كدخبر: ۶۲۲۶
تاريخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۲ - ۲۰:۳۰
ارسال به دوستان
نسخه چاپيگیلانیان به کلیددار دولت "تدبیر" و "امید" رأی اعتماد دادند
بر اساس نتیجه قطعی شمارش آراء یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی با کسب 18 میلیون و 613 هزار و 329 رأی از کل آراء مأخوذه در مرحله اول، حائز اکثریت مطلق آراء و بهعنوان رئیس جمهور منتخب مردم برای چهار سال آینده انتخاب شد.
حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی هفتمین رئیس جمهور ایران شد.
به گزارش "لاهیگ"، بر اساس نتیجه قطعی شمارش آراء یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی با کسب 18 میلیون و 613 هزار و 329 رأی از کل آراء مأخوذه در مرحله اول، حائز اکثریت مطلق آراء و بهعنوان رئیس جمهور منتخب مردم برای چهار سال آینده انتخاب شد.
ستاد انتخابات وزارت کشور ساعت 20:20 روز شنبه 25 خرداد 1392 نتایج شمارش آراء انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری را از مجموع 58 هزار و 764 شعبه اخذ رأی در سراسر کشور به شرح زیر اعالام کرد:
کل آراء مأخوذه: 36 میلیون و 704 هزار و 156 رأی
کل آراء صحیح: 35 میلیون و 458 هزار و 747 رأی
نتیجه آراء شمارش شده نامزدهای ریاست جمهوری یازدهم به شرح زیر است:
1- حسن روحانی: 18 میلیون و 613 هزار و 329 رأی
2- محمدباقر قالیباف: 6 میلیون و 77 هزار و 292 رأی
3- سعید جلیلی: 4 میلیون و 168 هزار و 946 رأی
4- محسن رضایی میرقائد: 3 میلیون و 884 هزار و 412 رأی
5- علی‌اکبر ولایتی: 2 میلیون و 268 هزار و 753 رأی
6- سیدمحمد غرضی: 446 هزار و 15 رأی
همچنین ستاد انتخابات گیلان از مشارکت بیش از 81 درصدی واجدان شرایط در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری خبر داد و اعلام کرد: از 1 میلیون و 717 هزار و 639 واجد شرایط رأی دادن در استان گیلان، 1 میلیون و 401 هزار و 836 نفر در شعب اخذ رأی ریاست جمهوری حضور یافتند كه این تعداد معادل 81.61 درصد واجدان شرایط است.
شهرستان‌های سیاهكل، املش، رودبار و رضوانشهر به‌ترتیب بیشترین میزان مشاركت در انتخابات ریاست جمهوری را داشتند.
از مجموع آراء مأخوذه، آقایان حسن روحانی 784 هزار و 420 رأی، محمدباقر قالیباف 213 هزار و 575 رأی، سعید جلیلی 149 هزار و 968 رأی، محسن رضایی 86 هزار و 687 رأی، علی‌اكبر ولایتی 85 هزار و 174 رأی و سیدمحمد غرضی 18 هزار و 531 رأی را كسب كردند و با این حساب، از كل آراء مأخوذه در استان گیلان، آقایان حسن روحانی 55.96 درصد، محمدباقر قالیباف 15.23 درصد، سعید جلیلی 11 درصد، محسن رضایی 6.18 درصد، علی‌اكبر ولایتی 6.08 درصد و سیدمحمد غرضی 1.3 درصد آراء را به‌دست آوردند.
انتخابات ریاست جمهوری در استان گیلان در 2 هزار و 88 شعبه اخذ رأی برگزار شد.
حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی در سال 1327 در سُرخه ـ از بخش‌های مرکزی شهرستان سمنان ـ چشم به جهان گشود. پس از اتمام دوره دبستان به خواست پدر و تمایل خود، به تحصیل مقدمات علوم دینی در حوزه علمیه سمنان روی آورد. در عین حال به سبب تربیت خانوادگی و اثرپذیری از خلق و خوی استادانش به تهجد، سحرخیزی و انجام مستحبات و نوافل، مقید بود. در این دوران، او مجذوب اساتید خود، به‌خصوص حجت‌الاسلام نجات و علامه حائری سمنانی بود و از طریق او با امام خمینی(ره) که در آن هنگام از مدرسین والامرتبه حوزه علمیه قم بود، آشنا گردید و آرزوی دیدار حاج آقا روح‌الله در دلش شکوفا شد. در تابستان 1340، عازم قم شد و از خوش اقبالی، وارد مدرسه‌ای شد که از همان سال با مدیریت دکتر بهشتی و همکاری تنی چند از فضلای حوزه، برنامه درسی نوینی در آن به اجرا درآمده بود و طلاب مدرسه افزون بر دروس حوزوی، ادبیات زبان فارسی و انگلیسی و ریاضیات و تاریخ اسلام را نیز بهعنوان مواد درسی باید می‌گذراندند و با استفاده از شیوه‌های جدید آموزش، مراحل مختلف دروس حوزوی را طی می‌کردند.
تحصیلات دانشگاهی و مدارج علمی روحانی عبارتند از:
- دکتری (Ph.D) حقوق اساسی از دانشگاه کلدونیان گلاسکو (عنوان پایان‌نامه: The Flexibility of Shariah; Islamic Law)
- فوق لیسانس (M.Phil) حقوق عمومی از دانشگاه کلدونیان گلاسکو (عنوان پایان‌نامه: The Islamic Legislative Power)
- لیسانس حقوق قضایی از دانشگاه تهران
- وکیل پایه یک دادگستری (کانون وکلای دادگستری مرکز)
- استاد پژوهشی مرکز تحقیقات استراتژیک
وی که به‌دلیل تحصیل در رشته حقوق و دریافت دانشنامه دکتری این رشته، عمدتاً با نگاه حقوقی به مسائل می‌نگرد، تحصیلات حوزوی خارج فقه و اصول خود را نیز با اساتیدی چون آیات عظام سیدمحمد محقق داماد(ره)، شیخ مرتضی حائری(ره) و سید محمدرضا گلپایگانی(ره) و سطح عالی را با اساتیدی چون آیات عظام سلطانی(ره)، فاضل لنکرانی(ره) و شیخ محمد شاه‌آبادی(ره) گذرانده است.
حسن روحانی در سال‌های اقامت در قم، علاوه بر فقه و اصول و دیگر دانش‌های حوزوی، دروس دبیرستانی را نیز با تلاش شخصی خود فرا گرفت و در شهریور 1347، موفق به دریافت دیپلم متوسطه شد و سال بعد به دانشگاه راه یافت. این طلبه جوان، از شانزده سالگی کار سخنرانی و منبر را آغاز کرد و از قضای روزگار، در اولین سفر تبلیغی خود در تویسرکان، توسط شهربانی دستگیر و بازداشت شد. روحانی به‌‌رغم اخذ مدرک لیسانس حقوق از دانشگاه تهران، از فعالیت در دادگستری و قضاوت سر برتافت و همچنان به کار تبلیغ و منبر ادامه داد و به‌زودی از سخنوران پرآوازه شد؛ به گونه‌ای که در سال‌های 1354 تا 1357 یکی از مشهورترین سخنرانان کشور در مجامع دینی و سیاسی شناخته می‌شد.
به دلیل وسعت اطلاعات دینی و تسلط روحانی به اطلاعات علمی و اجتماعی روز، همواره سخنرانی‌های وی از لحاظ عنوان و محتوا بسیار نو و جذاب و در عین حال انقلابی و پرشور و برای نسل جوان و تحصیل‌کرده کشور بسیار مفید و ارزشمند بود.
پس از رحلت غریبانه آیت‌الله حاج سیدمصطفی خمینی در اول آبان 1356، روحانی در مجلس بزرگداشتی که از سوی جمعی از روحانیون و شخصیت‌های مبارز در مسجد ارک تهران برگزار شد، به دعوت آیت‌الله مرتضی مطهری سخنرانی کرد و برای نخستین بار در این سخنرانی پیشنهاد نمود که همگان، از عنوان و لقب "امام" برای آیت‌الله العظمی خمینی استفاده کنند و خود نیز در همان مجلس از آیت‌الله خمینی با عنوان امام خمینی یاد کرد. این سخنرانی به‌‌قدری مورد توجه جوانان و انقلابیون سراسر کشور قرار گرفت که ده هزار نسخه نوار این سخنرانی ظرف چند هفته نه‌‌تنها در داخل کشور، بلکه در اقصی نقاط جهان، مانند اروپا و آمریکا منتشر شد و در اختیار جوانان علاقه‌مند و دانشجویان قرار گرفت.
