده می‌شود. اگر چاره‌ای برای این نابسامانی و ضعف اندیشیده نشود، این بحران برخلاف بحران برف جان بسیاری از هم‌استانی‌هایمان را خواهد گرفت، که متأسفانه تاکنون نیز جان خیلی‌ها را گرفته‌است.
وضعیت مراکز بهداشتی/درمانی و بیمارستان‌های ما سالیان سال است، اسف‌بار بود. اینک باشیوع این بیماری بیشتر بر همگان آشکار شده‌است. اگر فکری اساسی در این مورد نشود عواقب آن بر عهده کسانی است که در این‌باره عاقلانه عمل نکرده‌اند.
به این جهت چند سؤال از استاندار گیلان جناب زارع:
۱-چرا پنهان‌کاری شد و اولین مورد ابتلا به ویروس کرونا به موقع اطلاع‌رسانی نشد و تمهیدات لازم در جهت جلوگیری از شیوع آن مدت‌ها به تأخیر افتاد؟
۲-آیا واقعیت دارد که آمار دقیق قربانیان کرونا در استان به مردم اعلام نمی‌شود؟ در صورت مثبت بودن این واقعیت، چرا؟
۳-با این‌که مسئولین استان صحبت از افزایش تولید ماسک، دستکش‌طبی، ژل ضدعفونی‌کننده و توزیع آن به بازار می‌کنند، چرا در اکثر داروخانه‌های استان این اقلام بهداشتی ضروری یافت نمی‌شود؟
۴-دلیل این همه تعلل در تعطیلی کامل ادارات دولتی و مراکز آموزشی و هشدار به مردم چه بود؟
۵-چرا استان مازنداران محدودیت رفت و آمد مسافر را زودتر از گیلان جدی گرفت و اعمال کرد؟ و هنوز هم کاملا در گیلان جدی نشده است؟
۶-چرا در اوج شیوع این ویروس چینی، از ورود ورزشکاران چینی به گیلان ممانعت نشد؟
۷-آیا این‌که شما در جلسه با نمایندگان مجلس آمار قربانیان را بسیار بیشتر از آمار رسمی اعلام نموده‌اید، صحت دارد؟
ضمن تشکر و انتظار از شما در پاسخ به سئوالات، مواردی نیز در این‌باره به شما و ستاد بحران استان گیلان یادآوری می‌شود:
۱-وضعیت قرمز قرمز اعلام کنید و از کلیه رسانه‌های خبری استان و فضای مجازی برای اطلاع‌رسانی به مردم درباره راه‌های پیشگیری از سرعت شیوع ویروس کرونا و نحوه انتشار بیماری کمک بگیرید.[با مردم صادق باشید]
۲-اقلام بهداشتی ضروری و کمیاب را در سطح استان به خصوص در شهرهایی که بیشتر به این ویروس مبتلا شده‌اند، در اسرع وقت توزیع نمائید. در صورت امکان در بین اقشار کم‌درآمد به صورت رایگان ارائه شود.
۳-مراکز عمومی شیوع‌دهنده، محل‌های تجمع چون میادین تره‌بار و بازارهای محلی را تعطیل کنید و تمهیدات لازم برای جبران خسارت ناشی از تعطیلی‌شان را فراهم کنید.
۴-ساعات کار ادارات و سازمان‌هایی که خدمات خیلی ضروری ارائه می‌کنند را به حداقل کاهش دهید.
۵-در شرایطی که در بیمارستان‌ها با کمبود تخت، برای مقابله با این بیماری مواجه هستیم، ضرورت دارد از امکانات درمانی نیروهای نظامی و انتظامی استان و بیمارستان‌های صحرائی بهره بگیرید.
۶-متأسفانه پرسنل بهداشتی و درمانی استان در معرض بیشترین تهدید ابتلا به این ویروس هستند و از حداقل امکانات هم محروم هستند.
خواهشا به جای شعار دادن از حداکثر امکانات کشوری برای تجهیز کادر درمانی استان استفاده کنید.
۷-قرنطینه‌کردن این استان واجب شده. این واجب را در جلسه فوق‌العاده شورای تأمین مصوب کنید و از شورای عالی امنیت ملی کشور درخواست جدی برای تأیید آن نمائید.
در خاتمه لازم است از فداکاری‌های مدیران صادق، کارآمد و دلسوز استان، خصوصا مراکز بهداشتی/درمانی، پزشکان و پرستارانی که با جان و دل به کمک مردم شتافتند و در این راه برخی نیز جان خود را از دست داده‌اند، تشکر و قدردانی کنیم.
