كدخبر: ۸۴۱۶
تاريخ انتشار: ۱۶ دي ۱۳۹۴ - ۱۰:۳۶
ارسال به دوستان
نسخه چاپيسهم مردم در مرتفع کردن مشکلات
جابر زمانی جلیسه
"كُلُّكُم راعٍ وَ كُلُّكُم مسؤول عَنْ رَعيتِه: تمام افراد شما مسلمانان به منزله حافظ و نگهبان و شبان ديگران هستيد و تمام شما نسبت به تمام خودتان مسئوليد." (از فرمایشات پیامبر اکرم صلوات الله علیه)
اگر پوست موزی در معبری افتاده باشد، بر یک فرد باوجدان فرض است که آن را به کناری بگذارد که مبادا پیرزن ناتوان و یا حتی هر فرد دیگری ناخودآگاه بر روی آن پا قرار دهد و به زمین بخورد و موجبات مشکلات عدیده‌ای برای او گردد که می‌توان به اصطلاح با یک کار به ظاهر ساده و تقریباً بی‌دردسر، از این اتفاق ممانعت به‌عمل آورد. اگر تا این حد اهمیت دارد که ما حتی به افتادن یک پوست موز در معبر رفت و آمد خودمان و افراد دیگر نمی‌توانیم بی‌تفاوت باشیم، پس چگونه به اطراف و اکناف‌مان و تغییر و تحولاتی که می‌توانیم در آن نقش‌آفرینی کنیم ـ به مانند انتخابات‌های متعددی که به‌طور متوسط هر دو سال یک بار در این کشور صورت می‌گیرد ـ بی‌تفاوت و بعضاً غیرمسئولانه عمل کنیم؟ چرا نباید فکر و ذکر و وجدان خود را جهت تفکیک معیارهای صحیح از ناصحیح مجهز نماییم؟ چرا ناآگاهانه به سمت افراد و گروه‌هایی برویم که گاهاً با استفاده از تزویر و زر بخواهند ما را به بیراهه منافع شخصی و درون گروهی خودشان سوق دهند؟ این‌جاست که رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیرشان با خانواده شهید مسیحی، "تبیین و روشنگری" را از اهم وظایف یک میهن دوست و دلسوز نظام دانستند.
وقتی منافع یک جمع و یک جامعه در میان است، نباید هیچ‌یک از آحاد مذاهب و احزاب کشور بدان بی‌تفاوت باشند؛ بلکه باید به این بیاندیشیم که ما یک پیکر واحد و یک جمع سوار بر یک کشتی واحد هستیم که برخی از افراد و جریان‌ها درصدد سوراخ کردن آن به جهت منافع نابه‌حق خود هستند، که در این صورت اگر بخواهیم بنشینیم و بی‌تفاوت بمانیم، یا از آن بدتر، ناآگاهانه به آن‌ها کمک نیز بکنیم، موجبات آن را فراهم می‌کند که مدیریت‌ها و پست‌های اجرایی در دست همین قماش می‌افتد و به‌جای حل مشکلات متعدد جامعه، به منافع درون گروهی خود می‌پردازند.
پس، از ماست که بر ماست. بیاییم با حضور پر شور و شعور خود در تمامی انتخابات‌ها، با بینش صحیح و مترقی، تومار انتخاب‌های ناصحیح را بسته و به انتخاب‌هایی صحیح و دارای شاخصه‌های دین‌مداری، اخلاق‌مداری و برخوردار از تفکرات و اندیشه‌های شاخص اجازه بروز و ظهور دهیم.
اگر پوست موزی در معبری افتاده باشد، بر یک فرد باوجدان فرض است که آن را به کناری بگذارد که مبادا پیرزن ناتوان و یا حتی هر فرد دیگری ناخودآگاه بر روی آن پا قرار دهد و به زمین بخورد و موجبات مشکلات عدیده‌ای برای او گردد که می‌توان به اصطلاح با یک کار به ظاهر ساده و تقریباً بی‌دردسر، از این اتفاق ممانعت به‌عمل آورد. اگر تا این حد اهمیت دارد که ما حتی به افتادن یک پوست موز در معبر رفت و آمد خودمان و افراد دیگر نمی‌توانیم بی‌تفاوت باشیم، پس چگونه به اطراف و اکناف‌مان و تغییر و تحولاتی که می‌توانیم در آن نقش‌آفرینی کنیم ـ به مانند انتخابات‌های متعددی که به‌طور متوسط هر دو سال یک بار در این کشور صورت می‌گیرد ـ بی‌تفاوت و بعضاً غیرمسئولانه عمل کنیم؟ چرا نباید فکر و ذکر و وجدان خود را جهت تفکیک معیارهای صحیح از ناصحیح مجهز نماییم؟ چرا ناآگاهانه به سمت افراد و گروه‌هایی برویم که گاهاً با استفاده از تزویر و زر بخواهند ما را به بیراهه منافع شخصی و درون گروهی خودشان سوق دهند؟ این‌جاست که رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیرشان با خانواده شهید مسیحی، "تبیین و روشنگری" را از اهم وظایف یک میهن دوست و دلسوز نظام دانستند.
وقتی منافع یک جمع و یک جامعه در میان است، نباید هیچ‌یک از آحاد مذاهب و احزاب کشور بدان بی‌تفاوت باشند؛ بلکه باید به این بیاندیشیم که ما یک پیکر واحد و یک جمع سوار بر یک کشتی واحد هستیم که برخی از افراد و جریان‌ها درصدد سوراخ کردن آن به جهت منافع نابه‌حق خود هستند، که در این صورت اگر بخواهیم بنشینیم و بی‌تفاوت بمانیم، یا از آن بدتر، ناآگاهانه به آن‌ها کمک نیز بکنیم، موجبات آن را فراهم می‌کند که مدیریت‌ها و پست‌های اجرایی در دست همین قماش می‌افتد و به‌جای حل مشکلات متعدد جامعه، به منافع درون گروهی خود می‌پردازند.
پس، از ماست که بر ماست. بیاییم با حضور پر شور و شعور خود در تمامی انتخابات‌ها، با بینش صحیح و مترقی، تومار انتخاب‌های ناصحیح را بسته و به انتخاب‌هایی صحیح و دارای شاخصه‌های دین‌مداری، اخلاق‌مداری و برخوردار از تفکرات و اندیشه‌های شاخص اجازه بروز و ظهور دهیم.
• فعال سیاسی