پس از این سخنرانی، روحانی مدتی مخفی و ساواک در همه جا به‌‌دنبال دستگیری وی بود. سپس در ماه‌های محرم و صفر، با نام مستعار "اسلامی" سخنرانی می‌کرد. در دی ماه آن سال که چند شب در شهرستان نهاوند سخنرانی کرد، بعد از سخنرانی شب سوم که مصادف با حوادث 19 دی ماه قم شده بود، شهربانی نهاوند مأمور دستگیری وی شد که با تلاش شهید حیدری و دوستانش با لباس مبدل از نهاوند خارج گردید.
حسن روحانی درحالی که در سراسر کشور ممنوع‌المنبر بود، در اجتماع بزرگ مردم یزد در فروردین 1357 سخنرانی کرد و بعد از سخنرانی توانست از یزد خارج شود و به بندرعباس برود. از آن پس، منزل وی در تهران تحت مراقبت دائم ساواک جهت دستگیری او قرار گرفت. وی به توصیه دکتر بهشتی و استاد مطهری از کشور خارج شد و مدتی در خارج از کشور به سخنرانی و تبلیغ پرداخت و پس از عزیمت امام خمینی(ره) به پاریس، به محضر امام شتافت و به ایشان پیوست.
روحانی که در کنار تبلیغات به ادامه تحصیل در یکی از دانشگاه‌های انگلستان پرداخته بود، دیگر نتوانست در آن شرایط به فعالیت تحصیلی خود ادامه دهد و با پیوستن به امام خمینی(ره) در پاریس، به‌صورت تمام وقت، به خدمت انقلاب درآمد و به سخنرانی در شهرهای مختلف اروپا پرداخت. بدین منظور او با سفر به شهرهای مختلف اروپا، برای دانشجویان ایرانی، از انقلاب و چگونگی حکومت اسلامی سخن گفت. آشنایی وی با محیط علمی و دانشگاهی اروپا و فرهنگ غرب، با ابعاد مثبت و منفی آن، موضوعی تأثیرگذار در جامعیت و نحوه اندیشه و نظر او در مسائل جهانی و همچنین در تدبیر و مدیریت وی در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب گردید.
با اوج‌گیری انقلاب و خروج شاه از ایران، روحانی نیز در بهمن 1357، به ایران بازگشت و یک‌سره به خدمت نظام اسلامی درآمد و مأموریت یافت ارتش فروپاشیده را سر و سامان داده و احیاء کند؛ ضمن آن‌که برای تبلیغ به شهرهای مختلف هم سفر می‌کرد و با گروه‌های معارض انقلاب چون چپی‌ها و سازمان مجاهدین (منافقین) به بحث و مناظره می‌پرداخت.
حسن روحانی، نماینده مردم در دوره‌های اول تا پنجم مجلس شورای اسلامی بود. از سال 1364 تا 1366، ریاست قرارگاه مرکزی خاتم الانبیاء(ص) را بر عهده گرفت و از همان سال (1364) تا پایان جنگ، مسئولیت فرماندهی ستاد کل پدافند هوایی کشور را نیز عهده‌دار بود. روحانی از سال 1368 که "شورای عالی امنیت ملی" کشور تشکیل شد، بهعنوان نماینده رهبر انقلاب وارد شورا شد و نماینده ولی‌فقیه در شورای عالی امنیت ملی و نیز رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌باشد. وی از سال 1370 تا کنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس کمیسیون سیاسی ـ امنیتی ـ دفاعی آن مجمع است. همچنین در دوره سوم مجلس خبرگان رهبری، نماینده مردم استان سمنان و در دوره جدید، نماینده مردم استان تهران در این مجلس و عضو هیأت رئیسه آن می‌باشد.
