نویسنده لقب "استاد دانشگاه" را که در زیر نوشته‌اش می‌نگارد، مدیون همان "زبان گویا"یی است که بی‌انصافانه به آن می‌تازد. شاید "تاریخیت!" را فراموش کرده که این "شهر پر هیجان" و شرق گیلان را دانشگاهی‌ست بس بزرگ که در زمان مدیریت همین نویسنده به ظاهر دلسوز، به بدترین شکل ممکن مدیریت گردید و دچار حاشیه‌هایی گشت که: "سخت پس پس رفت تا سوی بُن." جالب است کسانی که باید امروز پاسخگوی عملکرد نادرست دیروزشان باشند، "احمدی‌نژادانه" در جایگاه مدعی هستند و نمی‌دانند که این مردم شریف را در این "شهر پر هیجان"، حافظه‌ای‌ست بس قوی که پشت شخصیت محترم‌شان پنهان است و می‌دانند آن‌چه را که باید بدانند. و در آخر از شمایی که لقب دکتر و استاد دانشگاه را دارید، پذیرفتنی نیست که مقصر تمامی مشکلات "ویرانی منابع طبیعی،‌ اکولوژی،‌ گردشگری، تورم، تعطیلات واحدهای تولیدی و صنعتی، ‌بیکاری، طلاق،‌ خودکشی،‌ بی‌انگیزگی وجودی،‌ کاهش امید به زندگی،‌ گسترش نفاق و دورویی،‌ مرگ و میر به‌علت کمبود امکانات درمانی و ..." ـ را که گفتید ـ و "سوراخ شدن لایه ازن، باعث جنگ‌های جهانی اول و دوم، دلیل سقوط دولت مصدق، دلیل سقوط و گم شدن هواپیمای مالزی و ..." ـ و بسیاری را که نگفتید ـ در کسانی می‌بینید که "شولای نمایندگی این شهر را ‌بر شانه خود فرو افکنده‌اند" و این‌گونه فریاد برمی‌آورید که: آآآآآآآی مردم، اگر هر کس جز من یا آن‌که من می‌گویم را انتخاب نمودید، اشتباه کردید!!!

رمضانی: آقای محترمی که حتی شهامت و شجاعت نوشتن اسم خودتان را نداشتید؛ ذکر چند نکته را لازم می‌دانستم:
- ادبیات شما نشان از این می‌دهد که زمانی از شاگردان دکتر مهدوی بودید!!!
- درخصوص مسائل دانشگاه در زمان مدیریت ایشان اجازه دهید دانشگاهیان نظر دهند؛ چه آنانی که در زمان مدیریت ایشان بودند، چه آنانی که بعد از مدیریت ایشان آمدند. خلاصه این‌که اجازه دهید تاریخ (مقایسه عملکرد مدیران) عملکرد ایشان را مشخص کند. محیط دانشگاه پارک شهر بازی کودکان نیست که راننده تاکسی هم در مورد آن صاحب نظر باشد.
- چرا با سفسطه و فرافکنی می‌خواهید پنجره انتقاد را ببندید و بر عملکرد سرچشمه‌های رزق و روزی‌تان پرده سفید بکشید؟! اجازه دهید دیگران عملکرد شما (یا دوستان‌تان) را نقد کنند؛ اگر ریگی به کفش نباشد که باکی نیست.
امیدوارم روزی برسد (البته با این شرایط خیلی امیدی نیست) که انتخاب مدیران شهری لاهیجان بر اساس شایسته سالاری باشد.

نظر بالا الکی میگه... چطوره که وقتی یک لامپ در دیلمان روشن میشه، کار زبان گویاست و وقتی طرح سالم سازی لاهیجان بعد از سه دوره نمایندگی حضرت والا به‌وجود میاد، میشه اتصال بام سبز به دریا؛ درحالی که شهرهای دیگه دارند طرح سالم سازی را جمع می‌کنند، ولی وقتی باید جواب کوتاهی‌هایی را که در دو تا شهرستان می‌شود را بدهند، کوتاهی دولت و دیگران بوده و گویا زبان گیلان هیچ کاره بودند!!!

مسعود برهمن: انتقاد نکنید! تعریف کنید! فقط بگویید تو تو تو تو تو تو تو... البته بگویید حاج آقا! تو بهترینی! مگر نمی‌دانید ناراحت می‌شود؟! همین دکتر مهدوی اگر الآن برود و تعریف کند، می‌شود رئیس دانشگاه؛ همانند بقیه... ولی باید این منتقدین به اصلاح امور آزادگی خود را نشان دهند و آزاده باشند.

مهدی: وقتی شما همه اتفاقات و کارهایی که در لاهیجان صورت گرفته را می‌گویید من من من من من من من من من ... بودم، باید همه را متوجه شما دانست. چرا از مشکلاتی که برای همه مردم و مدیران و بسیاری از امور ایجاد کردید، نمی‌گویید؟ اکنون وقت آن نیست که گفته شود، بلکه مردم خود می‌دانند.

عباسی: چقدر زبان انتقاد و تعاریف‌مان به نوعی نزدیک است، این بماند... انتقاد خوب است، ولی تخریب نمودن، کمی بیشتر خارج از انصاف است. بنده چندین سال است در جنوب کشور زندگی می‌کنم و اتفاقات شهر و شهرستانم را دنبال می‌کنم و دریافتم از مباحث بالا نشان‌دهنده عدم کارشناسی در انتقادهای ماست. کاش در حدی به‌طور مثال کل استان‌های جنوبی کشور، نماینده‌تان را می‌شناختند، او را می‌شناختید... به یاد روزهایی بیفتید که در مجلس نماینده‌های‌مان منضبط ترین در سکوت بودند... دریا اگرچه به ظاهر مواج است، ولی چرخه‌های زیادی نظیر اقیانوس هم در آن وجود دارد که آن را من و شما نمی‌بینیم و حس نمی‌کنیم.

نویسنده ناشناس اول به گمانم همان مخالف مطلب نویس سابق و همنشین فعلی آقای نماینده است که ادبیاتش برای همه آشناست. حیف این قلم نیست که این‌گونه به مجیز گویی بیافتد؟! حیف قلمی نیست که آن‌چنان سلیس در نقد قدرت می‌نوشت؛ حالا چنین به مداحی و ماله کشی به گندهای آقایان بیفتد؟! شما که خودت بارها انتقاد کردی. گناه نویسنده مقاله در دانشگاه چه بوده؟ جز این‌که عده‌ای خاص و غارتگر و دست کج را که از قضا از رفقای صمیمی شما هم هستند، از پست‌های‌شان عزل کرده است؟ بروید و پای صحبت کارکنان دانشگاه بنشینید و ببینید وقتی که بدون ترس از حضور فلانی و فلانی، درد دل‌شان را می‌گویند، چه دل پرخونی از سوء استفاده‌های آن باند دارند. حالا هم که به لطف تطهیر آقایان آن باند دوباره برگشته و به کار سابق مشغول است. مردم لاهیجان آن‌چه را که در اعمال نظر و سلیقه و تحمیل افراد و کوتوله‌ها در دانشگاه و شورا و ادارات در این مدت انجام شد و دودش به چشم مردم رفت؛ هیچ وقت از یاد نمی‌برند. حقیقت این است که ایشان از وجود آدم‌های قوی در این مناصب می‌ترسد و با تحمیل کوتوله‌ها به این پست‌ها، خیالش را از رام و مطیع بودن آن‌ها راحت می‌کند. تمام داستان همین است. به شما هم توصیه می‌کنم قلمت را در خدمت مردم حفظ کن. واقعاً جای تأسف است!