كدخبر: ۶۳۶۰
تاريخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۳۹۲ - ۲۳:۳۳
ارسال به دوستان
نسخه چاپيطلوع صبح دولت تدبیر و امید
جابر زمانی جلیسه
خورشید می زمشرق ساغر طلوع کرد
گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن
در سال "حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی" مشارکت کم‌نظیر ملت سلحشور و همیشه در صحنه ایران در 24 خرداد 1392 برگی از تاریخ را ورق زد که صدای آن تا به افلاک کشیده شد و مردی کارآزموده و دانشمند (به فرمایش مقام معظم رهبری) جناب حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی سکان‌دار منصب قوه مجریه شد و بار دیگر امید را در دل‌ها زنده کرد، به‌طوری که عزم‌ها در جهت اعتلای هرچه بیشتر میهن عزیزمان جزم گردید و خورشید "تدبیر و امید" طلوع کرد (باشد که صبح دولتش بدمد...) و کشتی اعتدال و امید از طوفان ناامیدی به ساحل آرامش و امیدواری رهسپار گشت.
حضور پرشور و شعف این مردم قدرشناس، همه میهن‌پرستان و دلسوزان نظام را جهت نیل به اهداف بلند و رسیدن به قله‌های پیشرفت و ترقی مصمم و امیدوار ساخت. امروز کشور ما تحت فشار مجامع به‌اصطلاح بین‌المللی قرار دارد و با تحریم‌های ظالمانه، زندگی و معیشت این مردم نجیب را نشانه رفته‌اند و آن‌ها را در تنگنای اقتصادی قرار داده‌اند و از سوی دیگر، به‌کار گرفتن افرادی با قلت تجربه و نداشتن تخصص لازم در مناصب مهم و کلیدی ـ خصوصاً در مذاکرات بین‌المللی ـ بر سنگینی این مشکلات افزوده است.
حال که به‌حق "حماسه سیاسی" به نحو احسن شکل گرفته است، باید به سمت خلق "حماسه اقتصادی" کمر همت بست و از همه صاحب‌نظران و متفکران و نخبگان و تک‌تک دلسوزان نظام جهت توسعه و تعالی نظام جمهوری اسلامی ایران که اغلب آن‌ها به کنج عزلت سوق داده شده‌اند، جهت رتق و فتق اهم این مسائل و گشایش فصل جدیدی، بهره گرفت.
اهالی سیاست و اقتصاد بر این عقیده و باور هستند که جهت نیل به اهداف و مقاصد بلند مسیر توسعه و تعالی، عزت و سربلندی و دفاع از منافع ملی یک کشور، باید در بدایت امر، مدیریت داخلی را از مسائل "وهم‌انگیز" به‌سوی تدبیر، اعتدال و عقلانیت سوق داد و وحدت و انسجام داخلی را تقویت کرد. فضای اختلاف و تنش در قوا، پاشنه آشیلی محسوب می‌شود که ضربه‌پذیر بودن آن بدیهی است. قوه مجریه در کشور به مثابه بخش مهمی از یک خودرو است که جهت حرکت، با قرار گرفتن در کنار بخش‌های دیگر، مسیر خود را می‌تواند ادامه دهد، نه این‌که خود را محل تنش و سیبل مسائل حاشیه‌ای قرار دهد و مجال رشد و ترقی از آن سلب شود؛ بلکه مدیریت بر پایه تدبیر، تعقل و تعامل و همفکری با قوای دیگر و فارغ از هرگونه گرایش سیاسی و صداقت در گفتار و کردار، زمینه‌ساز دولتی کارآمد ـ هم از لحاظ سیاسی، اقتصادی و فرهنگی (فرهنگ در گفتار و رفتار ...) ـ می‌شود و این انسجام باید به گونه‌ای باشد که در چانه‌زنی‌های سیاسی خارجی، جای پای محکمی داشته باشیم، چرا که یک مقام مسئول و مذاکره‌کننده در جهان زمانی می‌تواند از منافع و عزت ملی خود دفاع کند و به اصطلاح "حرف اول و آخر" را خودش بزند که پشتش به مردم و اتحاد ملی گرم باشد.
