كدخبر: ۷۶۸۴
تاريخ انتشار: ۳۰ دي ۱۳۹۳ - ۱۶:۱۹
ارسال به دوستان
نسخه چاپيصدای نقد شفاهی ادبی شمال کشور خاموش شد
حیدر مهرانی درگذشت
علیرضا پنجه‌ای گفت: حیدر مهرانی قریب به 80 سال عمر کرده بود و از جوانی در عرصه سیاست، اصلاحات ارضی و نقد و شعر نیمایی فعالیت مکتوب و شفاهی بسیار داشت.
حیدر مهرانی ـ چهره پیشکسوت حوزه ادبیات و نقد ـ درگذشت.
علیرضا پنجه‌ای با اعلام این خبر به خبرگزاری ایسنا گفت: حیدر مهرانی ـ دیرسال‌ترین منتقد ادبی شعر نو شمال کشور که نقشی همچون زنده‌یاد نعمتی برای تعالی شعر جنوب داشت ـ سه روز پیش درپی سکته مغزی از لاهیجان به رشت منتقل شد و به کما رفت. او صبح امروز در بیمارستان گلسار رشت از دنیا رفت.
وی با بیان این‌که با درگذشت مهرانی، صدای نقد شفاهی ادبی شمال کشور خاموش شده است، اظهار کرد: او حلقه اتصال و مفصل شاعران نوپرداز گیلان بود و شمس لنگرودی بارها او را معلم و استاد خود نامیده است.
این شاعر با اشاره به دیداری که حدود دو ماه پیش به همراه جمعی از شاعران با م. مؤید و حیدر مهرانی در لاهیجان داشته است، گفت: استاد از بیماری قلبی و نارسایی مغزی رنج می‌برد و بارها از خطر سکته مغزی رسته بود.
پنجه‌ای در معرفی بیشتر مهرانی افزود: حیدر مهرانی قریب به 80 سال عمر کرده بود و از جوانی در عرصه سیاست، اصلاحات ارضی و نقد و شعر نیمایی فعالیت مکتوب و شفاهی بسیار داشت.
وی اعلام کرد: بنا بر وصیت این پیشکسوت ادبی گیلانی ساکن لاهیجان و متولد طالقان، پیکر او که ابتدا اعلام شده بود در گورستان شیخانه‌ور در جوار شیخ زاهد گیلانی و در همسایگی آرامگاه بیژن نجدی به خاک سپرده خواهد شد، طبق آخرین اعلان قرار است صبح روز چهارشنبه 1 بهمن در آرامگاه آقا سیدمحمد یمنی لاهیجان در شهرک سلمان فارسی دفن شود.
همچنین محمد شمس لنگرودی از حیدر مهرانی به‌عنوان معلم و استادش یاد کرد و گفت: از نیمه دوم دهه 40 به بعد، بیشتر کسانی که در گیلان بعدها در عرصه‌های مختلف ادبیات و هنر مشغول شدند، مستقیم یا غیرمستقیم معلم‌شان حیدر مهرانی بود.
این شاعر و پژوهشگر در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا اظهار کرد: مهرانی متولد 15 اسفند 1315 در طالقان و از درس خوانده‌های قدیم بود که لیسانس مدیریت و بازرگانی داشت. در عین حال اشتیاق سوزانی به ادبیات و هنر داشت. خود من را با شعر نو در حد قابل قبول، او آشنا کرد؛ همین‌طور شعر سهراب سپهری با تحلیل را با او شناختم. مسائل اجتماعی و تاریخ را او بود که به ما درس می‌داد.
وی با اشاره به این‌که مهرانی در سال‌های دهه 40 رئیس اداره کشاورزی بوده و به این دلیل در لنگرود ساکن شده است، گفت: او از روشنفکران قدیم بود که علاقه‌مندان را دور خود جمع کرده بود. کتابخانه‌ای وسیع داشت و ما که آن موقع پول و فرهنگش را نداشتیم، از کتاب‌های او استفاده می‌کردیم. مثلاً من طرفدار شعرهای سانتی مانتال بودم و او مرا با انواع شعر نو آشنا کرد. در کل نقش بزرگی در گیلان داشت؛ از لنگرود که من، کریم رجب‌زاده و رضا مقصدی بودیم تا فومن که شیون فومنی در آن‌جا بود، همه به نوعی شاگرد او بودیم و پیش او درس می‌خواندیم.
این شاعر در ادامه گفت: چیزی که برای ما در شخصیت او چشم‌گیر بود، حافظه قوی، دانش فراوان و فروتنی‌اش بود. این اواخر طوری با ما حرف می‌زد که انگار کاری برای‌مان نکرده است. در سال 1353 به دلایلی بر سر دوراهی انتخاب ادبیات یا مسیر دیگری قرار گرفتم و مدتی هم ادبیات را ول کردم، ولی با ایشان بود که دوباره به شعر و ادبیات برگشتم.
شمس لنگرودی متذکر شد: نقش حیدر مهرانی در گیلان مانند نقش فریدون رهنما بود که در دهه 30 روی شاعران نفوذ داشت و راهگشا بود. البته مهرانی عمدتاً شفاهی بود و کمتر نوشته است.
