مدت‌هاست که اذهان لاهیجانی‌ها با جاده بام سبز به دریا آشناست. روزهایی که اصلاً جاده‌ای در کار نبود، تا هم‌اکنون که اعتبارات مطالعاتی گرفته و شاید هم به زودی کلنگ آن به زمین زده شود. جاده که نه، راه بام سبز به دریا! که اصلاً به بام سبز راه ندارد، البته راه دارد، ولی راه ندارد! این راه از میدان سیبک‌سازی به فاصله 26 کیلومتر به‌طور مستقیم از ضلع بلوار شرقی امام رضا^(ع) به ساحل امیرآباد متصل می‌شود. هرچند که این راه لاهیجان را به‌طور مستقیم به دریا وصل می‌کند و لاهیجانی‌ها و مسافران در مدت 15 دقیقه می‌توانند هم از فضای کوهستانی لاهیجان و هم از ساحل بکر روستای امیرآباد که از روستاهای ساحلی این شهرستان است بهره‌مند شوند.
ولی آن‌چه که امروز این راه یا جاده در سطح شهرستان با آن مواجه است، مخالفت‌ها و موافقت‌هایی است که پس از پنج سال فراز و نشیب به میان آمده است. از عده‌ای که به دنبال سرمایه‌گذاری و یا نشان دادن ایفای نقش هستند گرفته تا نمایندگان قبلی و فعلی مجلس شورای اسلامی که برای اجرای این پروژه یقیناً دفاعیه‌های قابل قبولی داشته و دارند، یا فرماندار و تیم‌های عمرانی شهرستان که یقیناً باید اعتبارات کلان شهرستان را به این پروژه اختصاص دهند، و در این میان، شورای شهر رودبنه و اداره جهاد کشاورزی شهرستان که با اجرای این طرح مخالفت دارند.
رئیس شورای شهر رودبنه در باب مخالفت خود می‌گوید: جاده بام سبز به دریا، هرچند اسم بامسمایی دارد، ولی مسبب مشکلات فراوان برای بخش و شهر رودبنه است. آزادخواه می‌گوید که رودبنه یک بخش جدید در شرق گیلان است و اجرای این راه سبب حذف رودبنه از صنعت توریسم منطقه و یک ظلم و اجحاف آشکار به این بخش است. او از مسئولان در‌خواست می‌کند که اگر می‌خواهید میلیاردها ریال برای این جاده هزینه کنید، بهتر است با توجه به زیرساخت‌‌هایی که هم‌اینک راه رودبنه به دریا دارد، این راه را چندبانده نمایید و هزینه‌های ایجاد این راه هم حدود یک دوم هزینه‌های بام سبز به دریا است. رئیس شورای شهر رودبنه می‌افزاید: اقتصادی هم نیست، وقتی زیرساخت وجود دارد و جاده هم هست، ما دنبال جاده جدید، آن‌هم با هزینه‌های گزافی باشیم، وانگهی در راه جدید باید مزارع را از بین ببریم و این با شعارهای خودکفایی و رسیدن به استقلال اقتصادی در تضاد است. او همچنین معتقد است که هم‌اینک راه لاهیجان به رودبنه چهار بانده است و اگر به دریا هم ادامه پیدا کند، گردشگران می‌توانند با فرهنگ و آداب و رسوم بیش از سی روستا در مسیر جاده آشنا شده و حتی روستاییان نیز در این مسیر می‌توانند صنایع دستی و محصولات تولیدی خود را به راحتی معرفی نمایند، و این یعنی رسیدن به اهداف برنامه‌های تقویت صنعت توریسم.
اما به راستی، امروز پس از چند سال چرا باید با ایجاد و اجرای این پروژه مخالفت شود؟ مشکل کار در کجاست؟ و چرا در فاز اول که مطالعه و بازخوانی طرح بود، مباحث اجتماعی و سیاسی این پروژه از نظر طراحان و مسئولان امر دور ماند؟ البته این‌که اجرای هر پروژه‌ای مخالفان و موافقانی داشته باشد، طبیعی است، ولی آیا ندیدن معایب و محاسن یک پروژه از حیث اجتماعی و سیاسی باز هم طبیعی است؟ آیا این ضعف طراحان پروژه نیست که به‌جای این‌که کاری انجام دهند که آحاد ملت از آن راضی باشند، تنها سهم خواص را حفظ می‌کنند؟ آیا بهتر نبود در مرحله اولیه فاز مطالعاتی پروژه، با مخالفان از نزدیک صحبت می‌شد و بعد پروژه را نهایی می‌کردند؟ به راستی نباید در ابتدا از کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی که متولی امر کشاورزی و زراعت هستند، درخصوص مسیر و حریم راه و مساحت مزارعی که احتمالاً در این راه از بین می‌روند و یقیناً شالیزارهای بکر و باغ‌های سیفی‌جات را دربر می‌گیرد، نظرخواهی به‌عمل می‌آمد تا امروز با مخالفت‌شان مواجه نشویم؟! مردم وقتی می‌بینند که الفبای توسعه در شهر توسط خواص مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد، یقیناً نقش خود را بر دیگر امور بی‌تأثیر می‌بینند و این یعنی بی‌توجهی به مردم، بی‌توجهی به کشاورزی و بی‌توجهی به اقتصاد!
هرچند ممکن است جاده بام سبز به لاهیجان در آینده اثرات بسیار مؤثر و مثبتی از حیث اقتصادی و صنعت توریسم داشته و یا ارزش افزوده اراضی را به همراه داشته باشد، ولی مردم در این امر مهم خود را سهیم نمی‌دانند؛ چون نیاز است که از سوی دستگاه‌های مسئول روشنگری شود و مزایای این پروژه مهم در جراید و رسانه‌ها اطلاع‌رسانی گردد. لاهیجانی‌ها ـ خصوصاً اهالی مناطق رودبنه و دیگر مخالفان ـ احتمالاً از محاسن این پروژه مهم و عظیم کم‌اطلاع هستند، ولی می‌شود با معرفی بیشتر و جامع از سوی ادارات راه و ترابری و میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری که بیشترین سهم را در اجرای این پروژه داشته و به قولی، بانیان اصلی این پروژه‌اند، مباحثی از این حیث را با مردم منطقه به مباحثه گذاشت تا خدای ناکرده افراد کم اطلاع یا بی‌ اطلاع در مجامع و مجالس اظهار مخالفت نکنند؛ چرا که می‌شود با اندکی برنامه، مخالفان این پروزه عظیم را نیز همراه ساخت.
به امید توسعه پایدار شهرستان لاهیجان...