به هر روی، ما در صورتی می‌توانیم در مواجهه با دشمنان (که دست و پا بسته نیستند و از هیچ حیله و تزویری که توان به‌کارگیری آن را داشته باشند، دریغ نمی‌کنند) موفق باشیم که انسجام داخلی، مسائل اقتصادی و فرهنگی خود را بیش از پیش تقویت کنیم و این در صورتی است که مکتب و فرهنگ ما از حیله و تزویر مبراست. بر همگان آشکار است که ملت ما از تهدید و تحریم هراسی ندارد و به فرموده امام خمینی(ره) ـ معمار کبیر انقلاب اسلامی ـ "ما فرزندان محرم و رمضان هستیم" و باید در مقابل کید دشمنان، عقل و تدبیر را به‌کار بست. آن‌چه از احادیث معتبر و بزرگان دین‌مان آموخته‌ایم این است که یک مؤمن واقعی باید "کیس"، یعنی زیرک و باهوش باشد، نه این‌که بی‌محابا و نسنجیده در مقابل دشمنان قسم‌خورده ما قرار گیرد. آن‌ها از هر راهی که بتوانند به این نظام مقدس ضربه می‌زنند و ما نباید به آن‌ها مجال و فرصت بدهیم.
به عبارت ساده‌تر، در رینگ بوکس، ابتدا باید ضربات حریف را به نحوی دفع کرد و سپس به‌سوی آن ضربه زد. اگر ما نتوانیم ضربات حریف را دفع کنیم، مجال آن را نخواهیم یافت که به او ضربه وارد کنیم و یا حتی به مسابقه ادامه دهیم، بلکه بعضی اوقات، حملات بی‌محابا ممکن است نقاط ضعف دیگری را پدید آورد.
هرچند سیاست‌مان بعد از این‌همه مجاهدت و ایستادگی و کسب تجارب ارزنده پس از انقلاب، این پتانسیل را دارد که سیاست طلبکارانه و تهاجمی را درپیش گیریم، ولی آن نیز باید در سایه حکمت و تدبیر باشد. حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی ـ این حقوقدان وارسته حاذق ـ طی سخنانی در روز تحلیف خطاب به غربی‌ها، به این مهم اشاره کرد که: "با ملت ایران نمی‌توان با زبان تهدید و تحریم صحبت کرد، بلکه باید با زبان تکریم با ما سخن بگویند." در ادبیات حقوق سیاسی، "تکریم" به معنای امتیاز برابر و حقوق یکسان است، یعنی در شرایط "برد ـ برد" باید گفت‌وگو کرد. دشمنان ما به اصطلاح خودشان با سیاست "چماق و هویج" به مثابه گذشته کاری نمی‌توانند پیش ببرند و راهی جز تن دادن به منطق و عقلانیت ندارند.
رئیس جمهور منتخب با معرفی بی‌درنگ وزیران پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی، از طرفی با کمترین هدررفت زمان و از طرف دیگر به‌زعم نگارنده، جلوگیری از چانه‌زنی‌های سیاسی بیهوده و فارغ از مسائل جناحی، این نوید را می‌دهد که دولت "تدبیر و امید" عزم خود را جزم کرده تا بدون اتلاف وقت، مشکلات کشور را در سریع‌ترین زمان ممکن مرتفع کند.
پیشنهاداتی از سوی برخی از سیاسیون ـ که بر این باورند که باید از نیروهای جوان‌تری در کابینه استفاده شود ـ شنیده می‌شود، اما رئیس جمهور منتخب به گونه‌ای در عمل این نکته را یادآور شدند که افراد معرفی‌شده و امثال آنان، ذخائر انقلاب‌اند و ما هم‌اکنون در دهه چهارم انقلاب، مجال آن را نداریم ـ خصوصاً در پست‌های کلیدی و حساس ـ که از افراد کم‌تجربه و ناآزموده استفاده کنیم. امید آن می‌رود که با همین سرعت و جدیت، همگام با حل مسائل داخلی ـ خصوصاً مشکلات و تنگناهای اقتصادی ـ به گونه‌ای برنامه‌ریزی و تدبیر شود که مجال هدررفت زمان را به طرف‌های خارجی ندهیم.