وی در 22 فروردین 1392، با شعار "دولت تدبیر و امید" برای انتخابات ریاست جمهوری رسماً اعلام کاندیداتوری کرد، در 17 اردیبهشت، با حضور در ستاد انتخابات وزارت کشور، نام خود را برای رقابت 24 خرداد ثبت کرد و در نهایت در 25 خرداد 1392 با 18 میلیون و 613 هزار و 329 رأی، هفتمین رئیس جمهور منتخب مردم ایران شد.
به گزارش "لاهیگ"، بر اساس نتیجه قطعی شمارش آراء یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی با کسب 18 میلیون و 613 هزار و 329 رأی از کل آراء مأخوذه در مرحله اول، حائز اکثریت مطلق آراء و بهعنوان رئیس جمهور منتخب مردم برای چهار سال آینده انتخاب شد.
ستاد انتخابات وزارت کشور ساعت 20:20 روز شنبه 25 خرداد 1392 نتایج شمارش آراء انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری را از مجموع 58 هزار و 764 شعبه اخذ رأی در سراسر کشور به شرح زیر اعالام کرد:
کل آراء مأخوذه: 36 میلیون و 704 هزار و 156 رأی
کل آراء صحیح: 35 میلیون و 458 هزار و 747 رأی
نتیجه آراء شمارش شده نامزدهای ریاست جمهوری یازدهم به شرح زیر است:
1- حسن روحانی: 18 میلیون و 613 هزار و 329 رأی
2- محمدباقر قالیباف: 6 میلیون و 77 هزار و 292 رأی
3- سعید جلیلی: 4 میلیون و 168 هزار و 946 رأی
4- محسن رضایی میرقائد: 3 میلیون و 884 هزار و 412 رأی
5- علی‌اکبر ولایتی: 2 میلیون و 268 هزار و 753 رأی
6- سیدمحمد غرضی: 446 هزار و 15 رأی
همچنین ستاد انتخابات گیلان از مشارکت بیش از 81 درصدی واجدان شرایط در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری خبر داد و اعلام کرد: از 1 میلیون و 717 هزار و 639 واجد شرایط رأی دادن در استان گیلان، 1 میلیون و 401 هزار و 836 نفر در شعب اخذ رأی ریاست جمهوری حضور یافتند كه این تعداد معادل 81.61 درصد واجدان شرایط است.
شهرستان‌های سیاهكل، املش، رودبار و رضوانشهر به‌ترتیب بیشترین میزان مشاركت در انتخابات ریاست جمهوری را داشتند.
از مجموع آراء مأخوذه، آقایان حسن روحانی 784 هزار و 420 رأی، محمدباقر قالیباف 213 هزار و 575 رأی، سعید جلیلی 149 هزار و 968 رأی، محسن رضایی 86 هزار و 687 رأی، علی‌اكبر ولایتی 85 هزار و 174 رأی و سیدمحمد غرضی 18 هزار و 531 رأی را كسب كردند و با این حساب، از كل آراء مأخوذه در استان گیلان، آقایان حسن روحانی 55.96 درصد، محمدباقر قالیباف 15.23 درصد، سعید جلیلی 11 درصد، محسن رضایی 6.18 درصد، علی‌اكبر ولایتی 6.08 درصد و سیدمحمد غرضی 1.3 درصد آراء را به‌دست آوردند.
انتخابات ریاست جمهوری در استان گیلان در 2 هزار و 88 شعبه اخذ رأی برگزار شد.
حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی در سال 1327 در سُرخه ـ از بخش‌های مرکزی شهرستان سمنان ـ چشم به جهان گشود. پس از اتمام دوره دبستان به خواست پدر و تمایل خود، به تحصیل مقدمات علوم دینی در حوزه علمیه سمنان روی آورد. در عین حال به سبب تربیت خانوادگی و اثرپذیری از خلق و خوی استادانش به تهجد، سحرخیزی و انجام مستحبات و نوافل، مقید بود. در این دوران، او مجذوب اساتید خود، به‌خصوص حجت‌الاسلام نجات و علامه حائری سمنانی بود و از طریق او با امام خمینی(ره) که در آن هنگام از مدرسین والامرتبه حوزه علمیه قم بود، آشنا گردید و آرزوی دیدار حاج آقا روح‌الله در دلش شکوفا شد. در تابستان 1340، عازم قم شد و از خوش اقبالی، وارد مدرسه‌ای شد که از همان سال با مدیریت دکتر بهشتی و همکاری تنی چند از فضلای حوزه، برنامه درسی نوینی در آن به اجرا درآمده بود و طلاب مدرسه افزون بر دروس حوزوی، ادبیات زبان فارسی و انگلیسی و ریاضیات و تاریخ اسلام را نیز بهعنوان مواد درسی باید می‌گذراندند و با استفاده از شیوه‌های جدید آموزش، مراحل مختلف دروس حوزوی را طی می‌کردند.
