كدخبر: ۶۱۸
تاريخ انتشار: ۰۲ شهريور ۱۳۸۷ - ۱۸:۱۶
ارسال به دوستان
نسخه چاپيجشن آييني "خرمن" برگزار شد
معاون گردشگري سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري گيلان، اظهار داشت: مهمترين امر برجسته جشن خرمن، "شكرگزاري" است و چه بهتر از اين آموزش كه براي هر نعمتي شكري است. برگزاري چنين مراسمي بايد در استان توسعه يابد تا علاوه بر توسعه گردشگري موجب پيوند نسل جوان با آداب و سنن گذشتگان خويش شود.
جشن آييني "خرمن" به پاس شكرگزاري از نعمات خداوندگار بار ديگر در گيلان برگزار شد.
اين جشن عصر روز جمعه با حضور جمعي از مسئولان استاني و دوستداران ميراث معنوي و گردشگران به صورت نمادين در موزه ميراث روستايي گيلان در رشت برگزار شد.
جشن خرمن، يكي از جشن‌هاي باستاني اين خطه پرنعمت است كه به پاس شكر نعمت در پايان فصل زراعي برگزار مي‌شده و سال‌ها بود كه مراسم سمبليك آن رو به فراموشي گذارده شده بود.
اينك با رويكرد جديد سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري گيلان نسبت به احياي سنت‌ها، اين جشن آييني كه نمادي از قدرشناسي، دوستي و همكاري مردم اين سرزمين طبيعت است در گاه‌شمار جشن‌هاي استان قرار گرفته است.
جشنواره‌هايي چون "انارچيني" در روستاي انبوه، نوروزبل، سوسن چلچراغ و ... با مراسم بسيار ديدني كه تلنگري براي حفظ هويت و فرهنگ غني ايراني و گيلاني است، طي سال‌هاي اخير در گيلان برگزار مي‌شود.
مراسم جشن خرمن آغاز شده و جمعيت هر بار بيشتر به صحن اجرا كه شاليزاري در موزه ميراث روستايي گيلان است نزديكتر مي‌شوند.
پيرمرد با لباس محلي سه بار ظرف مسي را به سمت آسمان بالا مي‌برد و از خداوند طلب بارش باران و آفتاب (عناصر مورد نياز براي رشد خوشه‌هاي برنج) مي‌كند.
به صورت نمادين و با حركاتي موزون، كاشت، داشت و برداشت برنج انجام مي‌شود و در انتها با گذاشتن مجمعه‌اي حاوي دانه‌هاي برنج و در ميان آن‌ها شمع بر سر خود، دستان خود را به سوي آسمان بلند كرده و شكر خدا را به‌جا مي‌آورد.
صداي ساز و دهل فضاي موزه ميراث روستايي را پر كرده و پير زنان، پير پيرمردان، جوانان و كودكان در جشن خرمن حضور يافته‌اند.
پيرزني آن‌قدر خوشحال است كه صداي خنده‌اش فضا را پر كرده، مي‌گويد: اين مراسم خيلي زمان است كه ديگر اجرا نمي‌شد.
وي، گفت: در مدتي كه اين مراسم اجرا نمي‌شد، هركس خود در زمين زراعي خويش پس از برداشت محصول شكر خداوند را به‌جا مي‌آورد و اندكي از محصول خويش را نيز خيرات مي‌كرد.
وي علت خنده خويش را تداعي خاطرات گذشته مي‌داند و مي‌گويد: اجراي اين مراسم و صداي ساز و دهل مرا به ياد شادي‌ها و خاطرات شيرين گذشته مي‌اندازد.
مراسم رقص خرمن آغاز شده و جمعيت هر بار بيشتر و به صحن اجرا نزديكتر مي‌شوند.
رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري گيلان در اين مراسم، گفت: برگزاري جشن خرمن، يادآوري و معرفي آداب، سنت و فرهنگ غني اين ديار است.
محمدحسين مهدي‌پور، افزود: برگزاري چنين مراسمي در استان علاوه بر اداي وظيفه ديني و ايماني، زمينه‌هاي حضور گردشگران در استان را فراهم نموده و موجب توسعه صنعت گردشگري خواهد شد.
وي از مطبوعات و رسانه‌هاي جمعي خواست براي نشر و معرفي اين‌گونه مراسم تلاش مضاعفي مبذول دارند تا جاذبه‌هاي گيلان به گونه‌اي بهتر مورد توجه گردشگران قرار گيرد.