انشاءا... به حول و قوه الهی و در لوای حمایت‌های مقام معظم رهبری که چارچوب‌ها و خطوط قرمز نظام را ایشان تعیین می‌کنند، دولت یازدهم ـ دولت تدبیر و امید ـ با استفاده از منویات حضرتش و به‌کارگیری نیروهای متعهد و کارآزموده و استفاده از ظرفیت کارشناسان مجرب و همچنین تقویت مسائل داخلی، ایران اسلامی را همچون گذشته و با سرعتی افزون‌تر به‌سوی اعتلاء و قله عزت و سربلندی پیش ببرد، تا هیچ‌گاه بر چهره مردم این سامان غبار یأس و ناامیدی ننشیند.
ای ایران:
شاد باش نه یک روز، هزار سال
بگذار آواز شاد بودنت چنان در جهان بپیچد
که روسیاه شوند
آنان که بر سر غمگین کردنت، شرط بسته‌اند...
گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن
در سال "حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی" مشارکت کم‌نظیر ملت سلحشور و همیشه در صحنه ایران در 24 خرداد 1392 برگی از تاریخ را ورق زد که صدای آن تا به افلاک کشیده شد و مردی کارآزموده و دانشمند (به فرمایش مقام معظم رهبری) جناب حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی سکان‌دار منصب قوه مجریه شد و بار دیگر امید را در دل‌ها زنده کرد، به‌طوری که عزم‌ها در جهت اعتلای هرچه بیشتر میهن عزیزمان جزم گردید و خورشید "تدبیر و امید" طلوع کرد (باشد که صبح دولتش بدمد...) و کشتی اعتدال و امید از طوفان ناامیدی به ساحل آرامش و امیدواری رهسپار گشت.
حضور پرشور و شعف این مردم قدرشناس، همه میهن‌پرستان و دلسوزان نظام را جهت نیل به اهداف بلند و رسیدن به قله‌های پیشرفت و ترقی مصمم و امیدوار ساخت. امروز کشور ما تحت فشار مجامع به‌اصطلاح بین‌المللی قرار دارد و با تحریم‌های ظالمانه، زندگی و معیشت این مردم نجیب را نشانه رفته‌اند و آن‌ها را در تنگنای اقتصادی قرار داده‌اند و از سوی دیگر، به‌کار گرفتن افرادی با قلت تجربه و نداشتن تخصص لازم در مناصب مهم و کلیدی ـ خصوصاً در مذاکرات بین‌المللی ـ بر سنگینی این مشکلات افزوده است.
حال که به‌حق "حماسه سیاسی" به نحو احسن شکل گرفته است، باید به سمت خلق "حماسه اقتصادی" کمر همت بست و از همه صاحب‌نظران و متفکران و نخبگان و تک‌تک دلسوزان نظام جهت توسعه و تعالی نظام جمهوری اسلامی ایران که اغلب آن‌ها به کنج عزلت سوق داده شده‌اند، جهت رتق و فتق اهم این مسائل و گشایش فصل جدیدی، بهره گرفت.
اهالی سیاست و اقتصاد بر این عقیده و باور هستند که جهت نیل به اهداف و مقاصد بلند مسیر توسعه و تعالی، عزت و سربلندی و دفاع از منافع ملی یک کشور، باید در بدایت امر، مدیریت داخلی را از مسائل "وهم‌انگیز" به‌سوی تدبیر، اعتدال و عقلانیت سوق داد و وحدت و انسجام داخلی را تقویت کرد. فضای اختلاف و تنش در قوا، پاشنه آشیلی محسوب می‌شود که ضربه‌پذیر بودن آن بدیهی است. قوه مجریه در کشور به مثابه بخش مهمی از یک خودرو است که جهت حرکت، با قرار گرفتن در کنار بخش‌های دیگر، مسیر خود را می‌تواند ادامه دهد، نه این‌که خود را محل تنش و سیبل مسائل حاشیه‌ای قرار دهد و مجال رشد و ترقی از آن سلب شود؛ بلکه مدیریت بر پایه تدبیر، تعقل و تعامل و همفکری با قوای دیگر و فارغ از هرگونه گرایش سیاسی و صداقت در گفتار و کردار، زمینه‌ساز دولتی کارآمد ـ هم از لحاظ سیاسی، اقتصادی و فرهنگی (فرهنگ در گفتار و رفتار ...) ـ می‌شود و این انسجام باید به گونه‌ای باشد که در چانه‌زنی‌های سیاسی خارجی، جای پای محکمی داشته باشیم، چرا که یک مقام مسئول و مذاکره‌کننده در جهان زمانی می‌تواند از منافع و عزت ملی خود دفاع کند و به اصطلاح "حرف اول و آخر" را خودش بزند که پشتش به مردم و اتحاد ملی گرم باشد.
