كدخبر: ۷۴۲۰
تاريخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۳۹۳ - ۰۹:۱۲
ارسال به دوستان
نسخه چاپيضیافت گیلانی‌ها در تالار وحدت
در این کنسرت موسیقایی که با استقبال تماشاگران و علاقه‌مندان موسیقی نواحی برگزار شد، ناصر وحدتی و گروه "گیل و آمارد" در دو بخش، قطعه‌ها، ترانه و آوازهای محلی منطقه گیلان را اجرا کردند.
گروه موسیقی "گیل و آمارد" به سرپرستی و خوانندگی ناصر وحدتی سه‌شنبه و چهارشنبه 28 و 29 مرداد ماه در تالار وحدت میزبان علاقه‌مندان به موسیقی منطقه گیلان بود.
به گزارش خبرگزاری مهر، در این کنسرت موسیقایی که با استقبال تماشاگران و علاقه‌مندان موسیقی نواحی برگزار شد، ناصر وحدتی و گروه "گیل و آمارد" در دو بخش، قطعه‌ها، ترانه و آوازهای محلی منطقه گیلان را اجرا کردند.
در بخش اول، 11 قطعه ترانه و آواز که همراه همه سازها تنظیم شده بود، بر اساس ملودی‌های عزیز خوشحال ـ اسطوره سورنا نوازی گیلان ـ با عنوان "رقاصی مقام" اجرا شد که شامل درآمد قاسم آبادی، نرگس بانو، بلند بالا، زرنگیس، ل له ی، تی راره رانان، رعنا، لاکودانه، اهه بوگو، باغ محتشم و درازه تومون بود.
خاستگاه ترانه اول سیگارود، ترانه دوم رشت و بقیه آوازها و ترانه‌ها بر اساس خاستگاه موسیقی نواحی منطقه دیلمان و اشکور به علاقه‌مندان موسیقی ارائه شد. در همین بخش اول و در آواز ردیف ششم، راوی دختری بود که نامزدش به سربازی می‌رود و او ناله می‌زند که: "دیلمان و اسپیلی بی تو تاسیان شده است و من در امامزاده‌ها نذر کرده‌ام تا زودتر و سالم به دیلمان برگردی."
در بخش دوم کنسرت نیز تمام آوازها و ترانه‌ها از شادمانه‌های جلگه گیلان به هنگام کار در شالیزار و موسیقی زنان گیلان به علاقه‌مندان ارائه شد که در این بخش، استفاده از سازهای کوبه‌ای نمود بیشتری داشت و شامل ترانه‌های کورد لاکو، رعنا 2، دختر غزل باش، لیلی لیلی، بهار گند واش، زن خنه هنر بداره، آپلا می تی، دیلمان بخش میاره، ای یار یاری، نازم لی، صبورای، آبجی گولی، ماسیمای، کونوس کلی، زنگیه، ای خون باجیه، کفتره کفتره، سوپو له ی و اها بوگو (بیز) بود.
"برای راه تو نان درست کرده‌ام" ترانه برگرفته از موسیقی کردهای شمال کشور، "کرد لاکو" ترانه‌ای برگرفته از لرهای منطقه لوشان، "لیلی لیلی" و چند ترانه جدید دیگر نیز از جمله قطعاتی هستند که در کنار ترانه‌های همیشگی گروه، برای علاقه‌مندان موسیقی نواحی اجرا شدند.
ناصر وحدتی طی توضیحاتی که در بروشور کنسرت منتشر کرد، اعلام کرده است: همه مصائب سال‌های ارباب و رعیتی، اعم از ظلم ارباب، قحطی، خشکسالی، مرگ و میر در اثر بدیهی‌ترین بیماری‌ها بر موسیقی فولکلور گیلان آوار شده است و مردمان آن ایام حق دارند در آوازهای‌شان بگویند که معترض هستم سربلندم، سرم بالاست، مغرورم، حق با من است و آن‌گاه که به پایکوبی می‌ایستم، مسرورترین آدم دنیا هستم. تا مرگ را به سخره بگیرم و زندگی را ستایش کنم. مدام انتظار کشیده‌ام؛ انتظار روزی که بیاید و من نگران نباشم و در اثر بدیهی‌ترین بیماری‌ها از پای درنیایم و در نهایت آزاد و راحت زندگی کنم.
این‌ها مفاهیمی هستند که با شنیدن موسیقی فولکلور گیلان که همان موسیقی راستین گیلان است، به شنونده دست می‌دهد؛ به‌ویژه این‌که زبان ترانه‌ها و آوازها نیز برای او قابل درک باشد. این آوازها و ترانه‌ها، شاعر و ترانه‌سرای شناخته‌شده‌ای ندارند، بلکه سینه به سینه از دوران‌های خاکستر شده تاریخ گیلان به ما ارث رسیده است. البته از سال 1335 که رادیو گیلان شروع به کار کرد و به‌ویژه در سال 1341 که اصلاحات ارضی فرآیند اقتصادی دیگری را فراهم آورد، موسیقی فولکلور خلق نشد و به تاریخ پیوست. هر آن‌چه هم بعدها در شالیزارها هنگام کار و یا زنان هنگام خوابانیدن کودکان‌شان روی گهواره خواندند یا می‌خوانند، همان‌هایی هستند که پیش‌تر توسط شاعران گمنام ساخته شده‌اند و خوانده شده بود.
