كدخبر: ۷۹۶۵
تاريخ انتشار: ۲۱ تير ۱۳۹۴ - ۱۲:۲۵
ارسال به دوستان
نسخه چاپيتحليلی غلط از برداشته شدن تحريم‌ها
دکتر هادی حق‌شناس
آن‌چه مسلم است این‌كه امروز ما برای نقل و انتقال پول دچار مشكل هستیم و حتی حق عضویت ایران در برخی از سازمان‌های بین‌المللی پرداخت نمی‌شود، چون مجاز به انتقال پول نیستیم. بسیاری از صنایع ما از آن‌جا كه پول را نمی‌توانند منتقل كنند، ناچار هستند كه از طریق صرافی‌ها و برخی كانال‌های غیررسمی و غیربانكی این كار را انجام دهند و زمانی كه پول از هر كانالی غیر از سیستم بانكی به فروشنده یا شركتی در جهان منتقل شود، هزینه آن افزایش پیدا می‌كند و هرگونه افزایش هزینه و نقل و انتقال پول منجر به افزایش قیمت تمام شده كالا و خدمات می‌شود و تازه این هزینه‌های آشكار است.
وقتی در شرایط تحریم به‌سر می‌بریم، به‌دلیل این‌كه برخی از شركت‌ها و برخی از مسئولان ممكن است كاربری دوگانه داشته باشند و به ما بلیت نفروشند، به همین دلیل كالاهای خود را گران‌تر به ایران می‌فروشند. لذا به‌نظر می‌رسد كه در شرایط پساتحریم هم برخی از هزینه‌های پنهان و هم برخی از هزینه‌های آشكار كم خواهد شد و این منجر به این می‌شود كه كالای نهایی تولیدی در داخل كشور بعد از حذف تحریم‌ها سیر نزولی داشته باشد.
این‌كه در جامعه باب شده كه در صورت لغو تحریم‌ها، قیمت دلار كاهش می‌یابد درست نیست؛ چرا كه اگر قیمت دلار كم شود، طبیعی است كه قیمت تمام شده كالای خارجی در ایران كم خواهد شد و این‌كه گفته می‌شود در صورت لغو تحریم‌ها خودرو گران می‌شود، حتماً تحلیلی غیرواقعی است.
در زمانی كه ما تحریم هم نداشتیم؛ یعنی بین سال‌های پس از جنگ و سال‌های قبل از آمدن دولت محمود احمدی‌نژاد (یعنی در دوره اصلاحات و دوره سازندگی تحریم نبود، منتهی با استان‌های تخریب شده از جنگ مواجه بودیم)، بخشی از مشكلات ما این بود كه زیرساخت برای تولید كالا و خدمات فراهم نبود و طبیعی است كه هزینه تولید كالا و خدمات افزایش پیدا كرده بود؛ چراكه زیرساخت‌ها هم باید تكمیل می‌شد. بعد از سال‌های جنگ ما با بحران روبه‌رو بودیم؛ تكنولوژی‌ها در هشت سال جنگ وارد كشور نشده بود و تكنولوژی موجود را باید نوسازی می‌كردیم و به همین دلیل هزینه‌های خیلی زیادی انجام گرفت. منتهی به دوران احمدی‌نژاد كه می‌رسیم، هم درآمد نفتی داشتیم و هم تحریم داشتیم؛ در نتیجه با وجود این‌كه بیش از 50 درصد پول در دوره دولت‌های نهم و دهم نصیب ایران شد، از آن‌جا كه برنامه‌ای در داخل كشور نبود و تحریم بیرونی هم داشتیم، منجر به این شد كه میزان كل اشتغال در سال‌های 1384 و 1392 با هم یكسان باشد. اما پس از تحریم طبیعی است كه دولت برنامه دارد و برنامه دولت هم این خواهد بود كه هم از درآمد‌های نفت و گاز به‌درستی استفاده كند. بالاخره ما 145 هزار دلار پول بلوكه شده در هند و چین داریم كه هم از این به‌درستی استفاده بشود و هم این‌كه از مخازن مشترك نفت و گاز كه در سال‌های گذشته سهم بیشتر را طرف مقابل (قطر) برداشت كرده است، به‌درستی برداشت كنیم و افزایش تولید داشته باشیم كه در كنار آن اشتغال و كاهش بیكاری را نیز خواهیم داشت.