به هر روی، ما در صورتی می‌توانیم در مواجهه با دشمنان (که دست و پا بسته نیستند و از هیچ حیله و تزویری که توان به‌کارگیری آن را داشته باشند، دریغ نمی‌کنند) موفق باشیم که انسجام داخلی، مسائل اقتصادی و فرهنگی خود را بیش از پیش تقویت کنیم و این در صورتی است که مکتب و فرهنگ ما از حیله و تزویر مبراست. بر همگان آشکار است که ملت ما از تهدید و تحریم هراسی ندارد و به فرموده امام خمینی(ره) ـ معمار کبیر انقلاب اسلامی ـ "ما فرزندان محرم و رمضان هستیم" و باید در مقابل کید دشمنان، عقل و تدبیر را به‌کار بست. آن‌چه از احادیث معتبر و بزرگان دین‌مان آموخته‌ایم این است که یک مؤمن واقعی باید "کیس"، یعنی زیرک و باهوش باشد، نه این‌که بی‌محابا و نسنجیده در مقابل دشمنان قسم‌خورده ما قرار گیرد. آن‌ها از هر راهی که بتوانند به این نظام مقدس ضربه می‌زنند و ما نباید به آن‌ها مجال و فرصت بدهیم.
به عبارت ساده‌تر، در رینگ بوکس، ابتدا باید ضربات حریف را به نحوی دفع کرد و سپس به‌سوی آن ضربه زد. اگر ما نتوانیم ضربات حریف را دفع کنیم، مجال آن را نخواهیم یافت که به او ضربه وارد کنیم و یا حتی به مسابقه ادامه دهیم، بلکه بعضی اوقات، حملات بی‌محابا ممکن است نقاط ضعف دیگری را پدید آورد.
هرچند سیاست‌مان بعد از این‌همه مجاهدت و ایستادگی و کسب تجارب ارزنده پس از انقلاب، این پتانسیل را دارد که سیاست طلبکارانه و تهاجمی را درپیش گیریم، ولی آن نیز باید در سایه حکمت و تدبیر باشد. حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی ـ این حقوقدان وارسته حاذق ـ طی سخنانی در روز تحلیف خطاب به غربی‌ها، به این مهم اشاره کرد که: "با ملت ایران نمی‌توان با زبان تهدید و تحریم صحبت کرد، بلکه باید با زبان تکریم با ما سخن بگویند." در ادبیات حقوق سیاسی، "تکریم" به معنای امتیاز برابر و حقوق یکسان است، یعنی در شرایط "برد ـ برد" باید گفت‌وگو کرد. دشمنان ما به اصطلاح خودشان با سیاست "چماق و هویج" به مثابه گذشته کاری نمی‌توانند پیش ببرند و راهی جز تن دادن به منطق و عقلانیت ندارند.
رئیس جمهور منتخب با معرفی بی‌درنگ وزیران پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی، از طرفی با کمترین هدررفت زمان و از طرف دیگر به‌زعم نگارنده، جلوگیری از چانه‌زنی‌های سیاسی بیهوده و فارغ از مسائل جناحی، این نوید را می‌دهد که دولت "تدبیر و امید" عزم خود را جزم کرده تا بدون اتلاف وقت، مشکلات کشور را در سریع‌ترین زمان ممکن مرتفع کند.
