چرا نباید گرفتار بحران کمآبی نباشیم؟ وقتی هنوز یاد نگرفتهایم هنگام مسواک زدن، شیر آب را باز نگذاریم. با يك نصف ليوان آب هم ميشود مسواك زد. حساب كردهايد هنگام استحمام چقدر آب هدر ميدهيم؟ براي عدهاي دوش گرفتن، يعني اينكه دوش آب را تا دقايقي طولاني باز بگذاريم و نتيجه اينكه چند صد ليتر آب مصرف ميشود تا ما استحمام كنيم. هنوز هم عدهاي در همين تهران يكي از تفريحاتشان اين است كه با شيلنگ اطراف منزلشان را آب پاشي كنند. برخيشان عطري كه تركيب آب و خاك ايجاد ميشود را دوست دارند!
اينهمه از اصلاح الگوي مصرف حرف زده شده، ولي رسانهها و بهخصوص تلويزيون هيچ كار جدي و ريشهاي در اين زمينه انجام ندادهاند؛ درحالي كه با فرهنگسازي ميشد و هنوز هم ميشود رفتارهاي غلط جامعه در مصرف بيرويه آب را تصحيح كرد. نكته مهمتر و كليديتر، اصلاح شيوههاي كشاورزي است. بهخصوص اينكه بيشتر آب كشور در حوزه كشاورزي هدر ميرود. مثلاً چه دليلي دارد مقادير زيادي آب شيرين مصرف شود تا يك دانه خيار بهعمل آيد؟ كشوري كه به شدت دچار بحران آب است، چرا بايد در مصرف مايه حيات با اين ميزان بيمبالاتي رفتار كند؟
گرچه بهنظر ميرسد براي جبران مافات، كمي دير شده، ولي اگر از همين امروز ماجرا را جدي بگيريم، دستكم ميتوانيم از ابعاد فاجعهآميز بيآبي بكاهيم. بهنظر ميرسد بيش و پيش از هر اقدامي بايد افكار عمومي را نسبت به بحران آب آگاه سازيم. مردم بايد خطري كه كشورمان را تهديد ميكند، بهخوبي درك كنند تا در مورد مصرف آب مسئولانهتر رفتار كنند. از سوي ديگر، دستگاههاي دولتي و حاكميتي نيز بايد در سياستگذاريها و برنامههايشان مسأله آب را در اولويت قرار دهند. "براي از تشنگي نمردن" بايد همه دست به دست دهيم.
• نويسنده و فيلمنامهنويس گيلاني