كدخبر: ۸۰۸۰
تاريخ انتشار: ۱۷ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۲
send ارسال به دوستان
print نسخه چاپي
راهزنی که مالک می‌شود!!!
مهدی شمس
در شهر ما لاهیجان در گذشته‌های نه چندان دور اتفاقاتی رخ داده که متأسفانه نتایج شوم آن‌ها پس از سال‌ها همچنان روح شهر و خاطر شهروندان را می‌آزارند و لکه‌های ننگ شهرمان محسوب می‌شوند. نمی‌دانم چه زمانی و چگونه مسئولان شهری می‌خواهند این اشتباهات عمدی(!) را برطرف کنند و خیال مردم را برای همیشه آسوده سازند.
ماجرای نگین شهر لاهیجان ـ جزیره استخر ـ یکی از آن‌هاست. قطعه‌ای که می‌توانست با مدیریت درست و اصولی، زیباترین نماد شهری لاهیجان بوده و به نوبه خود بر محاسن خدادادی شهر افزوده و جاذبه‌ای زیبا برای گردشگران داخلی و خارجی باشد که متأسفانه با خیانتی در گذشته و بی‌توجهی امروز، در حال حاضر این نگین زیبا به ننگ شهر تبدیل شده و جالب این‌که اخیراً در گرماگرم برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی توسط تیم مدیریت شهری، راهزنان این قطعه استثنایی شهر با کمال وقاحت و پررویی در فضای مجازی، خود را مالک بلاشرط آن دانسته و فروش میلیاردی جزیره و فضای اطرافش را اعلام می‌کنند که البته از سودجویان و منفعت‌طلبان که هیچ علقه و علاقه‌ای به شهر ندارند و تنها به منافع و مطامع مادی خود می‌اندیشند، جز این انتظاری نبوده و نیست؛ اما عدم عکس‌العمل تیم مدیریت شهری و مسئولان ذیربط در برابر این رجزخوانی و خیانت آشکار، مایه بسی تعجب و تأسف بوده و سئوال برانگیز است!!!
راستی آیا مردم حق ندارند بدانند چگونه کسی که تا چند سال پیش در یک قرارداد استیجاری ظالمانه (99 ساله) و بدتر از ترکمانچای، حاکمیت خود بر این قطعه زیبای شهر را به شهروندان لاهیجانی تحمیل کرده و حتی به تعهدات نیم‌بند خود طی سال‌های پس از آن عمل نکرده و طبیعتاً می‌بایست محکوم باشد نه مدعی، چه می‌شود که امروز این‌گونه عربده می‌کشد و همه را به هیچ می‌گیرد و خود را مالک اصلی و بلامنازع جزیره می‌داند و فروش آن را علناً اعلام می‌کند و با کمال تأسف به ریش مردم شهر می‌خندد!؟
آیا این حق مردم شهر است؟ آیا مسئولان نباید تودهنی محکم به این دزد سر گردنه بزنند؟ آیا پرداختن به چنین اموری در حوزه مدیریت شهری مهم‌تر از ظاهرسازی و عوام‌فریبی نیست؟ آیا با فیلم و نمایش می‌شود این لکه‌های ننگ را پاک کرد؟ یا این‌که عزم و ارداه می‌خواهد و همت و خلوص نیت؟
به عنوان یک شهروند لاهیجانی و به نمایندگی از همه دلسوزان شهر، از همگان، مخصوصاً مسئولان محترم دستگاه قضایی در استان و شهرستان می‌خواهم برای یک بار هم که شده، پرونده مذکور را با دقت و حساسیت ویژه مطالعه و بررسی نموده و با قضاوتی عادلانه و منصفانه و نیز با حکمی قاطعانه، این نگین طلایی شهر را از چنگال ننگین راهزنان بیت‌المال رهایی بخشند و با روشن نمودن چراغ‌های جزیره، نور امید را به دل شهروندان فهیم لاهیجانی بتابانند. مطمئنم که اگر بخواهیم، می‌توانیم. بیاییم اگر دیگران خیانت کردند، ما خدمت کنیم.

• عضو سابق شورای اسلامی شهر لاهیجان
نظرات بینندگان:
عباسی: ضمن احترام به نظر استاد ارجمند آقای شمس؛ از آن‌جا که مسأله منظر در یک شهر توریستی همچون لاهیجان بسیار حائز اهمیت است، لذا منظر آشفته و مغشوش آن نیز در دیدگاه استفاده کنندگان از فضا تأثیر منفی دارد. جزیره لاهیجان در شهرمان یکی از بهترین مکان‌ها جهت بهبود منظر قلب شهر توریستی‌مان می‌باشد که به‌واسطه نزدیکی به آبشار، کوه، تله‌کابین و اخیراً زیپ لاین و ... می‌تواند به وضوح با عملکرد تیم مدیریت شهری رابطه مستقیم داشته باشد؛ چرا که توضیح واضحات از دیدگاه مخاطب ـ چه بومی و چه غیربومی ـ حال و روز کنونی جزیره است. شایسته است که تیم مدیریت شهری که زحمات زیادی تا کنون برای شهرمان کشیده‌اند، به‌صورت خاص در جهت حل این مشکل اقدامات جدی‌تری بنمایند. سپاسگزارم.