پیشنهاداتی از سوی برخی از سیاسیون ـ که بر این باورند که باید از نیروهای جوان‌تری در کابینه استفاده شود ـ شنیده می‌شود، اما رئیس جمهور منتخب به گونه‌ای در عمل این نکته را یادآور شدند که افراد معرفی‌شده و امثال آنان، ذخائر انقلاب‌اند و ما هم‌اکنون در دهه چهارم انقلاب، مجال آن را نداریم ـ خصوصاً در پست‌های کلیدی و حساس ـ که از افراد کم‌تجربه و ناآزموده استفاده کنیم. امید آن می‌رود که با همین سرعت و جدیت، همگام با حل مسائل داخلی ـ خصوصاً مشکلات و تنگناهای اقتصادی ـ به گونه‌ای برنامه‌ریزی و تدبیر شود که مجال هدررفت زمان را به طرف‌های خارجی ندهیم.
انشاءا... به حول و قوه الهی و در لوای حمایت‌های مقام معظم رهبری که چارچوب‌ها و خطوط قرمز نظام را ایشان تعیین می‌کنند، دولت یازدهم ـ دولت تدبیر و امید ـ با استفاده از منویات حضرتش و به‌کارگیری نیروهای متعهد و کارآزموده و استفاده از ظرفیت کارشناسان مجرب و همچنین تقویت مسائل داخلی، ایران اسلامی را همچون گذشته و با سرعتی افزون‌تر به‌سوی اعتلاء و قله عزت و سربلندی پیش ببرد، تا هیچ‌گاه بر چهره مردم این سامان غبار یأس و ناامیدی ننشیند.
ای ایران:
شاد باش نه یک روز، هزار سال
بگذار آواز شاد بودنت چنان در جهان بپیچد
که روسیاه شوند
آنان که بر سر غمگین کردنت، شرط بسته‌اند...
• مسئول ستاد حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی در بخش دیلمان
نظرات بینندگان:
نجاتی (از پیرکوه): امیدوارم که در دولت تدبیر و امید این منطقه محروم دیلمان به حق خود برسد. سال‌هاست که مردم دیلمان و پیرکوه منتظر فردی چون دکتر روحانی بودند که بتواند نیازهای ضروری هر شهری را برطرف کند. دیلمان امروز در گیلان مظلوم‌ترین شهر است.صادقی: واقعاً در بخش سیاست خارجی باید از افراد خبره و کار وارد استفاده کرد. آقای دکتر ظریف از چنین موقعیتی برخوردار است و انشاءا... مجلس با رأی اعتماد بالا به ایشان، این فرصت را بدهد که ایران را از انزوا بیرون آورد.محمدعلی (از روستای میکال): با تشکر از مهندس زمانی که نام دیلمان را زنده کرد. الحق که ایشان در طول ایام قبل از انتخابات زحمات زیادی کشید. یادم می ید که شبانه خانه این و آن می‌رفت و از بزرگان روستاها می‌خواست که به روحانی رأی بدهند.ناصح: با تشکر از سایت وزین لاهیگ. واقعاً که احمدی‌نژاد در طول این سال‌ها نتوانست ایران را به جایگاه حقیقی خود برساند. نویسنده این مقاله خوب اشاره کرد که فرهنگ در گفتار و فرهنگ در رفتار در دولت گذشته مورد بررسی و انتقاد است. امیدوارم در دولت تدبیر و امید، دولت و کابینه فرهنگ اسلامی را ترویج و عمل کنند.کبیری: مجلس رأی اعتماد بالایی به وزیر خارجه داد. امیدوارم که دکتر ظریف با ظرافتی که در دیپلماسی به خرج می‌دهد، مشکلات را برطرف کند.یک شهروند: آقای دکتر روحانی امید را به ایران برگرداند. انشاء‌الله بتواند تحریم‌ها را از سر مردم مظلوم ایران بردارد تا این‌قدر قیمت‌ها پفکی رشد نکنند. مثلاً یک ماست از سال گذشته تا به الآن سه برابر شد. خدا به داد ما برسد.