تحصیلات دانشگاهی و مدارج علمی روحانی عبارتند از:
- دکتری (Ph.D) حقوق اساسی از دانشگاه کلدونیان گلاسکو (عنوان پایان‌نامه: The Flexibility of Shariah; Islamic Law)
- فوق لیسانس (M.Phil) حقوق عمومی از دانشگاه کلدونیان گلاسکو (عنوان پایان‌نامه: The Islamic Legislative Power)
- لیسانس حقوق قضایی از دانشگاه تهران
- وکیل پایه یک دادگستری (کانون وکلای دادگستری مرکز)
- استاد پژوهشی مرکز تحقیقات استراتژیک
وی که به‌دلیل تحصیل در رشته حقوق و دریافت دانشنامه دکتری این رشته، عمدتاً با نگاه حقوقی به مسائل می‌نگرد، تحصیلات حوزوی خارج فقه و اصول خود را نیز با اساتیدی چون آیات عظام سیدمحمد محقق داماد(ره)، شیخ مرتضی حائری(ره) و سید محمدرضا گلپایگانی(ره) و سطح عالی را با اساتیدی چون آیات عظام سلطانی(ره)، فاضل لنکرانی(ره) و شیخ محمد شاه‌آبادی(ره) گذرانده است.
حسن روحانی در سال‌های اقامت در قم، علاوه بر فقه و اصول و دیگر دانش‌های حوزوی، دروس دبیرستانی را نیز با تلاش شخصی خود فرا گرفت و در شهریور 1347، موفق به دریافت دیپلم متوسطه شد و سال بعد به دانشگاه راه یافت. این طلبه جوان، از شانزده سالگی کار سخنرانی و منبر را آغاز کرد و از قضای روزگار، در اولین سفر تبلیغی خود در تویسرکان، توسط شهربانی دستگیر و بازداشت شد. روحانی به‌‌رغم اخذ مدرک لیسانس حقوق از دانشگاه تهران، از فعالیت در دادگستری و قضاوت سر برتافت و همچنان به کار تبلیغ و منبر ادامه داد و به‌زودی از سخنوران پرآوازه شد؛ به گونه‌ای که در سال‌های 1354 تا 1357 یکی از مشهورترین سخنرانان کشور در مجامع دینی و سیاسی شناخته می‌شد.
به دلیل وسعت اطلاعات دینی و تسلط روحانی به اطلاعات علمی و اجتماعی روز، همواره سخنرانی‌های وی از لحاظ عنوان و محتوا بسیار نو و جذاب و در عین حال انقلابی و پرشور و برای نسل جوان و تحصیل‌کرده کشور بسیار مفید و ارزشمند بود.
پس از رحلت غریبانه آیت‌الله حاج سیدمصطفی خمینی در اول آبان 1356، روحانی در مجلس بزرگداشتی که از سوی جمعی از روحانیون و شخصیت‌های مبارز در مسجد ارک تهران برگزار شد، به دعوت آیت‌الله مرتضی مطهری سخنرانی کرد و برای نخستین بار در این سخنرانی پیشنهاد نمود که همگان، از عنوان و لقب "امام" برای آیت‌الله العظمی خمینی استفاده کنند و خود نیز در همان مجلس از آیت‌الله خمینی با عنوان امام خمینی یاد کرد. این سخنرانی به‌‌قدری مورد توجه جوانان و انقلابیون سراسر کشور قرار گرفت که ده هزار نسخه نوار این سخنرانی ظرف چند هفته نه‌‌تنها در داخل کشور، بلکه در اقصی نقاط جهان، مانند اروپا و آمریکا منتشر شد و در اختیار جوانان علاقه‌مند و دانشجویان قرار گرفت.
