هر سال یونسکو برنامههایی را برای دوم اردیبهشت ـ روز "زمین پاک" ـ برگزار میکند، اما من اعتقاد دارم یک روز سمبلیک است؛ ما باید هر روز را روز "زمین پاک" بنامیم و هر روز را با برنامههای جدید به پیشواز آن برویم. بر ماست که در هر گوشهای از دنیا در پاکیزه نگهداشتن آن سهمی داشته باشیم. بر ماست که برای حیات و مماتمان هر روز با نام خدا و با یاد پاک کردن آلودگیهای محیط زیستی از روی زمین، اقدامی عاجلانه انجام دهیم. برای این کار لازم است دست به دست هم داده و در هر کوچه و برزن تلاش کنیم که در اصلاح روندهای نادرست در باب مصرف بهینه و چگونگی آن مشارکت همگانی داشته باشیم. این روند میتواند کمترین هزینه و بیشترین بهرهوری را برای کشورمان به ارمغان بیاورد. پس سعی کنیم:
1- آب: کشور ما در دوره 10 ساله خشکسالی قرار دارد. هر قدر بتوانیم آب کمتری مصرف نماییم، در واقع آینده بهتری را برای خود و فرزندانمان مهیا نمودهایم. همچنین در مصرف آب شیرین نهایت صرفهجویی را داشته باشیم؛ چون آب شیرین با این روند مصرفی درحال تمام شدن است، و با تمام شدن آن، زندگی نیز تمام خواهد شد. مصرف بهینه، ما را از خطر بیآبی نجات خواهد داد.
2- برق: همه میدانند که ساختن یک نیروگاه برق چقدر درآمد کشور را میبلعد، و همه میدانند که بخشی از لوازم و زیرساختهای آن باید از خارج وارد شود. اگر ما تنها 10 درصد از مصرف بیرویه برق جلوگیری کنیم، از خروج میلیونها دلار ارز جلوگیری کردهایم. پس سعی کنیم به اقتصاد کشورمان به اندازه وسعمان یاری رسانیم.
3- کاغذ: قطع درختان برای بهرهبرداری از کاغذ، یکی از معضلات محیط زیستی است. اگر همه دستگاهها و نهادها و شرکتها بهجای کاغذ از اقتصاد دیجیتالی نهایت بهره را ببرند، میتوانیم جلوی قطع شدن میلیونها درخت را بگیریم. پس تلاش کنیم اقتصاد دیجیتالی را در کارمان نهادینه کنیم.
4- پلاستیک: در گذشته دور، مردم برای خرید آذوقه از ساکهای پارچهای استفاده میکردند. ما نیز میتوانیم بهجای پلاستیک که عاملی برای آلودگی محیط زیست است، از کیسه پارچهای جهت خرید روزانه در فروشگاهها استفاده نماییم تا کمکم پلاستیک و مواد پلاستیکی از زندگی روزمرهمان حذف شود.
5- زباله: در تولید زباله جهت جلوگیری از آلودگی محیط زیست تلاش کنیم. ما میتوانیم از مصرف موادی با زبالههای شیمیایی، بیمارستانی، پلاستیکها، آنتی بیوتیکها و ... جداً خودداری نماییم تا با قلبی پاک و آرامش خاطر در روی زمین بهراحتی نفس بکشیم. همچنین در بعضی از کشورها برای ریختن آشغال در معابر عمومی، جریمهای درنظر میگیرند. اگرچه این قانون در کشور ما نیست، ولی ما قانون باشیم؛ هم خودمان خودجوش رعایت کنیم، و هم به دیگران با تعامل توصیه کنیم برای تمیز نگهداشتن محیط زیست و سالم ماندن، این قانون نانوشته را رعایت کنند.
6- انرژی: ما در مصرف انرژی همچون بنزین، گازوئیل، گاز و ... در دنیا سرآمد اکثر کشورها هستیم؛ درحالی که میتوانیم برای رفت و آمد در مسیرهای کوتاه و یا در مسافرتهای دور، از قطار یا وسیله نقلیه عمومی که باصرفهتر است، استفاده کنیم تا هم کمکی به محیط زیست کرده باشیم و هم استهلاک کمتری برای وسیله نقلیه خود. پس تلاش کنیم از وسیله نقلیه پرمصرف در حد امکان خودداری کنیم.
7- درخت: اگر هر خانواده ایرانی فقط یک درخت در سال بکارد، در طی ده سال به میلیونها درخت خواهد رسید و این امر میتواند جانشین درختهای فرسوده یا قاچاق شده گردد، تا جنگلها و خیابانها و معابر شهرها و روستاها شاهد سرسبزی درختان کاشته شده از ناحیه ما باشند.
8- آگاهی: ما میتوانیم از اقتصاد دیجیتالی و انواع ابزارهای مجازی جهت یادآوری و آگاه کردن دیگران جهت رعایت نکات مختصر بالا کمک بگیریم. شاید بتوانیم کشورمان را بر اساس اصل همزیستی و همدلی و همزبانی بسازیم. ما میتوانیم، ما میتوانیم؛ از همین امروز شروع کنیم.
کارشناس ارشد علوم سیاسی