علیرضا پنجه‌ای با اعلام این خبر به خبرگزاری ایسنا گفت: حیدر مهرانی ـ دیرسال‌ترین منتقد ادبی شعر نو شمال کشور که نقشی همچون زنده‌یاد نعمتی برای تعالی شعر جنوب داشت ـ سه روز پیش درپی سکته مغزی از لاهیجان به رشت منتقل شد و به کما رفت. او صبح امروز در بیمارستان گلسار رشت از دنیا رفت.
وی با بیان این‌که با درگذشت مهرانی، صدای نقد شفاهی ادبی شمال کشور خاموش شده است، اظهار کرد: او حلقه اتصال و مفصل شاعران نوپرداز گیلان بود و شمس لنگرودی بارها او را معلم و استاد خود نامیده است.
این شاعر با اشاره به دیداری که حدود دو ماه پیش به همراه جمعی از شاعران با م. مؤید و حیدر مهرانی در لاهیجان داشته است، گفت: استاد از بیماری قلبی و نارسایی مغزی رنج می‌برد و بارها از خطر سکته مغزی رسته بود.
پنجه‌ای در معرفی بیشتر مهرانی افزود: حیدر مهرانی قریب به 80 سال عمر کرده بود و از جوانی در عرصه سیاست، اصلاحات ارضی و نقد و شعر نیمایی فعالیت مکتوب و شفاهی بسیار داشت.
وی اعلام کرد: بنا بر وصیت این پیشکسوت ادبی گیلانی ساکن لاهیجان و متولد طالقان، پیکر او که ابتدا اعلام شده بود در گورستان شیخانه‌ور در جوار شیخ زاهد گیلانی و در همسایگی آرامگاه بیژن نجدی به خاک سپرده خواهد شد، طبق آخرین اعلان قرار است صبح روز چهارشنبه 1 بهمن در آرامگاه آقا سیدمحمد یمنی لاهیجان در شهرک سلمان فارسی دفن شود.
همچنین محمد شمس لنگرودی از حیدر مهرانی به‌عنوان معلم و استادش یاد کرد و گفت: از نیمه دوم دهه 40 به بعد، بیشتر کسانی که در گیلان بعدها در عرصه‌های مختلف ادبیات و هنر مشغول شدند، مستقیم یا غیرمستقیم معلم‌شان حیدر مهرانی بود.
این شاعر و پژوهشگر در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا اظهار کرد: مهرانی متولد 15 اسفند 1315 در طالقان و از درس خوانده‌های قدیم بود که لیسانس مدیریت و بازرگانی داشت. در عین حال اشتیاق سوزانی به ادبیات و هنر داشت. خود من را با شعر نو در حد قابل قبول، او آشنا کرد؛ همین‌طور شعر سهراب سپهری با تحلیل را با او شناختم. مسائل اجتماعی و تاریخ را او بود که به ما درس می‌داد.
وی با اشاره به این‌که مهرانی در سال‌های دهه 40 رئیس اداره کشاورزی بوده و به این دلیل در لنگرود ساکن شده است، گفت: او از روشنفکران قدیم بود که علاقه‌مندان را دور خود جمع کرده بود. کتابخانه‌ای وسیع داشت و ما که آن موقع پول و فرهنگش را نداشتیم، از کتاب‌های او استفاده می‌کردیم. مثلاً من طرفدار شعرهای سانتی مانتال بودم و او مرا با انواع شعر نو آشنا کرد. در کل نقش بزرگی در گیلان داشت؛ از لنگرود که من، کریم رجب‌زاده و رضا مقصدی بودیم تا فومن که شیون فومنی در آن‌جا بود، همه به نوعی شاگرد او بودیم و پیش او درس می‌خواندیم.
این شاعر در ادامه گفت: چیزی که برای ما در شخصیت او چشم‌گیر بود، حافظه قوی، دانش فراوان و فروتنی‌اش بود. این اواخر طوری با ما حرف می‌زد که انگار کاری برای‌مان نکرده است. در سال 1353 به دلایلی بر سر دوراهی انتخاب ادبیات یا مسیر دیگری قرار گرفتم و مدتی هم ادبیات را ول کردم، ولی با ایشان بود که دوباره به شعر و ادبیات برگشتم.
شمس لنگرودی متذکر شد: نقش حیدر مهرانی در گیلان مانند نقش فریدون رهنما بود که در دهه 30 روی شاعران نفوذ داشت و راهگشا بود. البته مهرانی عمدتاً شفاهی بود و کمتر نوشته است.
مطالب مرتبط
نظرات بینندگان:
روحش شاد! البته آن مرحوم ساکن لاهیجان بودند.مهرانی طالقانی: تا هستی ای رفیق ندانی که کیستم/ روزی سراغ بخت من آی که نیستم... روحش شاد و یادش گرامی باد!رحيم: من خيلى دير و در واقع ٤ سال قبل توسط يكى از دوستان دوران مدرسه‌ام با ايشان افتخار آشنايى را پيدا كردم. خارج از توانايى و شوق بى حد و حصر ايشان با ادبيات و شعر، ايشان نمونه عينى يك انسان پاكدست و باشرف اين مرز و بوم بوده. او به همه ما فهماند كه مي‌شود آنى باشى كه گفتار و كردار و رفتارت همان باشد كه بايد باشد. يادش به‌خير!روح‌شان شاد!