كدخبر: ۷۵۴۳
تاريخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۳ - ۰۸:۱۹
send ارسال به دوستان
print نسخه چاپي
ورزش لاهیجان؛ گذشته، حال و آینده!
مهدی شمس
ورزش مقوله‌ای است که در چارچوب زندگی انسان‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد و از دیرباز در زندگی روزمره جوامع، تأثیرگذار بوده و یقیناً این فرآیند در حال و آینده هم ایفای نقش می‌کند. گذشته از تأثیرات غیرقابل انکار ورزش در زندگی شخصی و سلامت جسمی جامعه، روح و روان اجتماع هم به‌نوعی تحت‌الشعاع آن قرار دارد. بنابراین عقل سلیم ایجاب می‌کند که در مدیریت جوامع برای رسیدن به ایده‌آل‌ها و هدف‌ها و نیز جامعه‌ای سالم، ابعاد گوناگون مقوله ورزش مغفول واقع نشود و با اجرای برنامه‌های مدون و منظم در راستای ایجاد بسترهای مناسب جهت استفاده معقول از این ابزار مطلوب، گام‌های مؤثری برداشته شود.
به‌عنوان یک شهروند لاهیجانی، روزگاری را به خاطر دارم که شهرمان در زمینه‌های مختلف ورزشی، از جمله ورزش باستانی، فوتبال، کشتی، پینگ پنگ و سایر رشته‌ها حرف‌هایی برای گفتن داشت و یقیناً این مهم حاصل مدیریت مدیران موفق و تلاش و همت ورزشکاران این دیار در آن دوران بود که متأسفانه امروزه حتی رنگ و بویی از آن‌ها نمانده است. (البته در این مقال نمی‌خواهم تلاش و کوشش ورزشکاران فعلی را نادیده انگارم که جای تقدیر دارد، بلکه سخن از امکانات و مدیریت‌هاست!)
سالن‌ها و میادین مملو از علاقه‌مندان و خیل تماشاگران مشتاق و شور و نشاط به‌یادماندنی آن‌ها مؤید این واقعیت است و نیز سابقه مدیران، مربیان، داوران و ورزشکاران موفقی همچون آقایان جلال انصاری، وثوقی، نژادقنبر، ایوب عیسی‌زاده، جاوید جهانگیری و ... که بعضاً دارای صبغه‌های ملی و بین‌المللی هم هستند و در حافظه تاریخی لاهیجان ثبت و ضبط شده‌اند، هنوز هم خاطره‌ها را می‌نوازد.
چه خوب است امروز هم دست‌اندرکاران جهت حفظ سلامت و صلابت فضای ورزشی و کسب افتخارات استانی و کشوری و هدایت نسل جوان امروزی به‌دور از هیاهوهای سیاسی و اهداف غیرورزشی به معنای واقعی ـ نه به‌صورت تبلیغاتی ـ به این مقوله بپردازند و با توجه به استعدادهای موجود در این دیار، با برنامه‌ریزی‌های منطقی و حمایت‌های مناسب از ورزش‌های همگانی و حتی حرفه‌ای، بسترها برای بازگشت ورزش لاهیجان به روزهای اوج خود را فراهم سازند که یقیناً این امر میسر نخواهد بود، مگر با یک همت همگانی و تلاش و کوشش گروهی و عزم و اراده جمعی.
مطمئناً در این صورت ورزشکاران لاهیجان با پیمودن پله‌های افتخار بار دیگر نشاط و شادابی را در این راستا در دیارمان رقم خواهند زد و بدین‌سان دریچه‌های امید به روی جوانان این سامان گشوده خواهد شد؛ انشاء الله.
