كدخبر: ۸۱۴۱
تاريخ انتشار: ۰۴ مهر ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۰
ارسال به دوستان
نسخه چاپيبه انگیزه یکصد و هفتمین سال تولد محمدعلی مجتهدی
شایسته‌سالار، توصیه‌ناپذیر و اصولگرا
دکتر علینقی مشایخی
نخستین آشنایی‌ام با دکتر محمدعلی مجتهدی به اول مهر سال 1345 ـ روز تأسیس دانشگاه که از سر اتفاق روز تولد ایشان هم بود ـ بازمی‌گردد. من جزء نخستین دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر آن زمان) بودم و روز ثبت نام، ایشان ـ که خود بعدها به ما "آنالیز" درس داد ـ و چند نفر دیگر با دانشجویان ورودی مصاحبه می‌کرد.
هیچ‌گاه از یاد نمی‌برم شبی را که تا دیروقت مشغول تمرین درس "رسم فنی" بودم. ایشان دفترچه کوچکی در جیب داشت که نام همه 420 دانشجو را نوشته و مواردی کنارشان ذکر می‌کرد. آن شب هنگام خروج از دانشگاه ایشان از دفترش بیرون آمد و با آن لهجه شیرین گیلکی، نامم را پرسید، چند دقیقه با من صحبت کرد و آفرین گویان، چیزی در همان دفترچه نوشت.
بی‌تردید یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ایشان، شایسته‌سالار، توصیه‌ناپذیر و اصولگرا بودن بود. حاضر بود 2 هزار تومان شهریه ـ که آن زمان بسیار زیاد بود ـ را از دانشجویان مستعد اما مستضعف دریافت نکند و حتی 10 رتبه اول را به رایگان بپذیرد و بورسیه کند، اما بنا به هیچ توصیه‌ای، دانشجو نپذیرد. خصیصه دیگر، سخت‌گیری در رعایت انضباط بود. معروف است که می‌گویند صبح‌ها جلوی در ورودی دبیرستان البرز و دانشگاه شریف می‌ایستاد و آن‌ها ـ چه دانشجو و دانش‌آموز و چه استاد و معلم ـ که دیر می‌آمدند را مؤاخذه می‌کرد. به همین سبب و البته علاقه صمیمانه‌ای که به توسعه و پیشرفت علمی کشور داشت، طیف وسیعی از افراد برایش احترام ویژه‌ای قائل بودند. به همین اعتبار، دانشگاه صنعتی شریف را پایه‌گذاری کرد و در ایجاد دانشگاه‌های ملی و پلی تکنیک هم مؤثر بود. دبیرستان البرز هم البته به‌واسطه حضور ایشان، الگویی در ایجاد مدارس ملی (خصوصی) شد و کیفیت آموزش و پرورش را ارتقاء بخشید.
ناگفته نماند که دکتر مجتهدی عاشق ایران بود و اگر می‌شنید هریک از فارغ‌التحصیلانش ترک وطن کرده، او را مورد گلایه قرار می‌داد که کشور به شما احتیاج دارد و چرا رفته‌اید؟! به‌واقع علاقه ایشان به این سرزمین و مردمش، بسیار برجسته بود.
هیچ‌گاه از یاد نمی‌برم شبی را که تا دیروقت مشغول تمرین درس "رسم فنی" بودم. ایشان دفترچه کوچکی در جیب داشت که نام همه 420 دانشجو را نوشته و مواردی کنارشان ذکر می‌کرد. آن شب هنگام خروج از دانشگاه ایشان از دفترش بیرون آمد و با آن لهجه شیرین گیلکی، نامم را پرسید، چند دقیقه با من صحبت کرد و آفرین گویان، چیزی در همان دفترچه نوشت.
بی‌تردید یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ایشان، شایسته‌سالار، توصیه‌ناپذیر و اصولگرا بودن بود. حاضر بود 2 هزار تومان شهریه ـ که آن زمان بسیار زیاد بود ـ را از دانشجویان مستعد اما مستضعف دریافت نکند و حتی 10 رتبه اول را به رایگان بپذیرد و بورسیه کند، اما بنا به هیچ توصیه‌ای، دانشجو نپذیرد. خصیصه دیگر، سخت‌گیری در رعایت انضباط بود. معروف است که می‌گویند صبح‌ها جلوی در ورودی دبیرستان البرز و دانشگاه شریف می‌ایستاد و آن‌ها ـ چه دانشجو و دانش‌آموز و چه استاد و معلم ـ که دیر می‌آمدند را مؤاخذه می‌کرد. به همین سبب و البته علاقه صمیمانه‌ای که به توسعه و پیشرفت علمی کشور داشت، طیف وسیعی از افراد برایش احترام ویژه‌ای قائل بودند. به همین اعتبار، دانشگاه صنعتی شریف را پایه‌گذاری کرد و در ایجاد دانشگاه‌های ملی و پلی تکنیک هم مؤثر بود. دبیرستان البرز هم البته به‌واسطه حضور ایشان، الگویی در ایجاد مدارس ملی (خصوصی) شد و کیفیت آموزش و پرورش را ارتقاء بخشید.
ناگفته نماند که دکتر مجتهدی عاشق ایران بود و اگر می‌شنید هریک از فارغ‌التحصیلانش ترک وطن کرده، او را مورد گلایه قرار می‌داد که کشور به شما احتیاج دارد و چرا رفته‌اید؟! به‌واقع علاقه ایشان به این سرزمین و مردمش، بسیار برجسته بود.
• بنیانگذار دانشکده مدیریت دانشگاه صنعتی شریف
•• روزنامه ایران، شماره 6036، 4 مهر 1394
•• روزنامه ایران، شماره 6036، 4 مهر 1394
نظرات بینندگان:
روحش شاد که افتخار ما لاهیجی‌ها بود.رشتی: چقدر خوب می‌شد در لاهیجان دست‌کم یک کوچه به نام ایشان می‌شد.لاهیجانی: دکتر مجتهدی در قلب ما لاهیجانی‌هاست؛ حتی اگر به دلایلی برخی نگذارند نام مجتهدی و مجتهدی‌ها بر کوچه و خیابان‌ها باشد!