كدخبر: ۸۵۲۱
تاريخ انتشار: ۰۸ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۲:۲۰
ارسال به دوستان
نسخه چاپيکنارگذر لاهیجان، یکی از نیازهای اساسی حمل و نقل
محمدرضا ثابتی
امروزه ملاک توسعه در استان‌ها و به تبع آن در سطح شهرستان‌ها، داشتن زیرساخت‌های اساسی در حوزه‌های راه، راه آهن و آزادراه می‌باشد؛ که این امر موجب توسعه اقتصادی، گردشگری و ... خواهد شد.
لاهیجان بهعنوان شهرستان نمونه گردشگری جهان اسلام و پایتخت چای ایران نامگذاری شده است، ولی تا کنون از فرصت موجود هیچ‌گونه استفاده مفید و ارزشمندی برای عروس شهرهای گیلان صورت نگرفته است! قرار بود روزی طرح ملی راه آهن (روزی، روزی، روزی) از مجاورت این شهر عبور نماید، که به بهانه‌های طولانی بودن مسیر 500 کیلومتری راه آهن ـ مشکلات تملک اراضی و املاک و عدم توجیه اقتصادی ـ عدم اطلاع و پیگیری مسئولان محلی و ... در مسیر رشت ـ ساری و با نهایت تأسف و حزن، در مرحله مقدماتی مطالعات از دستور کار وزارت راه و شهرسازی خارج شده است. اما به قول قدیمی‌ها، گذشته‌ها گذشته!
حال مشکل عمده دیگر شهرستان لاهیجان که گریبان‌گیر آن هستیم، گره ترافیکی ناشی از تردد خودروهای عبوری در سطح خیابان‌های شهر می‌باشد که این گره ترافیکی می‌تواند به سه دلیل عمده باشد:
1- خودروهای شهروندانی که داخل شهر سکونت داشته و طبق معمول برای پیگیری امورات خود در شهر تردد می‌نمایند.
2- ساکنان حومه شهر و روستاهای همجوار که برای رفع مشکلات و حوائج خود، وارد شهر می‌شوند.
3- مهمانان و مسافرانی که به قصد گردشگری به شهرستان لاهیجان عزیمت می‌نمایند.
در این مواقع و علی‌الخصوص در زمان پیک حضور مسافر در فصل‌های گردشگری و روزهای مناسبتی خاص، اکثر مردم، حتی مهمانان دچار سردرگمی و کلافگی می‌شوند، که در این زمان، داشتن کنارگذر در شهرستان لاهیجان می‌تواند گزینه مناسب و جایگزین راه آهن نداشته ما باشد.
علاوه بر ذکر موارد مزبور، اصولاً سرمایه‌گذاران به دلیل معافیت‌های خاص مالیاتی برای ساخت کارخانه یا کارگاه‌های صنعتی و تولیدی در شهرک‌های صنعتی، شهرستان‌هایی که از لحاظ موقعیت مکانی، دورتر از مراکز استان‌ها قرار داشته را برای سرمایه‌گذاری خود انتخاب می‌نمایند، که در این بین داشتن زیرساخت‌های اساسی حمل و نقل برای دسترسی راحت‌تر، می‌تواند یکی از ملاک‌های انتخاب محل سرمایه‌گذاری باشد.
فرض را بر این می‌گذاریم که اگر فرد یا افرادی برای سرمایه‌گذاری لاهیجان را بهعنوان مکان مطلوب نظر خود انتخاب نمایند، ولی این شهر از نعمت داشتن کنارگذر محروم است. نمی‌گویم کمربندی فعلی می‌تواند گزینه مورد نیاز آن‌ها باشد! چون که خودمان هم یقین داریم این‌گونه نیست و حتی پاسخگوی نیاز شهروندان لاهیجی نیز نمی‌باشد.
اصلح است، مسئولان شهرستان لاهیجان و به‌طور خاص نماینده جدید بهعنوان منتخب آراء مردمی ضرورت احداث کنارگذر لاهیجان را در دستور کار خود قرار دهند و سعی نمایند برای این نیاز بهعنوان ضرورتی غیرقابل انکار با دلایلی از قبیل: مدیریت توزیع و پخش ترافیک شهری، جلوگیری از گره ترافیکی، صرفه‌جویی در مصرف سوخت، پیشگیری از تصادفات جاده‌ای با توجه به آسیب‌های فراوان اجتماعی که در آینده درپی خواهد داشت و ... اقدام نمایند.
برای مزید استحضار مخاطبان باید عرض نمایم که در چنین مواقعی همه فکرها متوجه مدیرکل راه و شهرسازی استان خواهد بود؛ درحالی که برای پروژه‌های راه‌سازی در سطح ملی، باید این خواست عمومی را از وزیر راه و شهرسازی مطالبه نمود تا ایشان هم با توجه به بررسی‌هایی که طبق معمول انجام می‌گیرد، به معاون خود در شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور بهعنوان مجری پروژه‌های ملی راه، راه آهن و آزادراه ابلاغ نموده و در نهایت از اعتبارات ملی برای ساخت چنین پروژه‌های تأثیرگذار استفاده شود.