نظرات بینندگان:
ورزشکار: دست‌اندرکاران چه می‌دانند؟ آیا می‌دانند روزهای اوج ورزش لاهیجان چیست؟ آیا حاج ابوالحسن نژاد قنبر، پدر ورزش نوین لاهیجان و دوست و هم‌دوره جهان پهلوان تختی، کسی که بعد از 84 سال عمر پربرکت و فعالیت خالصانه در جهت پیشرفت ورزش شهر، ورزش را ملعبه برای رسیدن به شهرت، ثروت و ... ندانست و ورزش را برای ورزش و سربلندی مردم شهرش می‌دانست، هنوز که هنوزه در میادین ورزشی، به‌خصوص ورزش پهلوانی باستانی و کشتی، سرحال و قبراق نه به‌عنوان مدیر یا مسئول، بلکه به‌عنوان ورزشکار و سرباز در وسط گود فعالیت دارد. آیا این‌ها اسوه نیستند؟ آقایون ورزشیون سیاسی، سیاسیون ورزشی به اصطلاح، خود را به خواب زده‌اید؛ وگرنه خواب نیستید! شما همه چیز را می‌دانید! می‌دانید که می‌شود با حضور ورزشکاران قدیمی، از جمله حاج ابول نژادقنبر، حاج منوچهر وثوقی، جاوید جهانگیری و ... ورزش لاهیجان به روزهای اوج خود برگردد. شماها در فکر منافع‌تان، تجلیل از پیشکسوتان تهرانی و ... باشید (مرغ همسایه غاز است). مردم درباره شماها و عملکردتان قضاوت می‌کنند. حقیقت آشکار است که جایگاهی در شهر نخواهید داشت.
علیزاده: پاسداشت زحمات پیشکسوتان در تمامی زمینه‌ها، به‌خصوص امر ورزش از اهمیت ویژه برخوردار است. برگزاری بعش مراسم نمایشی و فرمایشی و اهداء چند لوح یادبود به هیچ عنوان راهگشا نبوده و ضروری است همان‌گونه که از فنآوری روز و مدیریت بهینه در امر گسترش ورزش همگانی و تقویت ورزش قهرمانی بهره‌برداری می‌شود، از تجربیات آنانی که عمرشان را در میان دین سپری کرده‌اند و برای این آب و خاک زحمت کشیده و خون دل خورده‌اند نیز به‌درستی استفاده نمود. دوست ورزشکارمان در نظرش نوشته در دیارمان (مرغ همسایه غاز است) که باید به ایشان بگویم: نه برادر من، اصلاً و ابداً این‌گونه نیست؛ چرا که به همت مسئولان آگاه و فهیم و لایق‌مان در لاهیجان، مرغ‌های همسایه این‌جا هواپیمای بوئینگ 747 تلقی می‌شوند و دو ریال عزت و اعتبار برای ورزش شهرمان باقی نگذاشته‌اند.
حسندوست: تا زمانی که آقای ... از شورای شهر ...
شهروند: متأسفانه آقای شمس در هر موردی اظهار نظر می‌نمایند. آقای شمس! شما در مورد ورزش چه تخصصی دارید؟ خواهشمند است در مورد مسائل تخصصی هر رشته اظهار نظر نفرمایید. [...]
ورزشکار بازنشسته: متأسفانه آقای شمس به‌دلیل مسائل شخصی و کینه شخصی، نام ابراهیم مهربان که موفق‌ترین ورزشکار تاریخ این شهر بوده را حذف نموده است. دلیل این کار چیست؟ نام‌هایی که در مقاله ذکر شد، هیچ‌کدام به اندازه نامبرده عنوان جهانی ندارند. بیایید منطقی اظهار نظر نماییم.
رسول: در جواب ورزشکار بازنشسته؛ باید بداند و آگاه باشد موفق‌ترین ورزشکار تاریخ این شهر، کسانی هستند که خواسته یا ناخواسته تیشه به ریشه ورزش نزده‌اند؛ در جهت بهره‌برداری بیشتر از موقعیت خود، عوام فریبی و شعارهای توخالی نداده‌اند؛ کیسه خود را پر نکرده‌اند. شما قضاوت کنید در وجدان خود، افراد نامبرده در مقاله را با فرد ذکر شده! آقای عنوان جهانی باید بداند اگر رشدی در ورزش نموده، ماحصل از خودگذشتگی‌ها و خون دل خوردن‌های پیشکسوتانی است که همچون پروانه در راه پیشرفت ورزش، عاشقانه سوختند. نام پرچم ورزش شهرمان همچنان سرافراز باشد؛ وگرنه آقای ... عنوان جهانی معلوم نبود در چه مسیرهای دیگری عنوان جهانی کسب می‌کردند! ورزشکار بازنشسته! شما دو شغله بودید که بازنشسته شدید، یا خودتان را بازخرید کرده‌اید؟! آیا شما ارزش و جایگاه مردمی و محبوبیت را می‌دانید؟ یادتان باشد بالاترین و والاترین عنوان حقیقی جهانی و المپیکی، عنوانی است که مردم به ورزشکار محبوب خود و عملکردش می‌دهند.