ورگ: متأسفانه نمی‌توان به‌صورت دولا یا به قول ما گیلک‌ها "هچمسه" شترسواری کرد. وقتی از در و دیوار در مدح و ثنای خصوصی کردن همه چیز (بخوانید: تبدیل کردن همه چیز به کالا) سخن می‌رانیم و هیچ تمایزی بین "مالکیت دولتی" و "مالکیت عمومی" قائل نیستیم (ما چه‌کاره باشیم؟ آن‌ها که می‌توانند از همه سدهای استصوابی رد شوند و بشوند، "مسئول" و به‌صورت جمع "مسئولان"!) و چند نسل را با آرزوی توسعه و خصوصی کردن همه چيز و درآمدزایی از زمین و زمان تربیت کنیم؛ وقتی دولت‌ها که تا توی اتاق‌های مردمش را زیر نظر دارد، کم‌کم توی این شلوغی از همه "وظایف" خودش در قبال مردم (بهداشت، درمان، آموزش، گردش آزاد اطلاعات، خدمات شهری، حفظ منابع طبیعی به‌صورت امانت و ...) شانه خالی می‌کنند، مئن‌ پؤشته (همان جزیره شما) چه فرقی با (سابقاً) جنگل میرصفا یا سواحل و حریم کوه و جنگل‌ها دارد؟ بحث و دعوا بر سر کمی گران‌تر و کمی ارزان‌تر است؟ همه بر سر این‌که همه چیز خریدنی و فروشی است، توافق دارند؟ خوب اگر چنین توافقی وجود دارد که دولت مالک اموال عمومی ملت است (مالک هر آن‌چه که ما توی مانيتور خودمان می‌بینیم که هست و تشخیص مي‌دهد، کدام‌شان را نباید ببینیم و بخوانیم!) و همه چیز باید کالا باشد و هر چیزی قیمتی دارد، خوب، پس جوش دادن معامله‌ای ۹۹ ساله هم چندان دشوار نخواهد بود. به هر حال ناسلامتی قرار است هر چیز و هر کسی قیمتی داشته باشد!
اردوان: خیلی جالبه! آقای شمس گویا تازه از خواب بیدار شدن و الآن که عضو شورا نیستند، دارن از حقوق شهروندان دفاع می‌کنند. ای کاش این حرف‌های قشنگ قشنگ رو تا زمانی که مسئولیت داشتید، می‌زدین.
میلاد رستم‌نژاد: با عرض سلام و خسته نباشید خدمت همه شهروندان لاهیجانی، خصوصاً استاد گرانقدر خودم جناب آقای مهدی شمس. جا داره به‌نوبه خودم از دلسوزی خالصانه ایشان تقدیر و تشکر نمایم. بنده نیز به‌عنوان یک شهروند کاملاً موافق مطالب بالا می‌باشم و چیزی که الآن مدتی است ذهنم رو درگیر کرده این‌که بهتر نبود به‌جای این‌همه هزینه در روستای سحرخیز محله، راهکاری برای مسأله جزیره اندیشیده می‌شد؟!
هدایت: گویا آقای اردوان در خواب زمستانی بودند و تازه بیدار شده‌اند؛ چون جناب شمس به‌عنوان سخنگوی شوراهای دوم و سوم بارها و بارها مسأله جزیره را مطرح کرده‌اند و در کمتر مصاحبه‌ای با رسانه‌ها بوده که یادی از جزیره نکنند و هشدارهای لازم را ندهند و از جمله در اولین مصاحبه مفصل خود با نشریه "بام سبز" از قرارداد جزیره با عنوان "قرارداد ترکمانچای" یاد کرده و آن را به نقد کشیدند. آقای اردوان! تا دوباره به خواب نرفته‌اید، سری به آرشیو روزنامه‌های آن روز بزنید تا بعدها نسنجیده، نظر ندید.
سحرخیزان: با سلام و احترام به نظرات تمامی دوستان و صاحب نظران که خود را دلسوز و شهروند لاهیجان می‌دانند؛ باید عرض نمایم که دلایل مهم عقب‌ماندگی لاهیجان، عدم دور اندیشی و حس ناسیونالیستی برخی از دوستان (البته خودشان نیز لاهیجانی نیستند) می‌باشد که خود را در لحاف زمستانی پیچیده‌اند و به‌واسطه برخی از دوستان خود در شورای شهر، نظرات مغرضانه اعلام می‌نمایند! آیا بهتر نیست که به‌جای اظهار نظر در مورد برخی از پروژه‌هایی که در آینده باعث پیشرفت شهرستان می‌‌شود، راه حل‌هایی را ارائه نمایند که نه‌تنها جزیره، بلکه شهر را از یکنواختی دربیاورد؟ دست شهردار و تمامی دست‌اندرکاران بادرایت شهر درد نکند.
ناظر: گویا زمانی که جناب شمس در اکثر مصاحبه‌های خود به‌عنوان سخنگوی شورای دوم و سوم ماجرای جزیره را به نقد می‌کشیدند و همواره خواستار روشن شدن وضعیت آن بودند، آقای اردوان در خواب به‌سر می‌بردند!
نام:
ايميل:
* نظر:
طراحی و تولید: "ایران سامانه"