كدخبر: ۷۸۶۸
تاريخ انتشار: ۰۷ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۳
ارسال به دوستان
نسخه چاپيبیژن رحیمی دانش، نماینده تفكر نظام اداری كارآ
حسین مختاریان
از زمان انتشار نخستین بودجه در ایران به سال 1299 توسط صنیع‌الدوله، تا كنون صدها كارشناس بودجه‌ریزی در سازمان برنامه و بودجه اشتغال داشته‌اند؛ اما برخی از این افراد در دوران فعالیت كاری خود، همواره یك سر و گردن بالاتر از بقیه بودند، به گونه‌‌ای كه تنظیم بودجه در سازمان برنامه و بودجه در تمام زمان‌ها حداقل یك یا دو نفر از این افراد را در اختیار داشته است.
مرحوم بیژن رحیمی دانش كه روز جمعه گذشته دار فانی را وداع گفت، از جمله كارشناسانی بود كه با وجود برخورداری از توان بالایی كه در حوزه بودجه‌ریزی داشت و در سمت مدیریت در بخش‌های مختلف سازمان برنامه و بودجه مشغول بود، هیچ‌گاه خود را از نظر شخصیت كاری بالاتر از سایر كاركنان دفتر نمی‌دید و واهمه‌‌ای نداشت كه برای پیگیری امور به اتاق كارشناسان رفته و پس از مشورت با آنان، نسبت به انجام سریع‌تر و دقیق‌تر وظایف اقدام كند.
روز گذشته كه مراسم تشییع پیكر بیژن رحیمی دانش در محوطه سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور برگزار شد، دكتر علیرضا صالح ـ معاون امور مجلس، استان‌ها و پشتیبانی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی ـ عبارتی به‌كار برد كه هم به دل نشست و هم این‌كه مصداق واقعی یك كارشناس سازمان برنامه و بودجه بود. او، بیژن رحیمی دانش را به‌عنوان كارشناسی معرفی كرد كه "برند" سازمان برنامه و بودجه بود. فردی كه زودتر از كاركنان تحت مدیریت خود در محل كار حاضر شده و دیرتر از آن‌ها دفتر كارش را ترك می‌كرد. كسی كه وظایف خود را نه برای آن‌كه به او سپرده شده بود، بلكه به‌دلیل عرقی كه به میهن و سازمان داشت، انجام می‌داد و این همان حلقه مفقوده‌‌ای است كه نظام اداری ایران در هدایت كاركنان به این سمت، دچار ضعف‌های اساسی است. شاید بسیاری از متفكران توسعه در ایران، در تحلیل دلایل عدم توسعه‌یافتگی، یكی از ریشه‌ها را در فرهنگ مردمان می‌دانند كه همانا در فرهنگ كار، مصرف، تولید و ... تبلور یافته است.
هرچند در طول دهه‌های اخیر، قوانین، مقررات، آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های بسیاری در ارتباط با بهبود كیفی نیروی انسانی تدوین، تصویب و ابلاغ شده است، اما با وجود تمام این تمهیدات، همچنان یكی از نقاط ضعف نظام اداری ایران به نیروی انسانی مربوط می‌شود كه بدون اصلاح وضعیت فرهنگی اصلاح‌پذیر نیست. اما با وجود این، تصمیم‌گیران نظام اداری ایران به این امر وقوف دارند كه هنوز در ساختار اداری بسیارند افرادی كه نشت فرهنگ و تفكر كاری آنان به كل نظام اداری، موتور محركه مناسبی برای انقلاب در نظام اداری كشور است.
بیژن رحیمی دانش كه از میان ما رفت، به‌حق یكی از برجسته‌ترین این افراد بود. افسوس كه قدرش ندانسته و بی آن‌كه تفكرش را در نظام اداری تسری دهیم، او را از دست دادیم. اما هنوز بسیارند افرادی كه رفتار اداری آن‌ها می‌تواند سرمشق باشد؛ آن‌ها را ارج نهیم.
مرحوم بیژن رحیمی دانش كه روز جمعه گذشته دار فانی را وداع گفت، از جمله كارشناسانی بود كه با وجود برخورداری از توان بالایی كه در حوزه بودجه‌ریزی داشت و در سمت مدیریت در بخش‌های مختلف سازمان برنامه و بودجه مشغول بود، هیچ‌گاه خود را از نظر شخصیت كاری بالاتر از سایر كاركنان دفتر نمی‌دید و واهمه‌‌ای نداشت كه برای پیگیری امور به اتاق كارشناسان رفته و پس از مشورت با آنان، نسبت به انجام سریع‌تر و دقیق‌تر وظایف اقدام كند.
روز گذشته كه مراسم تشییع پیكر بیژن رحیمی دانش در محوطه سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور برگزار شد، دكتر علیرضا صالح ـ معاون امور مجلس، استان‌ها و پشتیبانی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی ـ عبارتی به‌كار برد كه هم به دل نشست و هم این‌كه مصداق واقعی یك كارشناس سازمان برنامه و بودجه بود. او، بیژن رحیمی دانش را به‌عنوان كارشناسی معرفی كرد كه "برند" سازمان برنامه و بودجه بود. فردی كه زودتر از كاركنان تحت مدیریت خود در محل كار حاضر شده و دیرتر از آن‌ها دفتر كارش را ترك می‌كرد. كسی كه وظایف خود را نه برای آن‌كه به او سپرده شده بود، بلكه به‌دلیل عرقی كه به میهن و سازمان داشت، انجام می‌داد و این همان حلقه مفقوده‌‌ای است كه نظام اداری ایران در هدایت كاركنان به این سمت، دچار ضعف‌های اساسی است. شاید بسیاری از متفكران توسعه در ایران، در تحلیل دلایل عدم توسعه‌یافتگی، یكی از ریشه‌ها را در فرهنگ مردمان می‌دانند كه همانا در فرهنگ كار، مصرف، تولید و ... تبلور یافته است.
هرچند در طول دهه‌های اخیر، قوانین، مقررات، آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های بسیاری در ارتباط با بهبود كیفی نیروی انسانی تدوین، تصویب و ابلاغ شده است، اما با وجود تمام این تمهیدات، همچنان یكی از نقاط ضعف نظام اداری ایران به نیروی انسانی مربوط می‌شود كه بدون اصلاح وضعیت فرهنگی اصلاح‌پذیر نیست. اما با وجود این، تصمیم‌گیران نظام اداری ایران به این امر وقوف دارند كه هنوز در ساختار اداری بسیارند افرادی كه نشت فرهنگ و تفكر كاری آنان به كل نظام اداری، موتور محركه مناسبی برای انقلاب در نظام اداری كشور است.
بیژن رحیمی دانش كه از میان ما رفت، به‌حق یكی از برجسته‌ترین این افراد بود. افسوس كه قدرش ندانسته و بی آن‌كه تفكرش را در نظام اداری تسری دهیم، او را از دست دادیم. اما هنوز بسیارند افرادی كه رفتار اداری آن‌ها می‌تواند سرمشق باشد؛ آن‌ها را ارج نهیم.
• روزنامه تعادل، شماره 248، 7 اردیبهشت 1394
مطالب مرتبط