صالحی (از لنگرود): در این چهار روز که مجلس سخت درگیر بررسی کابینه بود، الحق که لاهوتی فعال حاضر شد و باید به او خسته نباشید گفت. اما آقای ندیمی نماینده شما لاهیجانی‌ها انگار نه انگار در مجلس حضور داشت. عکس‌هایش را در لاهیگ دیدم که عکس‌های بچگی یکی از همکارانش را بزک کرد و به‌دنبال خاله بازی بود. واقعاً باید لاهیجانی‌ها یه فکری به حال منطقه خود بکنند. تاریخ مصرف ندیمی برای لاهیجان تمام شده است. او دیگر رغبتی برای کار و تلاش ندارد. باید لاهیجانی‌ها دست به کار شوند، چرا این‌که لاهیجان باید به شکل پررنگ‌تری در مجلس حاضر شود. درود بر لاهوتی، نماینده فعال گیلانی.ابوذر (دیلمانی مقیم تهران): آقای زمانی! ای کاش مسأله را بیشتر باز می‌کردید. شما فقط کلی‌گویی کردید. باید می‌گفتید که ایران می‌خواهد چطور با اتحادیه اروپا برخورد کند؟ باید می‌گفتید ایران که در طول این هشت سال، سیاست تهاجمی را برگزیده بود، چطور می‌خواهد اعتماد جهانی را به‌دست آورد؟ به نظر من، کار خیلی مشکل‌تر از اینی است که ما می‌بینیم و می‌گوییم.محمود صوفی نالکیاشری (کارشناس ارشد وزارت کشور): ضمن تشکر از مطلب جالب جنابعالی، باید عرض نمایم که ملت فهیم و انقلابی ایران اسلامی حماسه سیاسی مورد نظر مقام معظم رهبری را در کمتر از سه ماه اول سال محقق ساختند، و حماسه اقتصادی را نیز نمایندگان برگزیده ملت در خانه ملت به‌عنوان برگزیدگان ملت با آراء بالای خود در مجلس شورای اسلامی به جناب آقای دکتر طیب‌نیا شروع نمودند. اینجانب با توجه به شناخت و ارادت چندین ساله‌ای که از جناب آقای دکتر علی طیب‌نیا (وزیر امور اقتصادی و دارایی) و جناب آقای دکتر نوبخت دارم، امیدوارم با انتخاب فردی فرهیخته در بانک مرکزی، تیم اقتصادی قوی در کشور تشکیل و با اعمال برنامه‌های اقتصادی جامع و کاربردی، ملت عزیزمان را از دست تورم و گرانی و بیکاری نجات دهند.ناشر: امیدوارم دولت محترم تدبیر و امید یک سر و سامانی هم به وضعیت نشر کتاب بدهد. برای دولت محترم توفیق آرزومندم.درود بر دیلمان و پیرکوه!جواد کریمی (اردبیل): با تشکر از مهندس زمانی، جوان توانمند، شجاع و با تدبیر و تشکر از زحمات شبانه روزی شما.محمد آوندی: قلم رسای جنابعالی ستودنی است. چالش‌های پیش رو در دولت دکتر روحانی هم در قوه مقننه و هم قضائیه بسیار جدی است. عدم رأی اعتماد به وزرای آموزش و پرورش، آموزش عالی و ورزش و جوانان بیان‌گر این واقعیت است که جریان اصولگرای مجلس میل چندانی به تعامل با دولت ندارد. این خوش باوری است که مجلس را با دولت هماهنگ ارزیابی کنیم. از طرفی، ده‌ها خبرنگار، دانشجو و صاحب اندیشه در زندان به‌سر می‌برند. دولت برای رهایی آن‌ها چه تدابیری اندیشیده است؟لنگرودی: آقای صالحی! درست است که رفتار آقای ندیمی در مجلس شایسته نبود و عملکرد قابل دفاعی ندارد، اما از افتادن قرعه به نام آقای لاهوتی به‌عنوان سخنران موافق و مخالف خیلی شادمان نباشید. شما لطف کنید و عملکرد آقای لاهوتی در دو دوره نمایندگی‌شان را اعلام کنید؟ ایشان چه کار خاصی انجام داده‌اند که با نبودشان انجام نمی‌شد؟ همان باندبازی‌ها و روابط و نتیجه‌اش هم هیچ! فرق زیادی بین نمایندگان گیلان نیست! تفاوت پپسی کولا و کوکاکولاست!