فاصله گرفتن آقای روحانی از شعارهای انتخاباتی در دور دوم ریاستجمهوری بسیار محسوس بوده است و چالش بسیاری برای دولت ایجاد کرد؛ بهنحوی که هواداران آقای روحانی از اطراف ایشان رانده شدند. این اتفاق موجب کاهش اعتبار و محبوبیت آقای روحانی شده و حتی سرمایه اجتماعی ایشان در دور دوم بهشدت آسیب دیده است. در بدو امر فعالیت آقای روحانی اینگونه نبود اما در گذر زمان این اتفاق پررنگتر شد.
متأسفانه برخلاف وعدههای آقای روحانی شاهد کمشدن عمر کاری وزرا بودیم. به واسطه این امر یک نوع تزلزل در اداره کشور، ایجاد و اوضاع از کنترل خارج شد. دیگر گمان نمیکنم هواداران آقای روحانی، از جمله اصلاحطلبان، نمره مثبتی به کارنامه ایشان در این دوره ریاستجمهوری بدهند. بهویژه فاصله گرفتن آقای روحانی از جامعه رأی و شعارهای انتخاباتیاش به سرعت امید را تبدیل به یأس کرد.
رفع محدودیت افراد سیاسی جزو یکی از شعارهای مکرر آقای روحانی در انتخابات بود و با وجود آنکه از ابتدا میدانستند از دایره اختیارات رئیسجمهور خارج است،بهعنوان راهی برای رأی آوری به آن تکیه کردند و پس از آنکه رأی آوردند، سراغی از این مسئله نگرفتند.
از سوی دیگر گویاآقای روحانی برخلاف صحبتهای قبلیشان دولت را در راستای حزب اعتدال و توسعه کانالیزه کردهاند. تنها بهرهبرداریای که آقای روحانی در دولتش انجام میدهد بهمنظور حفظ حزب اعتدال و توسعه است. آقای روحانی در جریان انتخابات ستادهایشان را در همه استانها به چهرههای شاخص اصلاحطلبی سپردند اما پس از انتخابات ایشان از گفتهها و شعارهایشان عقب نشینیکردند. تغییر رویه رئیس دولت تا جایی ادامه پیدا کرد که در کمال تعجب فعالیتهای آقای جهانگیری محدود و تمام امور برعهده آقای واعظی گذاشته شد.
استفاده از نیروهای دو طیف اصولگرا و اصلاحطلب هم شعار دیگری بود که در حد حرف باقی ماند. این شعار زمانی خوب بود که آقای روحانی دولت کار تشکیل میدادند و از نیروهای کارآمد دوطرف استفاده میکردند. بهعبارت دیگر استفاده از نیروهای مختلف در بدنه دولت چون شکل و شمایل ملاحظات گرفت، کارایی خود را از دست داد.
• عضو شوراي سياستگذاري اصلاحطلبان
•• روزنامه همشهري، شماره 7685، 25 خرداد 1398