علیزاده: شهروند نوشته است که چرا آقای شمس در مورد ورزش نظر می‌دهد. این دیگر از آن حرف‌هاست! یک نظر دادن شخصی هم تخصص می‌خواهد؟ مثلاً شما شاید بگویید به نظر من فردا باران می‌آید. باید اطرافیان بگویند چون کارشناس هواشناسی نیستی، حق نظر دادن هم نداری!!! ابراز عقیده و اظهار نظر ـ آن‌هم به‌طور کلی ـ حق همگانی است. این را از دیگران نگیریم.
علیزاده: جناب ورزشکار بازنشسته گفته که آقای شمس با جناب مهربان کینه دارند! سند آن را هم نیاوردن نام مهربان در مقاله ذکر کرده است. اولاً نام خیلی‌های دیگر هم نیامده، پس نتیجه باید بگیریم که آقای شمس با همه ورزشکاران الا همین دو ـ سه نفر که نام برده کینه دارد؟ (که استدلال خنده‌داری است) این‌هایی که نام برده شده‌اند تا آن‌جایی که من می‌شناسم، پیشکسوت هستند و پا به سن گذاشته که بعضی 65 و بلکه 70 سال از سن‌شان گذشته است و وضعیت‌شان با جناب مهربان قابل قیاس نیست. البته در پایان آقای بازنشسته فرموده است: "بیایید منطقی اظهار نظر نماییم." تازه داریم معنای اظهار نظر منطقی را می‌فهمیم!!!!!!!!
ورزشکار بازنشسته: متأسفانه آقا رسول معنی ورزشکار بازنشسته را نمی‌داند و رأی بالای آقای مهربان در شورا حکایت از مقبولیت نامبرده در لاهیجان دارد و آقای مهربان چه کیسه‌ای برای خود دوخته که تیشه بر ریشه ورزش زده است؟ ولی آقای علیزاده! شما یا خود نمی‌دانید یا خود را به ندانستن می‌زنید. وقتی در موردی اظهار نظر می‌شود، سعی می‌شود نزدیکترین مصداق عنوان شود و مهربان مصداق معروف‌ترین و موفق‌ترین ورزشکار شهر لاهیجان می‌باشد. البته امکان دارد شما این موضوع را قبول نداشته باشید که در این صورت باید به حافظه شما شک کرد.
رسول: با سلام. متأسفانه ورزشکار بازنشسته پیام را دریافت نکردند؛ بیشتر دقت کنید.
حسندوست: آقای مهربان زمانی از قهرمانان ورزش و افتخار لاهیجان بودند، ولی قرار نیست به سبب این افتخار با دخالت‌ها و ... تیشه به ریشه ورزش بزنند. لابد چیزی هست که نصف مردم که با جان و دل به او رأی دادند، از او گله دارند. برید از ورزش لاهیجان بپرسید!
علیزاده: حضرت آقای بازنشسته که عالم و دانا هستند، بزرگواری کنند و به مثل بنده آدم کم حافظه بلکه بی‌حافظه‌ معنای پیشکسوت و حافظه تاریخی را تفهیم کنند تا حقیر هم پی به شخصیت بی‌بدیل بین‌المللی و پیشکسوت(!) قهرمان آقای مهربان ببرم. نمی‌دانم این چه گرفتاری است بعضی‌ها تحمل کمترین نظر مخالف را ندارند و با بی‌تابی از اصل و اساس به حافظه او هم شک می‌کنند. خدا همه ما را عاقبت به خیر کند.
ورزشکار قدیمی: شعار مردمی و خودجوش مردم لاهیجان درباره ابوالحسن نژادقنبر:
هو هو مشته ابول
مشته ابول مال ماست/ ما چه غم دانیم
مشته ابول از ماست/ ما چه غم دانیم
وظیفه خود می‌دانم جهت یادآوری به آقای ورزشکار بازنشسته و آوردن مصداق جهت روشن شدن اذهان عمومی، اولین شخص ورزشی بین‌المللی لاهیجان و محبوب شهرمان، کسی جز مشته ابول نژادقنبر نبود (کسب مدرک بین‌المللی مربی‌گری کشتی جهانی و داور ممتار بین‌المللی کشتی از سوی فدراسیون جهانی FILA در دهه 40) که شهرت خودش رو در راه ترقی ورزش شهرش هزینه نمود! ورزشکار بازنشسته! تاریخ را تحریف نکنید! آیا حافظه شما ربطی به نوسان دلار دارد که در این ایام مدام درحال تغییر است؟ امیدوارم اظهار نظرهای‌تان منطقی و درست باشد، نه مربوط به نوسانات... روزگار عجیبی است در حضور بزرگان ورزش، حرف از معروف‌ترین و موفق‌ترین زده می‌شود، درحالی که این بزرگان، تنها دغدغه‌شان، ورزش است، ورزش است، ورزش؛ دیگران در فکر و سودایی غیر ورزش.