مصطفی منجزی (نی‌لبک)، مهریار غضنفری (کمانچه ـ کوبه‌ای)، سعید پورمحمد (تار ـ کوبه‌ای)، بنیامین چاره‌جو (کوبه‌ای)، آرش نیکخواه (نقاره)، نیما برزگر (تار ـ کوبه‌ای)، اکرم فغان‌زاده (همخوان ـ کوبه‌ای)، سیده رؤیا نوری ضیابری (همخوان ـ کوبه‌ای)، مهتاب حقیقی (همخوان ـ کوبه‌ای) و فاطمه یونسی (همخوان ـ کوبه‌ای) گروه اجرایی کنسرت "گیل و آمارد" را تشکیل می‌دادند.
به گزارش خبرگزاری مهر، در این کنسرت موسیقایی که با استقبال تماشاگران و علاقه‌مندان موسیقی نواحی برگزار شد، ناصر وحدتی و گروه "گیل و آمارد" در دو بخش، قطعه‌ها، ترانه و آوازهای محلی منطقه گیلان را اجرا کردند.
در بخش اول، 11 قطعه ترانه و آواز که همراه همه سازها تنظیم شده بود، بر اساس ملودی‌های عزیز خوشحال ـ اسطوره سورنا نوازی گیلان ـ با عنوان "رقاصی مقام" اجرا شد که شامل درآمد قاسم آبادی، نرگس بانو، بلند بالا، زرنگیس، ل له ی، تی راره رانان، رعنا، لاکودانه، اهه بوگو، باغ محتشم و درازه تومون بود.
خاستگاه ترانه اول سیگارود، ترانه دوم رشت و بقیه آوازها و ترانه‌ها بر اساس خاستگاه موسیقی نواحی منطقه دیلمان و اشکور به علاقه‌مندان موسیقی ارائه شد. در همین بخش اول و در آواز ردیف ششم، راوی دختری بود که نامزدش به سربازی می‌رود و او ناله می‌زند که: "دیلمان و اسپیلی بی تو تاسیان شده است و من در امامزاده‌ها نذر کرده‌ام تا زودتر و سالم به دیلمان برگردی."
در بخش دوم کنسرت نیز تمام آوازها و ترانه‌ها از شادمانه‌های جلگه گیلان به هنگام کار در شالیزار و موسیقی زنان گیلان به علاقه‌مندان ارائه شد که در این بخش، استفاده از سازهای کوبه‌ای نمود بیشتری داشت و شامل ترانه‌های کورد لاکو، رعنا 2، دختر غزل باش، لیلی لیلی، بهار گند واش، زن خنه هنر بداره، آپلا می تی، دیلمان بخش میاره، ای یار یاری، نازم لی، صبورای، آبجی گولی، ماسیمای، کونوس کلی، زنگیه، ای خون باجیه، کفتره کفتره، سوپو له ی و اها بوگو (بیز) بود.
"برای راه تو نان درست کرده‌ام" ترانه برگرفته از موسیقی کردهای شمال کشور، "کرد لاکو" ترانه‌ای برگرفته از لرهای منطقه لوشان، "لیلی لیلی" و چند ترانه جدید دیگر نیز از جمله قطعاتی هستند که در کنار ترانه‌های همیشگی گروه، برای علاقه‌مندان موسیقی نواحی اجرا شدند.
ناصر وحدتی طی توضیحاتی که در بروشور کنسرت منتشر کرد، اعلام کرده است: همه مصائب سال‌های ارباب و رعیتی، اعم از ظلم ارباب، قحطی، خشکسالی، مرگ و میر در اثر بدیهی‌ترین بیماری‌ها بر موسیقی فولکلور گیلان آوار شده است و مردمان آن ایام حق دارند در آوازهای‌شان بگویند که معترض هستم سربلندم، سرم بالاست، مغرورم، حق با من است و آن‌گاه که به پایکوبی می‌ایستم، مسرورترین آدم دنیا هستم. تا مرگ را به سخره بگیرم و زندگی را ستایش کنم. مدام انتظار کشیده‌ام؛ انتظار روزی که بیاید و من نگران نباشم و در اثر بدیهی‌ترین بیماری‌ها از پای درنیایم و در نهایت آزاد و راحت زندگی کنم.
این‌ها مفاهیمی هستند که با شنیدن موسیقی فولکلور گیلان که همان موسیقی راستین گیلان است، به شنونده دست می‌دهد؛ به‌ویژه این‌که زبان ترانه‌ها و آوازها نیز برای او قابل درک باشد. این آوازها و ترانه‌ها، شاعر و ترانه‌سرای شناخته‌شده‌ای ندارند، بلکه سینه به سینه از دوران‌های خاکستر شده تاریخ گیلان به ما ارث رسیده است. البته از سال 1335 که رادیو گیلان شروع به کار کرد و به‌ویژه در سال 1341 که اصلاحات ارضی فرآیند اقتصادی دیگری را فراهم آورد، موسیقی فولکلور خلق نشد و به تاریخ پیوست. هر آن‌چه هم بعدها در شالیزارها هنگام کار و یا زنان هنگام خوابانیدن کودکان‌شان روی گهواره خواندند یا می‌خوانند، همان‌هایی هستند که پیش‌تر توسط شاعران گمنام ساخته شده‌اند و خوانده شده بود.
مصطفی منجزی (نی‌لبک)، مهریار غضنفری (کمانچه ـ کوبه‌ای)، سعید پورمحمد (تار ـ کوبه‌ای)، بنیامین چاره‌جو (کوبه‌ای)، آرش نیکخواه (نقاره)، نیما برزگر (تار ـ کوبه‌ای)، اکرم فغان‌زاده (همخوان ـ کوبه‌ای)، سیده رؤیا نوری ضیابری (همخوان ـ کوبه‌ای)، مهتاب حقیقی (همخوان ـ کوبه‌ای) و فاطمه یونسی (همخوان ـ کوبه‌ای) گروه اجرایی کنسرت "گیل و آمارد" را تشکیل می‌دادند.