- تنها وظیفه ما، آسفالت و صدور پروانه نیست؛ ایجاد نشاط و شادابی در شهر، وظیفه ماست!
- مردم لاهیجان از کنسرتهای موسیقی اظهار رضایت میکنند!
- ما تصمیم داریم جشنواره تئاتر امسال را با قدرت برگزار کنیم!
- جشنواره تئاتر خیابانی یک پروژه بزرگ عمرانی است!
- هدف ما، نمایش هنر و حقوق شهروندی است!
- و ...
اینها تنها نمونهای است از شعارها و ادعاهایی که چند روزی است فضای سایتهای بومی را پر کرده و انگار که شورا و شهرداری لاهیجان در حوزه وظایف خود و انجام تکالیف محوله، دیگر هیچ مشکلی ندارند و تمام هم و غم آنها شده برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی؛ آنهم با هزینههای میلیونی و حاشیههای آنچنانی!
اینکه "تئاتر" هنری است ارزشمند که اگر بهدرستی به آن پرداخته شود و در چارچوب اصول و ارزشها ارائه گردد، میتواند تأثیرات مثبتی در فرهنگ جوامع داشته باشد، هیچ شکی در آن نیست و بر مسئولین ذیربط فرض است از چنین هنری به انحاء مختلف حمایت نموده و بسترها را برای رشد آن فراهم سازند.
همانگونه که شهروندان عزیز لاهیجانی مستحضرند، چند سالی است که در شهرمان جشنواره تئاتر خیابانی برگزار میشود و آنگونه که در رسانهها آمده، قرار است پنجمین دوره آن در شهریور ماه امسال ارائه گردد و از هماکنون فراخوان آن انجام و شرایط شرکت در آن اعلام گردیده و طبق روال معمول، اهداف و عناوینی برای اقدام مذکور، درنظر گرفته شده است. اما آنچه باید دستاندرکاران، خصوصاً شهرداری و شورا پاسخگوی آن باشند، این است که:
اولاً اجرای چهار دوره گذشته تئاتر خیابانی چه نتایجی برای شهرمان داشته است؟
ثانیاً بار مالی اجرای آنها چقدر بوده است؟
ثالثاً اقدام مذکور در حوزه مسائل شهری دارای چه اولویتی میباشد؟
در فراخوان پنجمین جشنواره تئاتر خیابانی شهروند، عناوینی همچون: ارتقاء سطح فرهنگ اصیل اسلامی ـ ایرانی و توجه به فرهنگ ایثار و شهادت، فراهم نمودن بسترهای مناسب فرهنگی برای بهبود زندگی شهری و حفظ و پاسداشت ریشههای فرهنگی جامعه و راهکارهای توجه به آن در زندگی مدرن و ... بهعنوان اهداف جشنواره و موضوعاتی چون: شهروند و فرهنگ اسلامی ـ ایرانی و ایثار و شهادت(!)، شهروند و اقتصاد و فرهنگ، شهروند و امر به معروف و نهی از منکر(!)، شهروند و سالمندان، شهروند و عوارض محلی، شهروند، ترافیک و توسعه فرهنگ شهرنشینی و شهروند و آسیبهای اجتماعی و ... بهعنوان سرفصلهایی برای سوژه تئاترها ذکر شده است که بسیار پرطمطراق و جاذب بهنظر میرسد؛ اما تجربه چند دوره گذشته به هیچ وجه مؤید تحقق آنها نبوده و گذشته از حاشیههای مسألهدار آن، بسیاری از تئاترهای ارائه شده با مضامین مذکور فاصله معناداری داشته و هیچگاه اهداف تعریف شده را برآورده نساختهاند و بهنظر میرسد استفاده از عناوینی همچون "ایثار و شهادت" و "فرهنگ اصیل اسلامی ـ ایرانی" از سوی دستاندرکاران، صرفاً جهت تضمین و تطهیر عملکرد خود بوده و این مهم را بسیاری از صاحبنظران و منتقدان منصف این عرصه نمایان ساختهاند.
حقاً شایسته نیست که مجموعه اعضای شورای شهر خود را اسیر زد و بندهای داخلی تشکیلات قرار داده و به صرف همراهی با نظر یک فرد با علقههای شخصی (آنهم بهصورت آماتور)، از پاسخگویی شفاف و مستدل به شهروندان اجتناب نمایند؛ چرا که این از همان دست رفتارهایی است که اندک اعتبار باقیمانده شورا را (متعاقب انتخابات آنچنانی) بر باد داده و دیوار بیاعتمادی بین مردم و شورا را بلندتر میسازد.
آقایان شورا خود بهتر از هرکس میدانند که در شهرمان لاهیجان بسیاری از کارهای بر زمین مانده وجود دارد که باید قبل از هر چیز به آنها پرداخته شود و عقلاً و منطقاً جایز نیست که پولهای مردمی بهصورت دهها میلیونی و امکانات شهری و نیروهای اداری و خدمات شهرداری، چندین سال متوالی، برای جشنوارهای هزینه شود که هیچ دستاوردی برای شهر نداشته و تنها بستری شده برای خودنمایی و استفاده تبلیغاتی، که در این باب سخنهای ناگفته بسیار است که در فرصت مناسب به آن پرداخته خواهد شد.
و اما کلام آخر اینکه آیا بهتر نیست برای ایجاد نشاط و شادی در جامعه، حضرات، حقوق شهروندان را نه در نمایشها، بلکه در عملکردها لحاظ نمایند؟ و با ارائه و انجام پروژههای عمرانی کارآمد و مورد نیاز شهر، مردم را از خود راضی سازند، نه با صرف بودجههای عمرانی در قالب تئاتر خیابانی با شعارهای توخالی!؟
• رئیس مجمع بسیج و عضو ادوار دوم و سوم شورای اسلامی شهر لاهیجان