رسول: ورزشکار قدیمی درست اشاره کرد. سالن‌ها و میادین مملو از علاقه‌مندان و خیل تماشاگران مشتاق و شور و نشاط به‌یادماندنی هرگاه حق‌کشی در مسابقات استانی و کشوری در حق ورزشکاران لاهیجانی صورت می‌گرفت، فریاد استمداد تماشاگران لاهیجانی: هو هو مشته ابول/ هو هو مشته ابول در سالن‌های ورزشی شنیده می‌شد، چون می‌دانستند بر اساس منافع خود مصلحت‌اندیشی نمی‌کند، بلکه منفعت ورزش و ورزشکار ارجح‌تر بود. کجاست آن مرام‌ها، لوطی‌گری‌ها و مردم‌داری‌ها؟؟؟ ورزشکار بازنشسته یادت هست! یادش به‌خیر... امان از بی‌حافظگی!!!
رضا: ورزش لاهیجان مدیون مشتی ابوله. ورزشکاری مقبوله که پس از گذشت نیم قرن هنوز مورد احترام همگان است؛ مردی که هیچ وقت به مقام و عناوین دولتی دل نبست و خود را وقف ورزش و تعلیم و افتخار برای شهر خود گذاشت. چه روزهایی که به‌خاطر جلوگیری از حق‌کشی‌های بعضی‌ها پا بر روی بسیاری از مقام‌های دولتی و ورزشی گذاشت... هوهو مشتی ابول... به‌حق که پدر کشتی گیلانه و افتخار ورزش ایران.
رضا: به قول قدیما: ما مشته ابول داریم، ما چه غم داریم...
مجید: حالا چرا بند کردید به مشت ابول؟ کسی که در بزرگی ایشان شک نداره. حرف چیز دیگر است. برخی فکر می‌کنند چون مقام ورزشی دارند، مدیریت هم دارند که متأسفانه دارند پدر شهر را درمی‌آورند!!!
گیله مرد واقعی: مجید جان دلبندم! تو که تا الآن ورزش رو نمی‌فهمی اصلاً چیه!؟ تو که اصلاً نمی‌دونی ورزش رو با چه واوی می‌نویسند!؟ تو که اصول ورزش و مدیریت ورزشی رو نمی‌فهمی، داری بزرگای ورزش رو زیر سئوال می‌بری؟!
رسول: به این دلیل از مشته ابول پهلوان نام برده می‌شود:
1- تا ورزشکاران تازه وارد عرصه سیاست بدانند بر اساس منافع خود مصلحت‌اندیشی نکنند. ورزش را برای ورزش بخواهند، نه مقاصد سیاسی‌شان. از موقعیت ورزشی که به‌دست آوردند، سوء استفاده ننمایند. از پیشینیان خود درس بگیرند، چون تنها نیک نامی و بد نامی است که باقی می‌ماند.
2- در جواب ورزشکار بازنشسته، درخصوص مصداق آوردن موفق‌ترین ورزشکار تاریخ شهر.
3- می‌شود مشهور بود، مردمی بود، ولی مقابل هر کسی سر خم نکرد، همچون جهان پهلوان تختی.
محسن: گفته مجید را قبول دارم. مدیریت که قهرمان بودن نیست. نمی‌دانم چرا برخی به‌جای مدیریت کردن برای شهر، نمی‌رن در سالن‌ها مدیریت ورزشی نمی‌کنن؟!
گیله مرد واقعی: از مجید عذرخواهی می‌کنم؛ متوجه فرمایش‌شان نشده بودم.
بهروز: ایراد ما اینه که نمی‌تونیم همه بزرگان را در کنار هم نگه داریم؛ وگرنه هر کسی به اندازه خود برای اعتلای ورزش لاهیجان زحمت کشیده است. تا هستی ای رفیق ندانی که کیستم/ روزی سراغ بخت من آی که نیستم.
مشت ابول و امثالهم بالای سر، ولی حرف اول را ایده و فکر جوانانی نظیر میراعلم می‌زند. مهربان و ابول و ... در ورزش نوین امروز فقط پیشکسوت هستند.
خدا کنه همه ضابطه‌مند به یک منصبی رسیده باشند، نه با با رابطه‌بازی و به‌دلیل رابطه با آقای خاص.
