كدخبر: ۹۰۲۴
تاريخ انتشار: ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۱۷:۳۰
ارسال به دوستان
نسخه چاپيچه کسی بايد عضو شورای شهر شود؟
دكتر عباس شکوهی لاهیجي
این روزها در رسانه‌ها و فضاهای مجازی مطرح می‌شود که اعضای شورای شهر چه خصوصیات و ویژگی‌هایی باید داشته باشند؟ در وهله اول باید ببینیم وظایف اعضای شورای شهر چه می‌باشد؟ تهیه طرح‌ها و پیشنهادهای اصلاحی در حوزه انتخابیه و عزل و نصب شهردار و نظارت بر اعمال او از عمده وظایف شوراهاست. هرچند همکاری با شورای تأمین شهرستان و رسیدگی به امور اجتماعی، فرهنگی، بهداشتی و ... حوزه انتخابیه نيز از دیگر وظایف شوراها می‌باشد.
به نظر من افرادی که تاكنون برای شوراهای شهر در ایران انتخاب شده‌اند، اکثراً دانش اجتماعی، فرهنگی و ... نسبتاً کافی را داشته‌اند، ولی آن‌چه که باعث شده عملکرد این عزیزان در سراسر کشور مورد شک و تردید قرار گیرد، عدم وجود عامل نظارتی صحیح بر اعمال این ناظران شهرداری‌ها می‌باشد. وقتی دستگاه نظارتی درست عمل نکند، اگر سالم‌ترین فرد هم در این مجموعه قرار گیرد، باز هم به انحراف کشیده می‌شود. البته استثناء‌هایی هم داریم که راه سلامت را پیمودند، ولی هرگز استثناء قاعده نمی‌شود.
کشورداری هم مثل امور دیگر یک علم است؛ همان‌طوری که علوم پزشکی، مهندسی و ... را از کشورهای دیگر فرا می‌گیریم، باید دولت فنون اداره کشور را از کشورهای پیشرفته جهان که از نظر فساد اداری در رده بهتری می‌باشند، یاد بگیرد. برای نظارت بر اعمال نهادهای دولتی، نیمه دولتی و ... در بعضی از کشورهای متمدن، نظارت از بالا به پایین و حکومتی است که البته هزینه‌بر و نسبتاً فسادپذیر می‌باشد. در کشورهای پیشرفته و موفق‌تر، نظارت از پایین به بالاست. در این کشورها، رسانه‌ها کاملاً آزاد هستند و دسترسی عموم به اسناد رسمی (نه سری) طبق قانون آزاد می‌باشد.
اگر دولت و مجلس بتوانند این اصل را همانند کشورهای موفق در امور کشورداری به‌صورت قانون به تصویب برسانند، دیگر دغدغه این‌که چه کسی عضو شورای شهر بشود، برای همیشه از بین می‌رود.
به نظر من افرادی که تاكنون برای شوراهای شهر در ایران انتخاب شده‌اند، اکثراً دانش اجتماعی، فرهنگی و ... نسبتاً کافی را داشته‌اند، ولی آن‌چه که باعث شده عملکرد این عزیزان در سراسر کشور مورد شک و تردید قرار گیرد، عدم وجود عامل نظارتی صحیح بر اعمال این ناظران شهرداری‌ها می‌باشد. وقتی دستگاه نظارتی درست عمل نکند، اگر سالم‌ترین فرد هم در این مجموعه قرار گیرد، باز هم به انحراف کشیده می‌شود. البته استثناء‌هایی هم داریم که راه سلامت را پیمودند، ولی هرگز استثناء قاعده نمی‌شود.
کشورداری هم مثل امور دیگر یک علم است؛ همان‌طوری که علوم پزشکی، مهندسی و ... را از کشورهای دیگر فرا می‌گیریم، باید دولت فنون اداره کشور را از کشورهای پیشرفته جهان که از نظر فساد اداری در رده بهتری می‌باشند، یاد بگیرد. برای نظارت بر اعمال نهادهای دولتی، نیمه دولتی و ... در بعضی از کشورهای متمدن، نظارت از بالا به پایین و حکومتی است که البته هزینه‌بر و نسبتاً فسادپذیر می‌باشد. در کشورهای پیشرفته و موفق‌تر، نظارت از پایین به بالاست. در این کشورها، رسانه‌ها کاملاً آزاد هستند و دسترسی عموم به اسناد رسمی (نه سری) طبق قانون آزاد می‌باشد.
اگر دولت و مجلس بتوانند این اصل را همانند کشورهای موفق در امور کشورداری به‌صورت قانون به تصویب برسانند، دیگر دغدغه این‌که چه کسی عضو شورای شهر بشود، برای همیشه از بین می‌رود.