لاهیجان بهعنوان شهرستان نمونه گردشگری جهان اسلام و پایتخت چای ایران نامگذاری شده است، ولی تا کنون از فرصت موجود هیچ‌گونه استفاده مفید و ارزشمندی برای عروس شهرهای گیلان صورت نگرفته است! قرار بود روزی طرح ملی راه آهن (روزی، روزی، روزی) از مجاورت این شهر عبور نماید، که به بهانه‌های طولانی بودن مسیر 500 کیلومتری راه آهن ـ مشکلات تملک اراضی و املاک و عدم توجیه اقتصادی ـ عدم اطلاع و پیگیری مسئولان محلی و ... در مسیر رشت ـ ساری و با نهایت تأسف و حزن، در مرحله مقدماتی مطالعات از دستور کار وزارت راه و شهرسازی خارج شده است. اما به قول قدیمی‌ها، گذشته‌ها گذشته!
حال مشکل عمده دیگر شهرستان لاهیجان که گریبان‌گیر آن هستیم، گره ترافیکی ناشی از تردد خودروهای عبوری در سطح خیابان‌های شهر می‌باشد که این گره ترافیکی می‌تواند به سه دلیل عمده باشد:
1- خودروهای شهروندانی که داخل شهر سکونت داشته و طبق معمول برای پیگیری امورات خود در شهر تردد می‌نمایند.
2- ساکنان حومه شهر و روستاهای همجوار که برای رفع مشکلات و حوائج خود، وارد شهر می‌شوند.
3- مهمانان و مسافرانی که به قصد گردشگری به شهرستان لاهیجان عزیمت می‌نمایند.
در این مواقع و علی‌الخصوص در زمان پیک حضور مسافر در فصل‌های گردشگری و روزهای مناسبتی خاص، اکثر مردم، حتی مهمانان دچار سردرگمی و کلافگی می‌شوند، که در این زمان، داشتن کنارگذر در شهرستان لاهیجان می‌تواند گزینه مناسب و جایگزین راه آهن نداشته ما باشد.
علاوه بر ذکر موارد مزبور، اصولاً سرمایه‌گذاران به دلیل معافیت‌های خاص مالیاتی برای ساخت کارخانه یا کارگاه‌های صنعتی و تولیدی در شهرک‌های صنعتی، شهرستان‌هایی که از لحاظ موقعیت مکانی، دورتر از مراکز استان‌ها قرار داشته را برای سرمایه‌گذاری خود انتخاب می‌نمایند، که در این بین داشتن زیرساخت‌های اساسی حمل و نقل برای دسترسی راحت‌تر، می‌تواند یکی از ملاک‌های انتخاب محل سرمایه‌گذاری باشد.
فرض را بر این می‌گذاریم که اگر فرد یا افرادی برای سرمایه‌گذاری لاهیجان را بهعنوان مکان مطلوب نظر خود انتخاب نمایند، ولی این شهر از نعمت داشتن کنارگذر محروم است. نمی‌گویم کمربندی فعلی می‌تواند گزینه مورد نیاز آن‌ها باشد! چون که خودمان هم یقین داریم این‌گونه نیست و حتی پاسخگوی نیاز شهروندان لاهیجی نیز نمی‌باشد.
اصلح است، مسئولان شهرستان لاهیجان و به‌طور خاص نماینده جدید بهعنوان منتخب آراء مردمی ضرورت احداث کنارگذر لاهیجان را در دستور کار خود قرار دهند و سعی نمایند برای این نیاز بهعنوان ضرورتی غیرقابل انکار با دلایلی از قبیل: مدیریت توزیع و پخش ترافیک شهری، جلوگیری از گره ترافیکی، صرفه‌جویی در مصرف سوخت، پیشگیری از تصادفات جاده‌ای با توجه به آسیب‌های فراوان اجتماعی که در آینده درپی خواهد داشت و ... اقدام نمایند.
برای مزید استحضار مخاطبان باید عرض نمایم که در چنین مواقعی همه فکرها متوجه مدیرکل راه و شهرسازی استان خواهد بود؛ درحالی که برای پروژه‌های راه‌سازی در سطح ملی، باید این خواست عمومی را از وزیر راه و شهرسازی مطالبه نمود تا ایشان هم با توجه به بررسی‌هایی که طبق معمول انجام می‌گیرد، به معاون خود در شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور بهعنوان مجری پروژه‌های ملی راه، راه آهن و آزادراه ابلاغ نموده و در نهایت از اعتبارات ملی برای ساخت چنین پروژه‌های تأثیرگذار استفاده شود.
نظرات بینندگان:
یکی دیگر از نیازهای اساسی لاهیجان، احداث جاده لاهیجان به دریاست. چرا هیچ کاری در این زمینه صورت نمی‌گیرد؟ مدت‌هاست حرف جاده بام سبز به دریا هست، اما در عمل یک سانتی‌متر هم کاری انجام نشده!!!