پس از این سخنرانی، روحانی مدتی مخفی و ساواک در همه جا به‌‌دنبال دستگیری وی بود. سپس در ماه‌های محرم و صفر، با نام مستعار "اسلامی" سخنرانی می‌کرد. در دی ماه آن سال که چند شب در شهرستان نهاوند سخنرانی کرد، بعد از سخنرانی شب سوم که مصادف با حوادث 19 دی ماه قم شده بود، شهربانی نهاوند مأمور دستگیری وی شد که با تلاش شهید حیدری و دوستانش با لباس مبدل از نهاوند خارج گردید.
حسن روحانی درحالی که در سراسر کشور ممنوع‌المنبر بود، در اجتماع بزرگ مردم یزد در فروردین 1357 سخنرانی کرد و بعد از سخنرانی توانست از یزد خارج شود و به بندرعباس برود. از آن پس، منزل وی در تهران تحت مراقبت دائم ساواک جهت دستگیری او قرار گرفت. وی به توصیه دکتر بهشتی و استاد مطهری از کشور خارج شد و مدتی در خارج از کشور به سخنرانی و تبلیغ پرداخت و پس از عزیمت امام خمینی(ره) به پاریس، به محضر امام شتافت و به ایشان پیوست.
روحانی که در کنار تبلیغات به ادامه تحصیل در یکی از دانشگاه‌های انگلستان پرداخته بود، دیگر نتوانست در آن شرایط به فعالیت تحصیلی خود ادامه دهد و با پیوستن به امام خمینی(ره) در پاریس، به‌صورت تمام وقت، به خدمت انقلاب درآمد و به سخنرانی در شهرهای مختلف اروپا پرداخت. بدین منظور او با سفر به شهرهای مختلف اروپا، برای دانشجویان ایرانی، از انقلاب و چگونگی حکومت اسلامی سخن گفت. آشنایی وی با محیط علمی و دانشگاهی اروپا و فرهنگ غرب، با ابعاد مثبت و منفی آن، موضوعی تأثیرگذار در جامعیت و نحوه اندیشه و نظر او در مسائل جهانی و همچنین در تدبیر و مدیریت وی در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب گردید.
با اوج‌گیری انقلاب و خروج شاه از ایران، روحانی نیز در بهمن 1357، به ایران بازگشت و یک‌سره به خدمت نظام اسلامی درآمد و مأموریت یافت ارتش فروپاشیده را سر و سامان داده و احیاء کند؛ ضمن آن‌که برای تبلیغ به شهرهای مختلف هم سفر می‌کرد و با گروه‌های معارض انقلاب چون چپی‌ها و سازمان مجاهدین (منافقین) به بحث و مناظره می‌پرداخت.
حسن روحانی، نماینده مردم در دوره‌های اول تا پنجم مجلس شورای اسلامی بود. از سال 1364 تا 1366، ریاست قرارگاه مرکزی خاتم الانبیاء(ص) را بر عهده گرفت و از همان سال (1364) تا پایان جنگ، مسئولیت فرماندهی ستاد کل پدافند هوایی کشور را نیز عهده‌دار بود. روحانی از سال 1368 که "شورای عالی امنیت ملی" کشور تشکیل شد، بهعنوان نماینده رهبر انقلاب وارد شورا شد و نماینده ولی‌فقیه در شورای عالی امنیت ملی و نیز رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌باشد. وی از سال 1370 تا کنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس کمیسیون سیاسی ـ امنیتی ـ دفاعی آن مجمع است. همچنین در دوره سوم مجلس خبرگان رهبری، نماینده مردم استان سمنان و در دوره جدید، نماینده مردم استان تهران در این مجلس و عضو هیأت رئیسه آن می‌باشد.
وی در 22 فروردین 1392، با شعار "دولت تدبیر و امید" برای انتخابات ریاست جمهوری رسماً اعلام کاندیداتوری کرد، در 17 اردیبهشت، با حضور در ستاد انتخابات وزارت کشور، نام خود را برای رقابت 24 خرداد ثبت کرد و در نهایت در 25 خرداد 1392 با 18 میلیون و 613 هزار و 329 رأی، هفتمین رئیس جمهور منتخب مردم ایران شد.