آیا رواست در جامعه اسلامی و دینی که همه ما دم از انسایت و قرآن و اهل بیت می‌زنیم، عده‌ای سودجو با استفاده ابزاری از هیأت و مسجد و همچنین استفاده شخصی از آن به نام دین، ولی در واقع به کام خود برای جمع کردن آراء هرچند پوچ و بی‌مقدار استفاده کنند؟! آقای [...] که با وصل کردن خود به ندیمی می‌خواهد باج سبیل هم بگیرد، علاوه بر این‌ها عذری بزرگتر از گناه هم دارد. مردم امیرشهید! به خدا مراقب باشید. کسی نیست در پل صراط دست شماها رو بگیره‌ها!!! نه خود این آدم به داد شما میرسه و نه [...]. خودکرده را تدبیر نیست. موفق باشید.

در هر جمعی که وارد می‌شویم، صحبت از خریدن رأی و تعداد آن و چگونگی آن برای رسیدن به شورای شهر است. جز اندک نامزدهای سالم و ساده که با ارائه برنامه و تبلیغات سالم قصد ورود به شورای شهر را دارند. بسیاری در تدارک خرید رأی هستند. جالب این‌که هزینه‌های آن را محاسبه کرده‌اند و برای چگونگی بازگشت این پول هم (به کمک پروانه دادن و ...) نقشه کشیده‌اند. افسوس که گروهی از مردم نیز برای فروش شناسنامه خود به قیمت بالاتر منتظر مشتری‌اند. دلالان رأی هم این روزها با سرک کشیدن به ستادها و قرار و مدارهای علنی و پنهانی، حسابی سرشان شلوغ است. نتیجه چنین آشی هم نهایتاً شوراهای قبلی و گل سرسبد آن، شورای شهر رشت خواهد بود. شورای شهر با این روش دکانی است که منافع شهر در آن به ارزان‌ترین قیمت چوب حراج می‌خورد.

حسنی سطلسری: روحبخش پوت تمرین بهترین گزینه برای شورای شهر می‌باشد.

لاهیجانی اصیل: تک رأی حاج محسن شیخ شعربافان.

یک خبرنگار: لاهیجانی ها! رضی (سیروس) فلاح چای رو تنها نزارین... فردی کارآمد برای لاهیجان و لاهیجانی...

بهرنگ فرید: چهارمین انتخابات شورای شهر در راه است. کوچه و خیابان ها پر شده از پوسترها و تراکت های رنگارنگ با شعارهای زیبا و رویایی بدون هیچ محتوی نگری! شعارهایی که گاهی وقت ها خواندن آن ها انسان را دچار غرور می کند. شهر پر شده از ژست های مختلف نامزدها بر فراز دیوار و مغازه ها و حتی پست های برق و مخابرات و باجه های تلفن که همین دیروز دیدم که مأمور شریف اداره برق داشت با یک تیزی پوستری را می شکافت تا بتواند در ترانس برق را باز کند! گاهی آدم دچار شبهه می شود که آیا از جلوی ستاد می گذرد یا مغازه پوشاک و یا کت و شلوار فروشی؟! این همه کاغذ برای چی؟ برای تولید هر 1000 کیلو کاغذ، تبر باید تنه 17 درخت تنومند را بدرد! حال این همه پوستر چاپ شده با این همه هزینه برای چهار سال خدمت. در شهر ما 59 عزیز کاندید شدند تا جزء 9 نفر خدمتگزار شهر شوند. آیا در این 59 نفر به جز 2 نفر آن هم به اقتضای نسبت فامیلی، حتی پنج شش نفری نبودند که لااقل در عقاید و افکار نزدیک به هم باشند و ائتلاف تشکیل دهند؟ یعنی واقعاً این قدر گستردگی عقاید داریم؟ چرا نباید در شهری با این سطح فرهنگی بالا در بین شهروندان بین چند کاندید اتفاق نظر وجود نداشته باشد؟ آیا اگر چند ائتلاف شکل می گرفت، فعالیت کاندیداها منسجم تر، منظم تر، مدرن تر، کلاسیک تر و کم هزینه تر نمی شد؟ اجماع بین 9 نفر شورا در آینده چقدر به پیشرفت شهرمان کمک می کند؟ آیا این مسأله به وجود نمی آید که اکثر وقت عزیزان صرف به تفاهم رسیدن بر سر یک طرح و پروژه باشد؟ من نیز مانند دیگر همشهریان عزیز برای تک تک اعضای شورا که تا چند روز دیگر تصدی کرسی های شورا را عهده دار می شوند، آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم بیش از پیش باعث درخشیدن نگین شهرمان در آسمان ایران عزیز باشیم.

ما مدیریت و پرسنل شرکت تولیدی لاهیج سوله و کارگاه صنعتی مهدی لاهیجی از حاج محسن شیخ شعربافان حمایت می کنیم.

احمد صنعتی: همه يك طرف، مهندس بحركاظمي طرف ديگه؛ مرد صالح و بااخلاص.

محمد آوندی: عدم حضور بانوان در ترکیب شورای شهر لاهیجان و رودبنه گویای این حقایق است:
1- خودشان تمایلی برای حضور در عرصه مدیریت شهری ندارند و عرصه را برای آقایان خالی می‌کنند.
2- جمعیت بانوان خود را در مدیریت شهر توانمند نمی‌دانند.
3- شهروندان لاهیجانی و یا رودبنه‌ای، به‌ویژه جمعیت بانوان عضویت در شورای شهر را مسئولیتی کاملاً مردانه می‌دانند. به هر دلیل ترکیب فعلی این شوراها دوران مردسالاری را در ذهن‌ها متبادر می‌کند.
چگونه می‌توان پذیرفت جمعیتی که حداقل 50 درصد افراد یک جامعه را تشکیل می‌دهد، در تصمیم‌گیری مدیریت شهر رودبنه و لاهیجان حتی یک نماینده هم نداشته باشد؟! بانوان باید بیش از همه نگران این وضعیت باشند.