مهدي‌پور، اظهار داشت: تبليغات و معرفي بيشتر جاذبه‌هاي آييني استان، زمينه حضور گردشگر را بيش از پيش فراهم مي‌كند.
معاون گردشگري سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري گيلان نيز، اظهار داشت: برگزاري چنين مراسمي بايد در استان توسعه يابد تا علاوه بر توسعه گردشگري موجب پيوند نسل جوان با آداب و سنن گذشتگان خويش شود.
رضا عليزاده، اظهار داشت: مهمترين امر برجسته جشن خرمن، "شكرگزاري" است و چه بهتر از اين آموزش كه براي هر نعمتي شكري است.
وي همچنين در سخنانش، براي كشاورزان منطقه سالي پر از نعمت و بركت آرزو كرد.
دبير برگزاري جشنواره خرمن نيز در گفت‌وگو با خبرگزاری ايرنا، گفت: اين جشن پس از گذشت ۲۵سال بار ديگر از سال گذشته احياء شد و به پاس شكرگزاري از يك سال زراعي پربركت، مردم اين منطقه لحظات شادي را براي خود و هم محلي‌هاي خويش ايجاد مي‌كردند.
منصور هادي‌پور، افزود: اجراي موسيقي محلي، ني نوازي، رقص خرمن، طناب بازي، قيش بازي، سوار كاري، كشتي محلي و مراسم آييني عروس و غوله برنامه‌هايي شادي است كه در اين جشن اجرا مي‌شده است.
وي روي آوردن به برگزاري جشن‌هاي محلي و منطقه‌اي كه ريشه در آيين اين مرزو بوم دارند را راهي براي جلوگيري از نفوذ فرهنگ بيگانه دانست.
یک كارشناس باستان‌شناسي نيز در حاشيه اين مراسم در گفت‌وگو با خبرگزاری ايرنا، گفت: بر اساس گفته محققان جديد، برنج از دو كلمه "به" و "رنج" تشكيل شده و به معناي رنج و زحمت زياد براي به ثمر رسيدن اين محصول است.
ميثم نواييان، افزود: بر اساس مستندات تاريخي، برنج كه معيشت استان تلقي مي‌شود توسط داريوش شاه هخامنشي در سال ۵۱۲قبل از ميلاد به ايران وارد شده است.
وي در رابطه با جشن خرمن، اظهار كرد: اين جشن معمولاً در تمام نقاط استان گيلان برپا مي‌شده، اما اجراي آن متفاوت بوده است.
مراسم جشن خرمن به اتمام مي‌رسد و بازديدكنندگان براي بازديد از ديگر نقاط موزه راهي روستاهاي نمادين موزه ميراث روستايي گيلان مي‌شوند.
اين جشن عصر روز جمعه با حضور جمعي از مسئولان استاني و دوستداران ميراث معنوي و گردشگران به صورت نمادين در موزه ميراث روستايي گيلان در رشت برگزار شد.
جشن خرمن، يكي از جشن‌هاي باستاني اين خطه پرنعمت است كه به پاس شكر نعمت در پايان فصل زراعي برگزار مي‌شده و سال‌ها بود كه مراسم سمبليك آن رو به فراموشي گذارده شده بود.
اينك با رويكرد جديد سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري گيلان نسبت به احياي سنت‌ها، اين جشن آييني كه نمادي از قدرشناسي، دوستي و همكاري مردم اين سرزمين طبيعت است در گاه‌شمار جشن‌هاي استان قرار گرفته است.
جشنواره‌هايي چون "انارچيني" در روستاي انبوه، نوروزبل، سوسن چلچراغ و ... با مراسم بسيار ديدني كه تلنگري براي حفظ هويت و فرهنگ غني ايراني و گيلاني است، طي سال‌هاي اخير در گيلان برگزار مي‌شود.
مراسم جشن خرمن آغاز شده و جمعيت هر بار بيشتر به صحن اجرا كه شاليزاري در موزه ميراث روستايي گيلان است نزديكتر مي‌شوند.
پيرمرد با لباس محلي سه بار ظرف مسي را به سمت آسمان بالا مي‌برد و از خداوند طلب بارش باران و آفتاب (عناصر مورد نياز براي رشد خوشه‌هاي برنج) مي‌كند.
به صورت نمادين و با حركاتي موزون، كاشت، داشت و برداشت برنج انجام مي‌شود و در انتها با گذاشتن مجمعه‌اي حاوي دانه‌هاي برنج و در ميان آن‌ها شمع بر سر خود، دستان خود را به سوي آسمان بلند كرده و شكر خدا را به‌جا مي‌آورد.
