كدخبر: ۸۹۱۷
تاريخ انتشار: ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۰۳:۰۰
ارسال به دوستان
نسخه چاپيسرشار از گذشته، آبستنِ آینده
رضا صالح جلالی
به نامِ حضرتِ دوستجامعه ایران از طریق گسترش زیست مدنی به توسعه همه جانبه,علم,شادمانی و کمالِ بیشتری دست خواهد یافت,اگر گرایشات و جنبش مدنی ناپیوسته رابه زیست مدنی پیوسته پیوند بزند.آینده آبستن توسعه فراگیر است,اگر میانِ دولت خاتمی و روحانی فاصله ای نبود,وآینده نیز با دولت اصلاحی و اعتدالی استمرار یابد.
اگر این فرض پذیرفتنی باشدکه”مدنی”بودن,نوعی فرهنگِ زیستِ انسانی است,که با آموزش و اکتساب تبدیل به رفتار عمومی وجمعی می گردد,شرط تحققِ این هدف,پیوستگی و رشد آموزش مدنی در فرایندِ زمانیِ بلند مدت است.
جنبش های مشروطه ایرانی ازآغاز(۱۲۸۵٫ه.ش)تاامروز در دولت دکتر مصدق تا انقلاب اسلامی,دولت خاتمی ودولتِ روحانی به علتِ ناپیوستگی زمانی جنبش ها,امکان زیست مدنی و رفتار دموکراتیک در جامعه ایران ممکن نگردید.هر یک از دولت های مدنی عمری کوتاه داشتند و پس از هر جنبش اصلاحی,دولتی مستبد و غیرمدنی امور کشور را دردست می گرفت.و فرهنگ غالب جامعه ایرانی که سلطه همه جانبه دولت ها بر زندگی جمعی و فردی مردم بود,استمرار می یافت.دولت های تنومند و فربهی که جایی برای تنفسِ آزاد مردم باقی نمی گذاشتند.و امکان آموزش و زیست مدنی که می بایست از دوران کودکی آموخته شود,از مردم دریغ می شد.
نکته مهم دیگر,پیگیری انگیزه دست یابی به توسعه,زیست مدنی و تمدنی نو در همه جنبش های قرن گذشته است.
مردم ایران از دوره قائم مقام وامیر کبیر تا کنون,به جِد در پی زنده و به روز کردن تمدن های گذشته ایران بوده اند.نستالژی تمدن باستان برای بخشی از مصلحان ایرانی و نستالژی تمدن اسلامی ایران قرن های چهارم وپنجم وششم(ه.ق)برای دیگر مصلحان اجتماعی و دینی,مسئاله اصلی آثار و مجاهدت هایشان بوده است.اعم از آنچه که صادق هدایت و پورداوودها و یا شایگان و شریعتی ها در پی آن بودند.جدای از نقدی که بر آثار هر یک از متفکران گذشته وارد هست.نقطه مشترک نظریات این مصلحان,توسعه ایران,زیست مدنی وتولد تمدنی نو درقبال تمدن غرب بوده است.و این خواسته میسر نگردید.
رازِ اصلی کم حاصلی جنبشهای اجتماعی ایران و کوشش مصلحان,ناپیوستگی
جنبش های اصلاحی بوده است.و رمز قرار گرفتن قطار حرکت ایران در ریل توسعه فراگیر,پیوستگی جنبش ها و دولت های معتقد به مبانی جامعه مدنی است.
در چنین دولت هایی«آزادی» و «احترام به حقوق شهروندان»اصل اساسی است. آزادی در حوزه اندیشه,بیان,مطبوعات مستقل,تولید,تجارت و…که موجب شکوفائی استعداد و توانائی های ملت می گردد.
اصلی ترین دلیلی که من و ما را ملزم به حضور در انتخابات آتی ورای به تفکر و اندیشه اعتدالی و اصلاحی می نماید,کوشش در پیوستگی و استمرار دولت های باورمند به مبانی اصلاحی ومدنی است.دور ماندن از این واقعه بزرگ و یا بر سر کار آمدن دولتهای ضد مدنی و تنش زا تکرار قصه پر غصه نا پیوستگی جنبش های اصلاحی است.ودوری که قرنی مبارزات صلح طلبانه,توسعه گرایانه و مدنی ملت ایران راکم حاصل کرده است.
بی تردید فوری ترین هدف دولت آینده,حل مشکلات اقتصادی,کاهش فقروبیکاری ورشد اقتصادی است.این هدف نیز در یک دولت شفاف,نقد پذیر,مدنی و آزاد با عقلانیت و سهولت بیشری انجام می پذیرد.فقر,فساد,عقب ماندگی محصول یک دولت بسته,مستبد و ناعادل است.
ضرب المثل معروفی می گوید;به گرسنه ماهی ندهید,به او ماهیگیری یاد بدهید.:اگر با ماهی دادن مشکل فقر و بیکاری و فساد ممکن بود,می بایست دولت”معجزه هزاره سوم”با بیش از ۷۰۰میلیارد دلار در آمد نفتی,معجزه ها می کرد.و حاصل آن ثروت فساد ساختار دولتی و اجرائی نمی گردید.
جامعه امروز ایران نیازمند دولتی است که «نقد»رابه عنوان چشم بیدار ملت بر رفتار حاکمیت و«گفتگو»رابه عنوان تفاهم ملی وارائه راه حل های علمی جهت رفع مشکلات کشور عمیقا باور داشته باشد.
و فراهم شدن زمینه تحقق این همه با حضور محکم ما در انتخابات آینده ممکن می گردد.معجزه توسعه فرداها در اراده و آگاهی امروز ما نهفته است.
شاد و سلامت باشید.