احسان: جناب آقای حق‌شناس! امیدوارم این کامنت را بگذارند و شما هم مطالعه کنید و پاسخ دهید. اول در مورد تفاوت کار دولت فعلی با سایر دولت‌ها؛ به‌ نظرم صحیح نیست، چون همه دولت‌ها در چارچوب برنامه‌های مادر و اسناد بالادستی حرکت کرده‌اند. همین طرح هدفمندی از زمان آقای هاشمی در برنامه بود، منتهی کسی اجرا نمی‌کرد. دوم، خود طرح هدفمندی را نمی‌دانم شما بررسی کرده‌اید یا نه؟ موضوع بسیار ساده است. بر اثر نوع مدیریت اعمال شده بر کشور که نمی‌دانم چه کسی را باید بابت آن شماتت کرد، فاصله طبقاتی در سال 1384 به یک به 32 رسیده بود، یعنی بیشترین رقم در جهان حتی بالاتر از کاپیتالیستی‌ترین کشور جهان. دولت آقای احمدی‌نزاد ناچار شد رقم ثابتی بین همه توزیع کند که این رقم بیشتر به جیب اقشار پایین دست رفت (چون جمعیت آن‌ها بیشتر است). حال این پول را چطور استفاده کردند، بماند. این حرف درست نیست که مرتب بگوییم دولت قبل چنین و چنان کرد. چون این طرح سابقه داشت و مورد تأیید رهبر بود و در ابتدا هم تأثیر زیادی گذاشت و الآن هم به نسبت تورم رقمی نیست که دولت حاضر مرتب توی سر همه می‌زند که اجرای این طرح با جامعه چه‌ها نکرده و ...! چون ارزش این پول یک سوم شده است. دیگر این‌که، در همین شرایط، نمایندگان مجلس 5 میلیون حقوق می‌گیرند و تبلیغات میلیاردی می‌کنند و خارج از ضوایط و بدون شرکت در کنکور، مدرک دکتری می‌گیرند. من از شما سئوال می‌کنم در کشوری که انقلابیون 57 دم از زندگی هم‌سطح فقیرترین اقشار جامعه می‌زدند و باقی قضایا و روستایی در این کشور بعد از 37 سال مردمانش دو سوم سال را با خوردن آب حبوبات می‌گذرانند. بگذریم. جناب آقای حق‌شناس! مشکل این کشور در گرفتاری آن با تنش و درگیری با جهان است. تا شما آرامش نداشته باشید، سرمایه ـ چه داخلی و چه خارجی ـ نمی‌آید و می‌رود توی واسطه‌گری و نه زیربنایی. شما به‌عنوان یک گیلانی بگویید که چرا تا کنون در کشاورزی کشور و به‌ویژه گیلان که آن اوایل می‌گفتند مثل هلند است و چنین و چنان، سرمایه‌گذاری نشده و نمی‌شود و تمام زمین‌ها آرام آرام به ویلا تبدیل می‌شود و این یعنی چند سال دیگر باید غذای روزمان را هم وارد کنیم. با این حساب، دولت چرا جدیت به خرج نمی‌دهد؟ این دولت فقط می‌گوید دارم تکالیف قانونی خودم را انجام می‌دهم و گویا از شرایط اضطراری آینده خبر ندارد. البته من در مورد بیمه سلامت و ... سخنی نمی‌گویم، چون فقط اخلاق را کشتید؛ دیگر قاعده‌ای نیست و همیشه بازنده‌اید. توصیه می‌کنم سری به یکی از بیمارستان‌های رشت بزنید تا اثر بیمه سلامت را ببینید.

آرش: اولين قدم دولت جهت اصلاح امور اداري و استخدامي و تحكيم بناي مديريتي كشور، تعيين تكليف كارشناسان قرارداد مستقيم، به‌خصوص سازمان بنادر و دريانوردي مي‌باشد. حق استخدام رسمي پس از 11 سال كه حق مسلم آن‌ها مي‌ باشد. اختلاف حقوق در اين سازمان بين نيروي رسمي و قرارداد مستقيم ماهيانه 3000000 (سه ميليون تومان) مي‌باشد. پس تا بي‌عدالتي است، اميدي به سازندگي و اجراي عدالت نيست. نيروي رسمي خانه سازماني دارد، وام‌هاي 80000000 (هشتاد ميليون تومان) مي‌گيرد و كليه مزايا را مي‌گيرد، ولي كارشناس قرارداد مستقيم خارج از اين گود به تماشا مي‌نشيند و بر بانيان اين ظلم لعنت مي‌فرستد. عدالت كجاست؟ اگر هست، از خداوند متعال مي‌خوام شامل من و امثال من هم بشود. الهي آمين!