صداي ساز و دهل فضاي موزه ميراث روستايي را پر كرده و پير زنان، پير پيرمردان، جوانان و كودكان در جشن خرمن حضور يافته‌اند.
پيرزني آن‌قدر خوشحال است كه صداي خنده‌اش فضا را پر كرده، مي‌گويد: اين مراسم خيلي زمان است كه ديگر اجرا نمي‌شد.
وي، گفت: در مدتي كه اين مراسم اجرا نمي‌شد، هركس خود در زمين زراعي خويش پس از برداشت محصول شكر خداوند را به‌جا مي‌آورد و اندكي از محصول خويش را نيز خيرات مي‌كرد.
وي علت خنده خويش را تداعي خاطرات گذشته مي‌داند و مي‌گويد: اجراي اين مراسم و صداي ساز و دهل مرا به ياد شادي‌ها و خاطرات شيرين گذشته مي‌اندازد.
مراسم رقص خرمن آغاز شده و جمعيت هر بار بيشتر و به صحن اجرا نزديكتر مي‌شوند.
رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري گيلان در اين مراسم، گفت: برگزاري جشن خرمن، يادآوري و معرفي آداب، سنت و فرهنگ غني اين ديار است.
محمدحسين مهدي‌پور، افزود: برگزاري چنين مراسمي در استان علاوه بر اداي وظيفه ديني و ايماني، زمينه‌هاي حضور گردشگران در استان را فراهم نموده و موجب توسعه صنعت گردشگري خواهد شد.
وي از مطبوعات و رسانه‌هاي جمعي خواست براي نشر و معرفي اين‌گونه مراسم تلاش مضاعفي مبذول دارند تا جاذبه‌هاي گيلان به گونه‌اي بهتر مورد توجه گردشگران قرار گيرد.
مهدي‌پور، اظهار داشت: تبليغات و معرفي بيشتر جاذبه‌هاي آييني استان، زمينه حضور گردشگر را بيش از پيش فراهم مي‌كند.
معاون گردشگري سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري گيلان نيز، اظهار داشت: برگزاري چنين مراسمي بايد در استان توسعه يابد تا علاوه بر توسعه گردشگري موجب پيوند نسل جوان با آداب و سنن گذشتگان خويش شود.
رضا عليزاده، اظهار داشت: مهمترين امر برجسته جشن خرمن، "شكرگزاري" است و چه بهتر از اين آموزش كه براي هر نعمتي شكري است.
وي همچنين در سخنانش، براي كشاورزان منطقه سالي پر از نعمت و بركت آرزو كرد.
دبير برگزاري جشنواره خرمن نيز در گفت‌وگو با خبرگزاری ايرنا، گفت: اين جشن پس از گذشت ۲۵سال بار ديگر از سال گذشته احياء شد و به پاس شكرگزاري از يك سال زراعي پربركت، مردم اين منطقه لحظات شادي را براي خود و هم محلي‌هاي خويش ايجاد مي‌كردند.
منصور هادي‌پور، افزود: اجراي موسيقي محلي، ني نوازي، رقص خرمن، طناب بازي، قيش بازي، سوار كاري، كشتي محلي و مراسم آييني عروس و غوله برنامه‌هايي شادي است كه در اين جشن اجرا مي‌شده است.
وي روي آوردن به برگزاري جشن‌هاي محلي و منطقه‌اي كه ريشه در آيين اين مرزو بوم دارند را راهي براي جلوگيري از نفوذ فرهنگ بيگانه دانست.
یک كارشناس باستان‌شناسي نيز در حاشيه اين مراسم در گفت‌وگو با خبرگزاری ايرنا، گفت: بر اساس گفته محققان جديد، برنج از دو كلمه "به" و "رنج" تشكيل شده و به معناي رنج و زحمت زياد براي به ثمر رسيدن اين محصول است.
ميثم نواييان، افزود: بر اساس مستندات تاريخي، برنج كه معيشت استان تلقي مي‌شود توسط داريوش شاه هخامنشي در سال ۵۱۲قبل از ميلاد به ايران وارد شده است.
وي در رابطه با جشن خرمن، اظهار كرد: اين جشن معمولاً در تمام نقاط استان گيلان برپا مي‌شده، اما اجراي آن متفاوت بوده است.
مراسم جشن خرمن به اتمام مي‌رسد و بازديدكنندگان براي بازديد از ديگر نقاط موزه راهي روستاهاي نمادين موزه ميراث روستايي گيلان مي‌شوند.