میراعلم هم وارد بزرگان گردید!!!!!!!!!!!!!!
بهروز: بزرگان ورزش همانند آقایان نژادقنبر، وثوقی، جهانگیری و خیلی از بزرگان و افتخارآفرینان اگر تشنه مقام و چسبیدن به این و آن بودند، خیلی زودتر از آقایون تازه به منصب رسیده، صاحب مناصب دولتی می‌گردیدند، دوست عزیز! مردم خیلی از چیزها را می‌دانند و احتیاجی به تعریف از این و آن نیست.
پیشکسوت: دوستان عزیز! علم مدیریت روز دنیا می‌گوید نه امثال من پیشکسوت و نه امثال قهرمان جدید نباید مدیریت کنند. مدیریت یعنی کار بی‌حاشیه. خیلی‌ها احکام قهرمانی‌های کشوری و ... ندارند، ولی برید ببینید چه مدیریت خوب بدون حاشیه و رو به رشدی دارند؟ دوستان! مدیریت، قهرمان کشتی بودن نیست!
میراعلم بله قربان گوی مطلق مطلق مطلق آقای خاص لاهیجان!!! این‌که ایده و فکری جوانی نیست، گند زدن به ورزش و شخصیت خود اوست. ضمناً با نظر آقا بهروز کاملاً موافقم.
صبوری: نژادقنبر را دارید با پهلوان میراعلم مقایسه می‌کنید؟ جل الخالق!!!!!!!!!
حیدری: آقای صبوری! مردم خیلی از چیزها را می‌دانند و احتیاجی به تعریف از این و آن نیست. جل الخالق را باید به امثال تو غیرورزشی‌ها گفت که میراعلم وارد پهلوانان شهر شده! می‌دانی معنی و لقب پهلوانی را به چه کسی می‌دهند و چگونه کسب می‌شود؟ (بابا خود میراعلم باور نداره!!! شاید هم راضی به این حرف نیست. میراعلم که شاگرد شاگرد پهلوان نژادقنبره، از خودش و بابای زحمتکشش می‌تونی بپرسی) صبوری دلبند اعلم! اگه نمی‌دانی، اول تحقیق کن و بعد تفکر و اظهار نظر! بعدش آقای صبوری؛ موضوع ورزش است، نه مقایسه کردن! لطفاً بفهمید و روو هوا اظهار نظر نفرمایید! ضمناً از سایت لاهیگ تقاضا دارم جهت حرمت پهلوان شهر، هر اظهار نظر بی‌خودی و مقایسه واهی را ذکر نکند، چون امثال پهلوان نژادقنبر اصلاً نیازی به تعریف ندارند و ادعایی هم ندارند. مشک آن است...
صبوری: حیدری جان! میراعلم ورزشکار نبود؟ قهرمان ایران نبود؟ آیا کشتی‌گیران سرشناسی مثل سوریان و امید نوروزی را نبرد؟ اگر نمی‌دانی، برو تحقیق کن، اطلاعاتت کمی زیاد شه. آقای مشت ابول و جلال انصاری بزرگ ورزش هستند، اما میراعلم هم جزء پهلوانان و تحصیل‌کرده‌های ورزش است. کمی واقع‌بین باش!
صبوری: شاگرد بودن چه ربطی به قهرمان بودن داره، آقای حیدری؟ بله، میراعلم مدتی زیر نظر نژادقنبر هم کار می‌کرد. بالاخره آدم مقدمات را باید جایی شروع کنه؛ ولی اعتبار میراعلم و قهرمانی‌های ایشان و تحصیلات ایشان کجا، نژادقنبر کجا؟!
مجید: آقای میراعلم لیاقت مدیرکلی دارند.
اقای شمس که در مورد ورزش لاهیجان نظر میدی! میشه سئوال کنم خودت تا حالا برای ورزش چی‌کار کردی؛ توی شورا هم که بودی؟؟؟
سینا: یعنی آقای [...] که بدون حتی یک ساعت حضور در اداره [...] ماهانه یک میلیون و پانصد هزار تومان از بیت‌المال این اداره دریافت می‌کنه... یعنی در این دو سال نزدیک چهل میلیون پول مفت گرفته... پاداش‌های 18 میلیونی هم که از [...] می‌گیره، شده دلسوز ورزش لاهیجان؟؟؟!!!
نام:
ايميل:
* نظر:
طراحی و تولید: "ایران سامانه"