وقتی در شرایط تحریم به‌سر می‌بریم، به‌دلیل این‌كه برخی از شركت‌ها و برخی از مسئولان ممكن است كاربری دوگانه داشته باشند و به ما بلیت نفروشند، به همین دلیل كالاهای خود را گران‌تر به ایران می‌فروشند. لذا به‌نظر می‌رسد كه در شرایط پساتحریم هم برخی از هزینه‌های پنهان و هم برخی از هزینه‌های آشكار كم خواهد شد و این منجر به این می‌شود كه كالای نهایی تولیدی در داخل كشور بعد از حذف تحریم‌ها سیر نزولی داشته باشد.
این‌كه در جامعه باب شده كه در صورت لغو تحریم‌ها، قیمت دلار كاهش می‌یابد درست نیست؛ چرا كه اگر قیمت دلار كم شود، طبیعی است كه قیمت تمام شده كالای خارجی در ایران كم خواهد شد و این‌كه گفته می‌شود در صورت لغو تحریم‌ها خودرو گران می‌شود، حتماً تحلیلی غیرواقعی است.
در زمانی كه ما تحریم هم نداشتیم؛ یعنی بین سال‌های پس از جنگ و سال‌های قبل از آمدن دولت محمود احمدی‌نژاد (یعنی در دوره اصلاحات و دوره سازندگی تحریم نبود، منتهی با استان‌های تخریب شده از جنگ مواجه بودیم)، بخشی از مشكلات ما این بود كه زیرساخت برای تولید كالا و خدمات فراهم نبود و طبیعی است كه هزینه تولید كالا و خدمات افزایش پیدا كرده بود؛ چراكه زیرساخت‌ها هم باید تكمیل می‌شد. بعد از سال‌های جنگ ما با بحران روبه‌رو بودیم؛ تكنولوژی‌ها در هشت سال جنگ وارد كشور نشده بود و تكنولوژی موجود را باید نوسازی می‌كردیم و به همین دلیل هزینه‌های خیلی زیادی انجام گرفت. منتهی به دوران احمدی‌نژاد كه می‌رسیم، هم درآمد نفتی داشتیم و هم تحریم داشتیم؛ در نتیجه با وجود این‌كه بیش از 50 درصد پول در دوره دولت‌های نهم و دهم نصیب ایران شد، از آن‌جا كه برنامه‌ای در داخل كشور نبود و تحریم بیرونی هم داشتیم، منجر به این شد كه میزان كل اشتغال در سال‌های 1384 و 1392 با هم یكسان باشد. اما پس از تحریم طبیعی است كه دولت برنامه دارد و برنامه دولت هم این خواهد بود كه هم از درآمد‌های نفت و گاز به‌درستی استفاده كند. بالاخره ما 145 هزار دلار پول بلوكه شده در هند و چین داریم كه هم از این به‌درستی استفاده بشود و هم این‌كه از مخازن مشترك نفت و گاز كه در سال‌های گذشته سهم بیشتر را طرف مقابل (قطر) برداشت كرده است، به‌درستی برداشت كنیم و افزایش تولید داشته باشیم كه در كنار آن اشتغال و كاهش بیكاری را نیز خواهیم داشت.
• نماینده مردم بندر انزلی در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی
•• روزنامه آرمان امروز، شماره 2800، 21 تیر 1394
•• روزنامه آرمان امروز، شماره 2800، 21 تیر 1394